Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтмелле (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чееленет хӗрача: ӑнланать вӑл эп мӗншӗн чӗнменнине, ҫавӑнпа ҫак лайӑх сӑмахсене эп илтмелле калать те ӗнтӗ.

Она явно хитрит: понимает, почему я молчу, и произносит эти приятные слова специально для меня.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Парта хушшине кӗрсе ларчӗ те, пурте илтмелле: «Вӑт, чӑнах та, ухмах!» — тесе хучӗ.

Сел за парту и говорит: «Вот действительно дура!»

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Анчах та, — терӗ Джон Мангльс, — эпир утравран инҫе те мар тӑнипе кӗрӗслетнине те илтмелле.

— Однако, — возразил Джон Мангльс, — на таком расстоянии мы должны были бы слышать грохот.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Атя, Валя, лавка хупӑнать, — терӗ вӑл юриех пурте илтмелле хыттӑн, решетке ҫинчен аннӑ май.

— Пойдем, Валя, лавочка закрывается, — вызывающе громко, так, чтобы слышали все, проговорил он, отрываясь от решетки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫав хушӑрах хӑй старик илтмелле мар шӑппӑн каларӗ:

И тихо, чтобы не слышал старик:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лисук (Костя Миккуль енне пӑхса илнине асӑрхаса, Миккуль илтмелле ятарласа).

Лиза (заметив недружелюбный взгляд Николая, громко).

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Икӗ пиччӗшпе пӗр аппӑш Ҫинукӑн хӗр туприне тивӗҫлӗ, ӗмӗр асӑнса пурӑнмалӑх парне пирки шутлар, вӑрттӑн, ймӑкӑмӑрӑн хӑлхи илтмелле мар, — сӗнет Мӗтри.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӗсем унтан ютшӑнчӗҫ; ирӗксӗр илтмелле пулнӑ калаҫу вӗсен пуҫӗсенчен тухма та пӗлмерӗ.

Они ее дичились; невольно подслушанный разговор не выходил у них из головы.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗтӗм халӑх шавласа илчӗ, ун хыҫҫӑн пурне те илтмелле «вӑрласа кайнӑ» тесе кӑшкӑрчӗҫ.

Невнятный говор и шум пробежал по всей толпе, и вслед за тем послышались явственно слова: «украден».

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Карантин пуҫлӑхӗ (халӗ вӑл вилнӗ), хӗрӗх ҫул ҫар службинче пулнӑскер, пуля шӑхӑрнине ҫуралнӑранпа та илтсе курман, анчах турӑ ӑна ҫакӑнта илтмелле тунӑ.

Начальник карантина (ныне уже покойник), сорок лет служивший в военной службе, отроду не слыхивал свиста пуль, но тут бог привел услышать.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Ахаль ҫынсен нушисемпе шухӑш-сӗнӗвне итлемелле кӑна мар, вӗсене илтмелле тата ӑнланмалла.

Необходимо не просто выслушивать, но и слышать, и понимать нужды и чаяния простых людей.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ ҫыру (2020) // Михаил Игнатьев. http://www.cap.ru/events/events/2020-god ... /2020-chuv

Унччен те пулмарӗ: — Ҫара тихасем! — тесе ҫухӑрса ячӗ пӗри кӳршӗ ял йыттисем илтмелле.

— Голые жеребцы! — закричал вдруг один из ребят так, что его наверняка услышали собаки в соседней деревне.

Ҫара тихасем // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 98–104 с.

— Тымай яман, — тет пурте илтмелле.

— Нет, не пустил, — докладывает она.

Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.

— Тухтӑрсем пӗлеҫҫӗ… — мӑкӑртататӑп хам та аран илтмелле.

— Врачи знают, — бормочу я, и сам едва слышу себя.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Юланутсем шырланран вунӑ чалӑш пек ҫеҫ аяккарах; хӑйсем казаксенчен ҫавӑн пек питӗ пӗчӗк хушӑра пулнӑ май, вӗсем казаксем хӑйӑлтатса сывланине те, чӗрисем хӑвӑрт кӑртлатса тапнине те илтмелле пек.

Всадники были в десяти саженях от яра; такое крохотное расстояние отделяло казаков от них, что казалось, они должны бы слышать и хриплые казачьи дыхи, и частый звон сердец.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Шӑплан, шӑп эсӗ! — аран илтмелле пӑшӑлтатрӗ вал Натальйӑна.

— Молчи, молчи! — чуть слышно шептал он Наталье.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Виктор Игнатьевич, эпӗ чертежсӑрах пурне те курса тӑратӑп! — юри хытӑ, пурте илтмелле каларӗ вӑл.

— Виктор Игнатыч, да я и без чертежов все вижу! — нарочно говорил он громко, чтобы все слышали.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ ҫапла шутлатӑп: малтан юрӑ пуҫлакан ҫын сассине пурин те илтмелле пултӑр.

А я вот о чем думаю: тут нужен такой запевала, чтобы его голос был услышан всюду.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ хуҫисене тав туса пуҫтарӑнам, мана кайма вӑхӑт! — юлашки сӑмахӗсене вӑл юри хыттӑн, Ирина илтмелле каларӗ.

— А я буду благодарить хозяев, мне пора! — Последнюю фразу он нарочно произнес громко, так, чтобы услышала Ирина.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сережа, эсӗ ухмаха ертӗн-им, — аран илтмелле пӑшӑлтатрӗ хӗрелсе кайнӑ Ирина, ун аллине сирсе.

— Сережа, ты с ума сошел, — чуть слышно проговорила Ирина, краснея и отстраняя его руку.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех