Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выртас (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ӗнтӗ Абрумка арӑмӗ ҫав вырӑн ҫинче урӑх нихҫан та выртас ҫук» тесе шухӑшласа илчӗ Тёма.

«И никогда уж больше не будет лежать на ней жена Абрумки», — подумал Тёма.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑйӗн ҫан-ҫурӑмӗпе пуҫӗ вӗриленнине, хӑй пӗтӗмпех халран кайса, халсӑрланса пынине туять, ҫакӑнтах унӑн курӑк ҫине ӳкес килет, куҫа хупса пӗр хускалмасӑр выртас килет.

Болезнь быстро прогрессировала, он чувствовал жар в теле, в голове, общую слабость, болезненное желание упасть на траву, закрыть глаза и так лежать без движения.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл хирӗҫ мар, вӑл ытла ывӑнса ҫитнӗ, анчах ҫывӑрма выртас умӗн сывпуллашма каймалла-ҫке, ашшӗпе амӑшне ырӑ каҫ сунмалла.

Он не прочь, он устал, но перед сном надо идти прощаться, надо пожелать спокойной ночи маме и папе.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӗсем пурте пӗр харӑс вилсе выртас пулсан, эпӗ ним чухлӗ те йӗрес ҫук.

Если б они умерли все вдруг, я ни капельки не плакал бы о них.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Халь тесен халь масар ҫине кайса выртас килекен пулать.

Хоть сейчас на кладбище.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Кровать ҫинче пӗр тӗллевсӗр йӑваланса выртас килет пулсан — урӑхла тӑвӑр.

Хочется бессмысленно валяться в кровати — поступайте наоборот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ӑна шӑнтать, ҫывӑрма выртас пулсан вӑл каҫсах каймалла.

Его познабливало, и вообще он с большим удовольствием немедленно лег бы спать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Унӑн тӑсӑлса выртас та — ахаль ҫеҫ выртас мар, чӑнахах та тӑсӑлса выртас — ҫывӑрса каяс килчӗ.

Ужасно хотелось вытянуться — не просто лечь, а именно вытянуться — и заснуть.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Выртас килмест.

— Не хочу.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Канӑҫсӑр каҫ хыҫҫӑн унӑн шухӑшӗ ытла пӑтрана пуҫларӗ, ҫавӑнпа Андрей алӑкран кӗрсен, Валентина тӗлӗнсех кайрӗ: вӑл, кӗҫ-вӗҫех чирлесе ӳксе, вырӑн ҫине выртас ҫын пек мар.

После тревожной ночи воображение ее так разыгралось, что, когда Андрей появился на пороге, она удивилась: он отнюдь не походил на человека, который вот-вот расхворается и сляжет.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дуняшка патне вӑл канас килнӗ чухне, юрӑсем итлесе, ҫӑлтӑрлӑ каҫсенче ҫаран ҫинче ӗҫсӗр-мӗнсӗр выртас килнӗ чухне ҫӳрерӗ.

К Дуняшке он ходил тогда, когда ему хотелось отдохнуть, послушать песни и беззаботно полежать под звездами на лужке.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Выртас тейӗн те — выртса кайӑн.

— Ляжешь, да и разлежишься.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Манӑн ҫылӑх хампа пӗрлех вилет, вӑл малашлӑх ҫине вараланчӑк пулса лӑпкӑ выртас ҫук, мансӑр пуҫне вӑл никама та варалас ҫук, — никама та.

Мой грех со мной умрет, он не ляжет пятном на будущее, никого не замарает он, кроме меня, — никого!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Сан выртас пулать, вӑхӑт ӗнтӗ!..

— Вы бы ложились, пора!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унтан ҫӗлӗкне хывса сӑхсӑхса илнӗ, тӗмсем патенчех ҫывӑрма выртас тесе шутланӑ.

Потом он снял шапку и перекрестился, решившись лечь тут же в кустах.

XXI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫывӑрма выртас тенӗ чух Роза Аннушка ҫине пӑхса илнӗ те, ҫапла ыйтнӑ: Тен, сире еврей хӗрӗпе пӗр вырӑн ҫинче ҫывӑрма лайӑх мар?

Когда им пришлось ложиться, Роза посмотрела на Аннушку и спросила: — Вам, может быть, неприятно будет спать на одной постели с еврейкой?

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Хырӑмӗсем тутӑран, хӑрушӑ ӗҫ ӑнӑҫуллӑ вӗҫленнӗрен, хӑйсем чӗрӗ те сывӑ пулнӑран, Хушкапуҫ ӑшӑ картара ҫула май колхоз капанӗнчен ҫаклатнӑ утта ҫисе тӑнӑран, — ахӑртнех, вӑл та кӑмӑллӑ пулӗ, — ачасен кӑштах ӗмӗтленсе выртас килчӗ.

От сытости, от благополучного завершения рискованного дела, оттого, что они живы, здоровы, а Лысенка стоит в теплом хлеву, ест сено, прихваченное по пути из колхозного стога, и, по-видимому, тоже довольна, ребятам захотелось помечтать.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Каҫсерен, ҫывӑрма выртас умӗн, эсӗ кравать ҫине ларса купӑс кала, ирхине тӑрсан та ҫаплах ту.

По вечерам, перед сном, ты сиди на кровати и играй, и по утрам тоже.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Том арман чулӗ ҫине леш хурлӑхлӑ сӑмахсене пӑтапа чӗркелесе парсан, Джима ӗҫе кӳлчӗ — каскӑч вырӑнне пӑта, мӑлатук вырӑнне тимӗр болт — вӗсене эпир ӑпӑр-тапӑр купинче тупнӑччӗ, — тыттарса, ӑна ҫурта ҫунса пӗтичченех арман чулне таккама хушрӗ; унччен ан ҫывӑр терӗ, выртас умӗн арман чулне тӳшек айне пытар та ун ҫине хӑпарса вырт терӗ.

Том нацарапал на жернове гвоздем эти самые надписи и засадил Джима за работу — с гвоздем вместо зубила и с железным болтом вместо молотка, а нашли мы его среди хлама в пристройке — и велел ему долбить жернов, пока свеча не догорит, а после этого ложиться спать, только сперва велел ему спрятать жернов под матрац и спать на нем.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫывӑрма кайса выртас умӗн атте хӑйӗн аллине тӑсса кӑтартнӑ:

А перед тем как идти спать, старик встал и сказал, протянув руку:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех