Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выртас (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑрма выртас умӗн ҫеҫен хире каятпӑр та пӗр-пӗрне критиклеме тытӑнатпӑр, ҫапах та пӗрне-пӗри партие юрӑхлӑ тесе шутларӑмӑр, анчах эсир хӑвӑр хушӑра мӗнле йышӑнатӑр, ҫавӑн пек пулӗ.

Перед тем как устраиваться на ночевку, уйдем в степь и начинаем критику один на одного наводить, но все-таки признали один одного к партии годными, а там уж как вы промеж себя порешите, так и будет.

XIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Половцевпа калаҫнӑ хыҫҫӑн Яков Лукич каҫхи апат ҫиме тухать, ҫывӑрма выртас умӗн вара каллех ун патне кӗрет те тепӗр кунхине мӗн-мӗн тумалли пирки инструкцисем илет.

Поговорив с Половцевым, Яков Лукич шел вечерять, а перед сном опять шел к нему и получал инструкции: что делать на следующий день.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лешӗ хӑранипе тапӑртатма пуҫларӗ, хӑма сарнӑ урайӗнче урисене чаркаласа хучӗ, тулхӑрса ячӗ те, выртас шухӑшне пӑрахса пулас, сырӑш патнелле пуҫне тӑсрӗ.

Тот испуганно застукотел, засучил ногами по деревянному полу, зафыркал и потянулся к яслям, передумав, как видно, ложиться.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӑшӑ вырӑн ҫинче ачашланса выртас йали ҫук: сиксе тӑрать те («Пушара васкатӑн-им?» — тесе миҫе ятламан арӑмӗ) хӑпӑл-хапӑл тумланса малти пӳлӗме тухать.

Не привык нежиться в теплой постели: вскакивает как на пожар, наспех накинув одежду, выходит в коридор: сколько бы жена не выговаривала ему за это, толку нет.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Сана курсассӑн — эпӗ кӑмӑллӑ, ӗҫчен; эсӗ пулмасан — кичем, ӳркенчӗк, выртас килет, нимӗн ҫинчен те шухӑшлас килмест.

Увижу тебя — я добр, деятелен; нет — скучно, лень, хочется лечь и ни о чем не думать…

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шӑмӑ ҫӗҫӗпе касмаллаччӗ, ҫук вӑл; апат ҫӗҫҫи те ыйтса илме пулатчӗ, анчах Обломов кӗнекене хӑйӗн ҫумне хурса, диван ҫине выртма шутларӗ; вӑл лайӑхах вырнаҫса выртас тесе, минтер ҫине чавсаланнӑччӗ кӑна, Захар кӗрсе те тӑчӗ.

Надо бы взять костяной ножик, да его нет; можно, конечно, спросить и столовый, но Обломов предпочел положить книгу на свое место и направиться к дивану; только что он оперся рукой в шитую подушку, чтоб половчей приладиться лечь, как Захар вошел в комнату.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗр самантрах вилсе те выртас килет, сасӑсене илтсе вӑранас та килмест, ҫийӗнчех тата чӗре пурнӑҫшӑн та ҫунать…

В один и тот же момент хотелось умереть, не пробуждаться от звуков, и сейчас же опять сердце жаждало жизни…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Каллех выртас теместӗр пулӗ те? — тесе ыйтрӗ Захар.

— Не ляжете, что ли, опять? — спросил Захар.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ирӗксӗрех Милитриса Кирбитьевна ҫинчен ӗмӗтленсе шухӑшлать; унӑн кӑмӑлӗ пӗрмаях леш еннелле, ҫынсем яланах выляса-кулма ҫеҫ пӗлнӗ ҫӗрелле, ӗҫпе хурлӑх ҫук тӗнченелле туртӑнать; унӑн кӑмӑлӗнче вара кӑмака ҫинче выртас, янтипе, хӑй ӗҫлесе туянман кӗпе-йӗмпе ҫӳрес тата ырӑ кӑмӑллӑ асамҫа карчӑк шучӗпе тӑранса пурӑнас ӗмӗт яланлӑхах тӑрса юлать.

