Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выртас (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑншӑн ман ывӑлӑмсем вилсе выртас пулсан тата?

Если ради этого будут убиты мои сыновья?

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫывӑрма выртас умӗн тепӗр хут чей ӗҫрӗмӗр, вучаха хума тип шанкӑпа ҫапӑ пухса хатӗрлерӗмӗр те ҫӗр пӳрте кӗтӗмӗр.

Мы еще раз напились перед сном чаю, запасли хвороста и сухих сучьев для топки очага и отправились в балаган.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Эпӗ выртас тенӗччӗ, анчах малтан асанне урана ҫуса ячӗ, хӑй нимӗн те калаҫмасть.

Я хотел лечь, а бабушка мне сначала ноги помыла в тазике и ничего не говорила.

Эпир каҫ выртма кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асанне хӑйӗн туфлипе чӑлхине хыврӗ те мана алӑран ҫавӑтса шыва илсе кӗчӗ, манӑн выртас килмерӗ, мӗншӗн тесен шывра сивӗччӗ.

Бабушка сняла свои туфли и чулки и меня за руку повела в воду, и я не хотел ложиться, потому что холодно в воде.

Асанне мана пӗчӗк карап туса пачӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫук, манӑн ҫакӑнтах вилсе выртас пулать ӗнтӗ.

Нет, лежи и умирай.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Каллех выртас та ҫывӑрас: ҫывӑрас, ҫывӑрас…

Лучше лечь и уснуть, спать, спать…

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

— Ҫывӑрма выртас тетӗп-ха эпӗ.

— Я, пожалуй, лягу.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Айкига савӑннипе кӑшт ҫеҫ ӑнран кайман, анчах вӑл ачашланине Киш ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫын пек йышӑннӑ та: — Мӗн те пулин ҫимелли хатӗрле-ха анне, апат тусанах ҫывӑрма выртас тетӗп, ытла ывӑнса ҫитрӗм, — тенӗ вӑл.

Айкига была несказанно обрадована, но он встретил ее радость по-мужски: — Идем, Айкига, дай мне есть. И потом я лягу спать. Я очень устал.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑл хӑй ҫав тери ывӑнса ҫитнине туйрӗ, унӑн текех выртас килет, канас килет, анчах ӑна темскер малалла хӑвалать, — «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывне» ҫитес ӗмӗтрен ытла хырӑм выҫҫи хӑвалать ӑна.

Он очень устал, и его часто тянуло лечь на землю и уснуть; но желание дойти до Страны Маленьких Палок, а еще больше голод не давали ему покоя.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Пӗчченех — каҫхи апат, ҫывӑрма выртас умӗн пӗр-пӗр кӗнеке уҫать; сӑвӑ йӗркисем уншӑн пепке пуплевӗ евӗр, романҫӑ шухӑш-юхӑмӗ ача пакӑлтатӑвӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Ужинал в одиночестве, перед сном раскрывал книгу, — детским лепетом казались ему строки поэта, детской болтовнёй — измышления романиста.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫавӑ, юлашкинчен, ун пурӑнӑҫӗнчи тӗллев пулса тӑчӗ, вӑл эрех ӗҫме те пӑрахрӗ, ҫывӑрма выртас умӗн шӑм-шаккине юрпа сӑтӑратчӗ, аш нумай ҫиетчӗ тата мускулӗсене ӳстермешкӗн кашни каҫах икӗ пӑт пуканӗ тытса нумай хутчен сӑхсӑхатчӗ.

Это, наконец, стало целью его жизни, он даже отказался пить водку, перед сном вытирал тело снегом, ел много мяса и, развивая мускулы, каждый вечер многократно крестился двухпудовой гирей.

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑн ҫинчен шухӑшлатӑн та, сасартӑк пуҫра темле пружина татӑлать каять — ним те кирлӗ мар, пӗтӗм ӗҫ ҫине сурса хурас килет, крыша ҫине выртас та, ҫу каҫипех пӗлӗт ҫинелле пӑхса выртас килет…

Подумаешь об этом, и вдруг в башке лопнет какая-то пружинка ничего не хочется, наплевать бы на всю работу да лечь на крышу и лежать целое лето, глядя в небо…

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Партизансем ҫывӑрма выртас умӗн Уча вӗсен пӳлӗмне кӗчӗ те: — Нумай ҫывармастпӑр, — терӗ хыттӑн.

Перед тем как партизаны легли спать, Уча вошел в их комнату и строго сказал: — Мы будем спать недолго.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн шӑп выртас!

— Чего молчать!

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Каҫ пулсан ҫамрӑксем, урапасем хушшине пысӑк кӑвайт хураҫҫӗ те, ҫывӑрма выртас вырӑнне, ташлама тытӑнаҫҫӗ.

По вечерам посреди поляны между фургонами разводили большой костер, и молодежь, поужинав, вместо того чтобы ложиться спать, пускалась в пляс.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Тӑван ҫӗрте те выртас ҫук ӗнтӗ эпир, шывран тӳрех хаяр суда каятпӑр.

Не почием мы в родной земле, а из воды пойдем на страшный суд.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Кларк разведчиксен чаплӑ шкулӗнчен вӗренсе тухнӑ пысӑк шанчӑк паракан ҫын пулман пулсан, ҫак вӑхӑтра, питех те шӑп минутра, тӳссе выртас ҫукчӗ, чикӗ урлӑ каҫнӑ пулӗччӗ.

Если бы Кларк не был подающим большие надежды выучеником знаменитой школы разведчиков, он бы, возможно, не удержался от соблазна перейти границу именно сейчас, в тишайшую минуту.

4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Анчах шӑп та лӑп Уча хӑй урӑх вырӑна куҫса выртас тенӗ самантра нимӗҫсен ура сассийӗ илтӗнсе кайрӗ.

И как раз в ту минуту, когда Уча хотел перебраться в другое место, послышался шум движения немецкой колонны.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кашни каҫ, ҫывӑрма выртас умӗн, юлнӑ вӑхӑта шутласа пӑхса, хамӑн ӗҫ планне тепӗр хут тӑваттӑм.

Каждую ночь, ложась в постель, я делал сложные перерасчеты и заново составлял график своих занятий.

Таса промокашкӑсем // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Упа шӑтӑкӗ, ҫӗр выртас тетпӗр кунта, — май килнӗ пек чух шӳт тукаласа илчӗ Эттай.

— Медвежью берлогу, заночевать думаем, — не упустил случая подтрунить Эттай.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех