Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗҫеҫҫӗ, хӑйсем вара кӑшкӑраҫҫӗ — ют ҫырана вӗҫсе каяс килмен пекех, тӑван ҫӗр-шывпа сывпуллашнӑ евӗр, вӗсем пит хурлӑхлӑн кӑшкӑраҫҫӗ.

Летят, а сами кричат-покрикивают — да так жалобно, словно не хочется им на чужой берег лететь, словно они с родиной прощаются.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Тинӗс урлӑ леш ҫырана — турккӑсен ҫыранне вӗҫеҫҫӗ.

И пошли, пошли через море на тот, на турецкий берег.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Пуҫа ҫӗклерӗм, вӗсем ту хыҫӗнчен вӗҫеҫҫӗ.

Поднял голову, а они летят из-за горы.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Вӗсем халӗ пурте ҫитӗнсе ҫитнӗ, вӗҫеҫҫӗ, инҫе ҫула хатӗрленеҫҫӗ.

 — Они уже теперь все выросли, летают, в дальний путь готовятся.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫӑмӑл вӗҫеҫҫӗ.

Они летают быстро-быстро…

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Бухареста вӗҫеҫҫӗ, унтан — Киева.

Летели на Бухарест, оттуда на Киев.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Смерчпе хускалнӑ чулсем, вулкан сирпӗтнӗ чухнехи пекех, пӑрлӑ ҫумӑр евӗрлӗ аялалла вӗҫеҫҫӗ.

Камни, подхваченные вихрем, сыпались, как при извержении вулкана, подобно дождю.

XV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫыпҫӑнкӑллӑ евӗр хура ҫумӑр пӗлӗчӗсем ӑшне чӑма-чӑма, тӳпере тусем вӗҫеҫҫӗ.

Горы летели по небу, окунаясь в черные вязкие тучи.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кураксем ҫиле хирӗҫ аякпа тӑнӑ; ҫил вӗсен тӗкӗсене арпаштарнӑ, ураран ӳкернӗ, вара вӗсем, ҫил вӑйне парӑнса, ҫуначӗсене кахаллӑн сулкаласа, ҫӗнӗ вырӑналла вӗҫеҫҫӗ.

Вороны подставляли ударам ветра свои бока, он раздувал им перья, сбивая с ног, тогда они, уступая силе, ленивыми взмахами крыльев перелетали па новое место.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Типсе кайнӑ ылтӑн ҫулҫӑсем, хутланчӑк, пӗркеленчӗк хӗрриллӗскерсем, пӗчӗкҫеҫҫӗ кимӗ пек, туратсем ҫинчен шӑва-шӑва анаҫҫӗ, сывлӑшра васкамасӑр вӗлкӗшсе вӗҫеҫҫӗ, ҫӗр ҫумне ирӗксӗррӗн перӗнеҫҫӗ, вара, кӑшт ҫил тухсанах, каллех ҫӳлелле ҫӗкленеҫҫӗ, вӑрманти ҫулсем ҫийӗн ҫаврӑнкалаҫҫӗ те уй-хире вӗҫсе каяҫҫӗ.

Сухие золотые листья с подогнутыми краями, как крохотные лодки, скользили с ветвей, покачивались, неторопливо плавали в воздухе, нехотя касались земли и при малейшем ветре снова поднимались над нею, кружились над лесными дорогами, Перелетали на поля.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Чарлансем ҫил-тӑвӑл умӗн йынӑшаҫҫӗ тинӗс ҫийӗн, йынӑшаҫҫӗ те вӗҫеҫҫӗ ниҫта вырӑн тупаймасӑр.

Чайки стонут перед бурей стонут, мечутся над морем.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ирсерен полици, ятлаҫа-ятлаҫа, слободка тӑрӑх ҫутӑ кӑвак хутсене хӳмесем ҫинчен ҫурса антарса, хырса тасатса ҫӳрет, анчах кӑнтӑрлахи апат вӑхӑтӗнче вӗсем каллех слободка тӑрӑх вӗҫеҫҫӗ, иртен-ҫӳрен ури айӗнче явӑнаҫҫӗ.

По утрам полиция, ругаясь, ходила по слободе, срывая и соскабливая лиловые бумажки с заборов, а в обед они снова летали на улице, подкатываясь под ноги прохожих.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тулта кӗрхи йывӑр, кӑвакрах юр пӗрчисем вӗлтлете-вӗлтлете вӗҫеҫҫӗ.

За окном мелькали тяжелые, серые хлопья осеннего снега.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫулла вӑл ҫӑра сарӑ пӑс кӑларса тултарать, ун ҫинчен слободкӑна сивчир саракан вӑрӑмтунасем пӗлӗт пек капланса вӗҫеҫҫӗ.

Летом оно дышало густыми, желтыми испарениями, и на слободку с него летели тучи комаров, сея лихорадки.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Шавлаҫҫӗ, кӑшкӑрашаҫҫӗ христиансем, аллисенче хӑйсен чулсем, сенӗк евӗрлӗ сӑнӑсем… ҫуртсемпе лавккасен алӑкӗсем хупӑна-хупӑна лараҫҫӗ, кантӑксем ҫӗмрӗлеҫҫӗ, ачасемпе хӗрарӑмсем макӑрни илтӗнет, кантӑксенчен еврейсен кӗпе-тумтиррисемпе ытти ӑпӑр-тапӑрсем вӗҫеҫҫӗ, тӳшек мамӑкӗсем урамсенче юр пек тӑкӑнаҫҫӗ…

Бегут христиане с криком и шумом, с камнями и дреколием… быстро запираются двери домов и лавочек, звякают стекла, слышны отчаянные крики женщин и детей, летят из окон еврейские бебехи и всякая рухлядь, пух из перин кроет улицы, точно снегом…

XIV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Хум шӑмпӑртатать, тӳпере тӗтреллӗ пӗлӗтсем шӑвӑнаҫҫӗ, карап хыҫҫӑн чайкӑсем вӗҫеҫҫӗ, мачтӑсем ҫине пыра-пыра лараҫҫӗ, унтан мачтӑран ҫил вӗрнипе вӗҫерӗннӗ пек уйрӑлаҫҫӗ, шурӑ хут таткисем евӗр вылянса юлнӑҫемӗн юлса пыраҫҫӗ, пирӗн хӑвалӑхсем ӗмӗрлӗхех хӑварнӑ Европа ҫӗрӗ еннелле кайса ҫухалаҫҫӗ.

Плещет волна, ходят туманные облака, летают за кораблем чайки, садятся на мачты, потом как будто отрываются от них ветром и, колыхаясь с боку на бок, как клочки белой бумаги, отстают, отстают и исчезают назади, улетая обратно, к европейской земле, которую наши лозищане покинули навеки.

III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вӗсемпе пӗрле хурсем те, ҫуначӗсене сарса, кикаклатса унталлах вӗҫеҫҫӗ.

Над ними с гортанным криком, размахнув саженные крылья, туда же летят гуси.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Лӑпкӑ сывлӑшра ҫеҫкесем ҫаврӑнса вӗҫеҫҫӗ, хӗвел ҫинче вӗсем ачаш кӗреннӗн курӑнаҫҫӗ.

В тихом воздухе кружатся лепестки, нежно розовея на солнце.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кашни турат уҫӑмлӑн палӑрать, вӗсене пӗр-пӗринчен пурӑпа чӗрсе уйӑрнӑ пуль, вуллисенчен тӗтӗм тухать, вӗсен хуппи тӑрӑх ҫутӑ хӗлхемсем вӗҫеҫҫӗ тейӗн.

Каждая ветвь была резка, словно отчеркнута мелом, стволы как бы дымились, светлые искры пробегали по их коре.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Темӗнле кайӑк чӗпписем пирӗн ҫывӑхрах пӑрр-пӑрр! вӗҫеҫҫӗ — пӗр-ик утӑм чухлӗ каяҫҫӗ те лараҫҫӗ.

Какие-то птенцы порхнули мимо — пролетят два шага и сядут.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.