Он невольно мечтает о Милитрисе Кирбитьевне; его все тянет в ту сторону, где только и знают, что гуляют, где нет забот и печалей; у него навсегда остается расположение полежать на печи, походить в готовом, незаработанном платье и поесть на счет доброй волшебницы.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл хӑйне майлӑ пуранас тесен, урӑхла каласан, чӗнмесӗр выртас, тӗлӗрес, е пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрес тесен, Алексеев пӳртре пулман пекех туйӑнать: вӑл та шарламасть, тӗлӗрет е кӗнеке тытса ларать, куҫҫулӗ тухичченех анаслакаласа, картинӑсемпе тӗрлӗ япаласене пӑхкаласа ҫӳрет.

Если он хотел жить по-своему, то есть лежать молча, дремать или ходить по комнате, Алексеева как будто не было тут: он тоже молчал, дремал или смотрел в книгу, разглядывал с ленивой зевотой до слез картинки и вещицы.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫывӑрма выртас умӗн кашни воспитанник хӑйӗн кӑвак фланельрен ҫӗленӗ ҫӗкленсе тӑракан ҫухаваллӑ, сукна пакунлӑ кӗпине тата хура брюкине койка ҫумӗнчи пукан ҫине майласа хурать.

Синяя фланелевая рубашка с мягким стоячим воротником, с узкими белыми суконными погонами и черные брюки с вечера аккуратно сложены каждым воспитанником на табурете возле своей койки.

Виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Шелсӗр горн сассине илтес мар тесе утиялпа пуҫ ҫийӗнех хупланса выртас килет, анчах юрамасть.

Натянуть бы плотнее одеяло, укрыться с головой, чтобы не слышать этих требовательно зовущих звуков, но нельзя.

Виҫҫӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Луччӗ куҫа хупса ҫывӑрнӑ пек выртас.

Лучше притвориться, что спишь, и лежать с закрытыми глазами.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫывӑрма выртас умӗн Павлик хӑйӗн шӑвӑҫ банкине тытса, унта темӗн те пӗр янӑ япаласене шанкӑртаттарчӗ.

Ложась спать, Павлик потарахтел жестянкой, набитой хламом.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Апат та илсе килчӗҫ, ҫиес теменрен ӑна аран ҫисе ятӑм, пуҫӑма минтер айне хурса тем пек выртас килетчӗ пулин те, эпӗ тухса кайрӑм.

Принесли обед, я машинально съел его и ушёл, хотя мне очень хотелось лечь и сунуть голову под подушку.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн халӗ пӗр кӑмӑлпа, ҫав хул айне хӑпартса кӑларнӑ костыльсене ывӑтса ярса, хама канӑҫ та телей кӳрекен ҫӗр ҫине выртас килнипе кӗрешмеллеччӗ.

потому что бороться нужно было только с одним непреодолимым желанием — отшвырнуть костыли, натёршие мне под мышками водяные мозоли, и опуститься на землю, которая была покоем и счастьем.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е вӑл виле выртас пулсан, хӑҫан, епле ҫак хур пулнине те пӗлмӗп эпӗ.

Если он умрёт, я не буду знать, когда и как это случилось.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑ ир ман вырӑн ҫинче нумайрах выртас килчӗ.

А мне хотелось в этот день полежать подольше в постели.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пыра-киле каллех эпӗ асӑма илекен пултӑм, ҫӳлелле пӑхса выртас вӑхӑтӑм вӑраха пычӗ пулин те, хӑрамаллиех ҫукчӗ ӗнтӗ.

В конце концов я снова пришел в себя и, хотя долго еще лежал с закаченными к небу глазами, однако был уже вне опасности.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Рихтгофен» вӑл — паян ҫумкурӑкӗ хушшинче ҫунса выртас теместӗн пулсан, икӗ куҫупа та виттӗр пӑхса пыр, тенине пӗлтерет.

«Рихтгофен» — это значит гляди в оба, если не хочешь сегодня гореть в бурьяне.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех