Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтӗнмелле (тĕпĕ: илтӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта Гаврик сассине тата та антарчӗ, йӗри-тавра пӑхса илсе, аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик еще больше понизил голос и прошептал совсем еле слышно, озираясь по сторонам:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле апла калама пултаратӑр эсир? — хӗрелсе, ҫиленсе, урисемпе тапса пӗтӗм урама илтӗнмелле кӑшкӑрать Петя, хӑй кӳреннипе макӑрса яма та хатӗр.

Как вы можете так говорить? — гневно багровея и топая ногами, на всю улицу кричал Петя, готовый зарыдать от обиды.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара леш пӗтӗм «Тургенев» ҫинчи ҫынсем илтӗнмелле кӑшкӑрса ярать: «Тытӑр! Тытӑр!»

А тогда тот ка-ак закричит на весь «Тургенев»: «Ловите, ловите!»

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӗрелсе кайнӑ, пӗтӗм урама илтӗнмелле каласа парать:

Он раскраснелся и кричал на всю улицу, изображая страшную сцену в лицах:

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах вӗсем иккӗшӗ те ним палӑртмасӑр, ҫиленнӗ пек пыраҫҫӗ, ишнӗ майӗн иккӗшӗ те илтӗнмелле мекӗрленеҫҫӗ.

Однако оба они равнодушно хмурились и только покрякивали.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сайра хумсем хуллен илтӗнмелле ҫыран хӗрне ҫапӑнаҫҫӗ.

Редкая волна тихо, чуть слышно, шлепает в берег.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пулма пултарас ҫук пек те, анчах вӑл ярханах шинелӗпе ҫӗр ҫинче ларса тӑнӑ чух куҫне уҫрӗ те уйӑрса илейми тӗтреллӗ куҫ витӗр мана курсан, кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле: «Катя», тесе пӑшӑлтатрӗ.

Может показаться невероятным, но я обрадовалась, когда, сидя на земле в расстёгнутой шинели, он поднял глаза и сквозь туман, которым был ещё полон страшноватый, неопределённый взгляд, увидел меня и сказал чуть слышно: «Катя».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана алӑран тытрӗ, аллӑма чуптурӗ, эпир пӗрне-пери хытӑ ыталаса илтӗмӗр те, вӑл кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле: — Сестра… — терӗ.

Он снова взял меня за руки, поцеловал руки; мы крепко обнялись, и он чуть слышно сказал: — Сестра…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Шӑршлӑ ухмах, фашист-тукмак! — сасартӑк усал ҫилӗпе, кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле, хӑй ӑшӗнче каларӗ Игорь.

— Дурак вонючий, черт, фашист собачий! — вдруг со злобой еле слышно прошептал про себя Игорь.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр самантлӑха каллех эпир хамӑр паллӑсене куртӑмӑр, унтан ҫулӑм сасартӑк анса ларчӗ, кӑмрӑкланса кайнӑ листасем кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле чӑшӑлтатса илчӗҫ, варри хура, хӗрри ылтӑн пулчӗҫ.

На мгновение мы снова увидели знакомые значки, а потом пламя опало, обуглившиеся листочки чуть слышно зашелестели, опадая черным пеплом с золотой, раскаленной каемкой по краю, которая быстро пожирала остатки испепелившихся страниц.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сима, — кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле каларӗ Игорек, — сана эп пӗр сӑмах каласшӑн…

— Сима, — еле слышно сказал Игорек, — я хочу тебе кое-что сказать…

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Юлташсем, — терӗ вӑл шӑппӑн, анчах пире илтӗнмелле, — комсомолецсен васкавлӑ митингне уҫатӑп…

— Товарищи, — сказал он негромко, но все его услышали и затихли, — будем считать наш комсомольский летучий митинг открытым…

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кайрӗ, тетӗн? — аран илтӗнмелле ыйтрӑм эп.

— Уехал? — еле слышно спросила я.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ачасем, — терӗ вӑл аран-аран илтӗнмелле.

— Ребята, — еле слышно сказал он.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах сӑмахӗ вырӑнне аран илтӗнмелле йынӑшу сасси тухрӗ, куҫ хӗрринче куҫҫулӗ йӑлтӑртатрӗ…»

Но вместо слов вырвался чуть слышный стон, и в углу глаз сверкнули слезы…»

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Профессор вӑрансанах, пурте илтӗнмелле, Саньӑна диплом илмесӗр качча тухма ирӗк памастӑп, тесе пӗлтерчӗ.

Профессор, проснувшись, объявил во всеуслышание, что до защиты диплома он запрещает Сане выходить замуж.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ах турӑ! — терӗ вӑл аран илтӗнмелле.

— Боже мой! — произнесла она едва внятно.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Кайӑр кунтан, — терӗ вӑл аран илтӗнмелле.

— Оставьте меня, — сказала она едва внятно.

Июнӗн 12-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Наушниксенче приказ сӑмахӗсем илтӗнмелле пулнӑ, анчах приказ вырӑнне вӑл такам ют чӗлхепе пӑлханса калаҫакан сасса илтрӗ:

В наушниках должен раздаться приказ, но вместо приказа он вдруг совершенно отчетливо услышал голос, возбужденно произносивший на чужом языке.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Анчах ку таранччен вӗсене пурне те илтӗнмелле калама никам та хӑяйман Хамран опытлӑрах кӳршӗ айӑкран тӗртсе илни мана кулма чарчӗ, йӑнӑш тума памарӗ, ку сӑмахсене чӑнласах каланине систерчӗ.

Но до сих пор никто не решался произнести эту шутку во всеуслышание Весьма ощутимый толчок более опытного соседа предупредил меня, дав понять, что смеяться нельзя, что это, по-видимому, сказано всерьез.

«Вӑл» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех