Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ракетӑсем ялтӑртата-ялтӑртата илеҫҫӗ, пульӑсем вутлӑ йӗр хӑварса вӗҫеҫҫӗ.

Вспыхивали ракеты и трассирующие пули.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Йӗри-тавра пӑхкаланӑ май, хӑйсен тӗкӗсене тасатаҫҫӗ, пире курсан, майӗпен аяккалла вӗҫеҫҫӗ.

И осматривались по сторонам, и чистили перышки, и неохотно взлетали в воздух, завидев нас.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Таҫта кӗмсӗртетнӗ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ, пирӗн пуҫ урлах самолетсем вӗҫеҫҫӗ, юрпа хутӑш ҫумӑр пӗрӗхкелет.

Где-то слышались взрывы, самолеты проносились над нашими головами, накрапывал дождь вперемежку со снегом.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сарӑ кайӑксем, чекан-каменщиксем лилий тураттисен хушшинче парӑлтатса вӗҫеҫҫӗ, чарлансем пулӑ тытма вӗҫсе анаҫҫӗ те, каллех ҫӳлеллех хӑпараҫҫӗ, сенкер пуҫлӑ попугайсем, асамат кӗперӗн мӗнпур илемлӗхӗпе ялтӑртатаканскерсем, тата пурпур пуҫлӑ та сарӑ мӑйлӑ пӗчӗк рошильсемпе хӗрлӗ кӑвак тӗслӗ лорисем кӑна камед йывӑҫҫисем ҫинче чарӑна пӗлмесӗр хӑлхана йӑлӑхтаракан саспа шаклаттарса лараҫҫӗ.

Иволги, чеканы-каменщики порхали между стеблями лилий, чайки бросали рыбную ловлю и улетали, и только синеголовые попугаи, сверкающие всеми цветами радуги, маленькие рошилы, с пурпурной головкой и жёлтым горлышком и лори с красно-синим оперением продолжали свою оглушительную болтовню на верхушках камедных деревьев.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кайӑксем темӗнле хӑрушлӑхран хӑтӑлас тесе, ухӑ пек ярӑнтарса пӗр еннелле вӗҫеҫҫӗ.

Птицы, спасаясь от неведомой опасности, стрелой неслись в одном направлении.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫутатакан хуртсем вӗҫеҫҫӗ тесе калӑн.

Можно было подумать, что это летают светлячки.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хура куҫлӑ та хура мӑйлӑ акӑшсем пӗр хумсӑр выртакан шывсен ҫийӗнче хаваслӑн вылянса вӗҫеҫҫӗ.

Лебеди с чёрными шеями и головами весело резвились на спокойной поверхности вод.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑватлӑ ҫуначӗсем ӑна пӗр хускалман пекех сывлӑшра тытаҫҫӗ: пысӑк кайӑксем меслетсӗр канлӗхпе вӗҫеҫҫӗ; ҫав вӑхӑтра шӑна евӗрлисен, сывлӑшра тытӑнса тӑрас тесе, пӗчӗк ҫеҫ ҫуначӗсемпе ҫекундра та пиншер хут ҫапса илмелле.

Мощные крылья поддерживали его в воздухе почти без движения: большие птицы летают с величественным спокойствием, в то время как насекомые, для того чтобы удержаться в воздухе, должны производить тысячи взмахов крылышками в секунду.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хуларан виҫӗ ҫухрӑмра, хӗрлисем тытса илнӗ ял ҫийӗнче снарядсем ахӑрса, шӑхӑрса вӗҫеҫҫӗ, ҫӗре ӳксе, мӗн пур сас-чӗвве хупласа хураҫҫӗ, ҫӳлелле тӑпра вӗҫтереҫҫӗ.

В трех верстах от города, над деревней, занятой красными, снаряды неслись с воем и свистом, заглушая все, и падая, взметали вверх разорванные глыбы земли.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӗҫевҫӗсем вӗҫеҫҫӗ ҫӳлӗ ҫулсемпе.

Лётчики летят высокими путями.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Хирте пулӑсем пӗлӗтсем пек вӗҫеҫҫӗ, отрядсем ҫине снарядсем пиншерӗн ӳкеҫҫӗ.

В поле пули тучами, по отрядам снаряды тысячами.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Вӗҫевҫӗсем вӗҫеҫҫӗ хӑйсен ҫулӗсемпе.

 — Лётчики летят своими путями.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Лётчиксем вӗҫеҫҫӗ — салам Мальчиша!

Пролетают лётчики — привет Мальчишу!

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Хирте пульӑсем пӗлӗт пек вӗҫеҫҫӗ, отрядсем ҫийӗн снарядсем пинӗпе ҫурӑлаҫҫӗ.

В поле пули тучами, по отрядам снаряды тысячами!

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Тӳпере такам хуйхатнӑ кураксем вӗҫеҫҫӗ.

По небу метались встревоженные галки.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Тӑрисем юрлаҫҫӗ; тулли пӗсехеллӗ кӑвакарчӑнсем кӑвиклетеҫҫӗ, чӗкеҫсем шарламасӑр ярӑнса вӗҫеҫҫӗ; лашасем тулхӑраҫҫӗ те чӑмлаҫҫӗ; йытӑсем, хӳрисене йӑвашшӑн пӑлхаткаласа, вӗрмесӗр тӑраҫҫӗ.

Жаворонки звенят; воркуют зобастые голуби; молча реют ласточки; лошади фыркают и жуют, собаки не лают и стоят, смирно повиливая хвостами.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Хӑмӑшпа хӑях хушшинче симӗс йӗп вӑррисем вӗҫеҫҫӗ.

Тёмно-синие стрекозы в тростниках и ёлочках хвоща.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Кӑнтӑрлахи хӗвел ӑшшипе юр ҫинче пӗр-икӗ сехете тӗрлӗ нӑрӑсем, эрешменсем, сикекен пӑрҫасем чӗрӗлеҫҫӗ, хӑш чухне вӑрӑмтунасем те вӗҫеҫҫӗ.

В полдневных лучах на какой-нибудь час или два оживают на снегу разные жучки, паучки, блошки, даже комарики перелетают.

Пӗчӗкҫӗ шапа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 75–77 с.

Хӑш чухне ҫакӑн пек пулать: амӑшӗ урисемпе ҫӗре чавса хур чӗпписене хӑй патне чӗнет, вӗсем кукшапуҫсене сӑмсисемпе сӑхаҫҫӗ, кукшапуҫ чечексен шурӑ алкисем ҫилпе вӗҫеҫҫӗ.

Бывает, однако, мать раскапывает лапками землю и зовет гуськов, а они занимаются одуванчиками, тукают их носами и пускают пушинки по ветру.

Юпа ҫинче ларакан чӑхӑ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Чӗкеҫсем ҫӳлте вӗҫеҫҫӗ; ҫил пӗтӗмпех шӑпланнӑ; кая юлнӑ пыл хурчӗсем сирень чечекӗсем ӑшӗнче лӳпперӗн те ыйхӑллӑн сӗрлеҫҫӗ; ӳпресем аяккалла тӑсӑлнӑ пӗччен турат тӗлӗнче юпа пек явӑнаҫҫӗ.

Ласточки летали высоко; ветер совсем замер; запоздалые пчелы лениво и сонливо жужжали в цветах сирени; мошки толклись столбом над одинокою, далеко протянутою веткою.

XI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.