Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗре сăмах пирĕн базăра пур.
йӗре (тĕпĕ: йӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лартать шӑлса шур юр та Пӗлтӗрхи хавшак ҫурхи йӗре

И зимними порошами Заметет прошедших весен нить.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Лартать шӑлса шур юр та Пӗлтӗрхи хавшак ҫурхи йӗре.

И зимними порошами Заметет прошедших весен нить.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Христина ӗсӗклесе йӗре пуҫларӗ.

И Христина глухо зарыдала.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вара, пит тӗплӗн шухӑшласа, юр ҫинчи кашни йӗре тишкерсе, ҫапӑ купи тавра ҫаврӑнчӗ, унтан тата тепӗр хут пысӑкрах ункӑ туса ҫаврӑнчӗ: тухнӑ йӗр ниҫта та пулман.

И, подумав, с очень серьезным лицом, оглядывая каждую мелочь на снегу, обошел всю кучу и еще раз по большому кругу обошел: нигде не было выходного следа.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Леш чул патӗнче, хамӑн йӗре ҫухатас тесе, эпӗ вӑрӑм патак ҫине таянтӑм та аялалла сикрӗм, унтан тепре сиксе, йывӑҫ тӗмӗ патне ҫитрӗм, вара пытанса лартӑм.

Против плиты, чтобы скрыть свой след, при помощи длинной палки я прыгнул вниз, еще раз прыгнул, до первого кустика, и там притаился.

Барс // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 40–42 с.

Ку чӗрмеленӗ йӗре мӗнпе те пулсан ҫавӑрса ҫыхсан, ҫуранах киле ҫитетӗп, апла мар пулсан, мана илме лав яма юрать.

Эту царапину стоит только чем-нибудь прихватить, и я дойду домой пешком, а не то можно дрожки за мной прислать.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эсир чапа тухасшӑн, — асӑрхарӑм эпӗ, — пурнӑҫа уссӑр пурӑнса ирттересшӗн мар, хӑвӑрӑн йӗре хӑварасшӑн…

— Вы честолюбивы, — заметил я, — вы хотите прожить не даром, след за собой оставить…

IX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Уҫа вырӑнта йӗре юр тата хӑвӑртрах питӗрсе лартать.

Тут скорей ещё следы засыпает, всё хуже их видать, трудней разбирать.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Васкать лесник йӗрпе, пӗр йӗре те курмасӑр хӑвармасть.

Бежит по ним лесник, сам глазами по снегу шарит, не пропускает ни следа, ни царапины.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Йӗре юр шӑлса лартнӑ.

А от следов и помину не осталось.

Хӑрасси ӳссех пырать // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Эпӗ хам та ачана ҫамрӑкранпах тӗрлӗ йӗре сӑнама вӗрентетӗп.

Я вот тоже своего парнишку от молодых ногтей приучаю к разным следам присматриваться.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Юр ҫинчи мулкач пек йӗре пӑтратса ҫӳретӗр!

Скидок наделаете, как зайцы на снегу!

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫемьере пурте ҫухӑрма, йӗре пуҫланӑ.

Поднялся крик и плач.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Сарай патӗнчен анкартине тухакан ҫӗнӗ йӗре асӑрхаса илсен, партизансем унталла ыткӑнчӗҫ.

Заметив свежий след, ведущий от сарайчика на огород, партизаны бросились туда.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

«Ӑсра шутласа кӑларнӑ кӗпҫе тӗнӗлӗ текен йӗре куратӑп».

«Бачу воображаемую линию, которая называется осью ствола».

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пурӗпӗрех: кунпа ӗҫлеме кӗрешетӗн-и, тарҫа, лавҫа кӗретӗн-и, урӑх тум тӑхӑнса яратӑн, чееленетӗн, анчах ҫулталӑкне пӗр хутчен те пулин ӑнсӑртран ӑна кураясчӗ, пусма ҫине ун уринчен юлакан йӗре чуптӑваясчӗ, ӗмӗрте пӗрре — о, мӗнлерех ӑссӑрла реххетлӗх! — ун платйи ҫумне сӗртӗнсе пӑхаясчӗ.

Все равно: наняться поденщиком, поступить в лакеи, в кучера — переодеваться, хитрить, чтобы только хоть раз в год случайно увидеть ее, поцеловать следы ее ног на лестнице, чтобы — о, какое безумное блаженство! — раз в жизни прикоснуться к ее платью.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ хама хам татӑклӑнах ҫакӑн пек ӗнентерсе ҫитертӗм: хӑрасси вӑл хам тунӑ йӑнӑш пирки пулчӗ, терӗм, анчах та, нимӗнле иккӗленӳ те ан юлтӑр тесе, эпӗ леш ҫыран хӗррине тепӗр хут кайса килме тата ҫав ют йӗрпе хам йӗре танлаштарса пӑхма шут тытрӑм.

Я окончательно убедил себя, что все мои страхи внушены мне нелепой ошибкой, но, чтобы уж не оставалось никаких сомнений, я решил еще раз сходить на тот берег и сличить таинственный след с отпечатком моей ноги.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вара такмакласа йӗре пуҫларӗ:

И она начала причитать:

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унӑн йывӑр нушине туйса, куракансем те йӗре пуҫларӗҫ, хӑш-пӗрисем сасӑпах йӗчӗҫ.

Зрители, тронутые его страданиями, тоже заплакали, и некоторые — в голос.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗр-арӑмсенчен нумайӑшӗ куҫҫульпе йӗре пуҫларӗҫ.

На глазах у многих женщин выступили слезы.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех