Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатнӑ (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн питех те пысӑк талкӑшӗнче тикӗс, чечен те хитре, август уйӑхӗнчи ҫав тери кичем пек туйӑнакан шупка ҫуттипе йӑлтӑртатнӑ, ҫавӑнпа та ирӗксӗрех: Пӗччен парус шуррӑн курӑнать Кӑвак тинӗс тӗтринче… тенине аса илес килнӗ, анчах парус ниҫта та курӑнман, тинӗс те тӗтреллӗ пек туйӑнман.

На всем же остальном своем громадном пространстве море светилось такой нежной, такой грустной голубизной августовского штиля, что невозможно было не вспомнить: Белеет парус одинокий В тумане моря голубом… хотя и паруса нигде не было видно, да и море ничуть не казалось туманным.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унӑн путса аннӑ куҫӗсенче уйӑх ҫути йӑлтӑртатнӑ.

Лунный свет блестел в его закатившихся глазах.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Уйӑх ҫуттинче хӗрачан куҫшуррисем, юр пӗрчисем пек йӑлтӑртатнӑ, ватӑ абрикос йывӑҫҫи айӗнче тӑракан каткари шыв ҫинче унӑн ҫутти кӗмӗл пек сиккелесе такамӑн шыв ҫинче ишсе ҫӳрекен вылямалли киммине ҫутатнӑ.

В лунном свете даже белки девочкиных глаз отливали каленой синевой, и такой же синевой блеснула в кадке под старой абрикосой темная вода, в которой плавала чья-то игрушечная лодочка.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӳречисем те ҫӗмрӗлмен пек, фасачӗ те халӗ ҫеҫ сӑрланипе хӗвел ҫинче йӑлтӑртатнӑ пек капӑрӑн ҫуталса тӑрать.

Окна были целы, фасад нарядно отсвечивал, точно свежая краска ещё блестела на солнце.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӗр ҫумнелле лӑпчӑннӑ, уйӑх ҫутинчи сивӗ сывлӑшра тӗлӗнмелле йӑлтӑртатнӑ.

Он льнул к земле и, доходя им до пояса, таинственно сиял и дышал в холодном лунном свете.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӗвелтухӑҫӗнче шуҫӑм йӑлтӑртатнӑ; ылттӑнӑн курӑнакан пӗлӗтсен картисем, патша тарҫисем патшана кӗтнӗ пек, хӗвеле кӗтнӗн туйӑннӑ; тӑрӑ пӗлӗт, ирхи уҫӑ сывлӑш, сывлӑм, йӑваш ҫил тата вӗҫен кайӑксем юрлани Лиза чӗрине пӗчӗк ача чӗрине савӑнтарнӑ пек савӑнтарнӑ; кама та пулсан палланӑ ҫынна тӗл пулас марччӗ тесе, вӑл утса мар, вӗҫсе пынӑ пек кайнӑ.

Заря сияла на востоке, и золотые ряды облаков, казалось, ожидали солнца, как царедворцы ожидают государя; ясное небо, утренняя свежесть, роса, ветерок и пение птичек наполняли сердце Лизы младенческой веселостию; боясь какой-нибудь знакомой встречи, она, казалось, не шла, а летела.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Кун хыҫҫӑн шыв хӗрринчи урамри гранит юри хӑйраса якатнӑ пек йӑлтӑртатнӑ, асфальт мрамор тӗслӗ тӗксӗм пӑнчӑсемпе витӗннӗ, ун ҫийӗнчен ҫав тери ырӑ, ӑшӑ нӳрлӗх ҫӗкленсе тӑнӑ, ҫавӑнпа та ҫынсен пуҫӗсене чӳречерен тулалла ытларах кӑларса, ҫав ачаш ҫумӑр айӗнче тытса тӑрас кӑмӑл пулнӑ.

Гранит набережной от этого блестел, как полированный, асфальт покрылся темными мраморными пятнами, и так славно тянуло от него парной влагой, что хотелось высунуться из окна и подставить голову под этот ласковый дождик.

14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унӑн кӑкри ҫинче — куҫа йӑмӑхтармаллах пурпа тасатса ҫутатнӑ Герой ҫӑлтӑрӗ, Ленин орденӗ тата «За отвагу» медаль йӑлтӑртатнӑ, вӗсемпе юнашар кивӗ, ҫулланса пӗтнӗ, хуралнӑ хӑю ҫинче салтаксен ӗлӗкхи «георгийӗ» ҫакӑнса тӑнӑ.

На груди у него сверкали начищенные до ослепительного блеска Звезда Героя, орден Ленина и медаль «За отвагу».

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Аллинче лешӗн пуртӑ йӑлтӑртатнӑ.

Топор блестел у него в руках.

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хыр лӑссисем витӗр ӳкекен хӗвел пайӑркисем юр ҫинче ҫуннӑ пек йӑлтӑртатнӑ.

Лучи, пронзавшие хвою, сверкающими бликами зажигали наст.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех