Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑрхаман (тĕпĕ: асӑрха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Банник, нимӗн те асӑрхаман пекех, шултӑра сайра шӑлӗсене кӑтартса, ҫав-ҫавах шӑппӑн йӑл кулса ларать, сасси кӑна унӑн кӳреннипе тата тӳсейми ҫилленнипе чӗтренсе илчӗ:

Но Банник, словно не замечая, все так же тихо улыбался, показывая ядреные редкие зубы, только голос его задрожал обидой и жгучей злобой, когда он сказал:

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Лашӑрсем килте-и? — ыйтрӗ Нагульнов, хӑйсене кунта ыррӑн кӗтсе илменнине асӑрхаман пек пулса.

— Кони дома? — спрашивал Нагульнов, словно и не замечая неласкового приема.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпӗ асӑрхаман сана! — тет хӗр ачашшӑн, сасси вара хӑйӗн флейта юрланӑ пекех янӑрать.

— Я не заметила тебя! — говорит она нежно, и голос ее звучит, как пение флейты.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫутӑ шанчӑк тупнӑ савнӑҫлӑ ҫынсем вӑл вилнине асӑрхаман.

Люди же, радостные и полные надежд, не заметили смерти его.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Санька халиччен асӑрхаман пӗр-пӗр курӑкӑн ятне те, унӑн уйрӑмлӑхӗсене те вӑл ҫийӗнчех каласа парать.

Самая скромная травка, которую Санька раньше и не примечал, имела у него свое имя, свои особенности.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн асӗнче яланах Ольга пулнӑ пирки вӑл таврара мӗн пулса иртнине те асӑрхаман.

Перед ним носился образ Ольги, и он едва замечал окружающее.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ольга хӑй асӑрхаман пулӗччӗ-ха: Обломов ҫине Штольц кӑтартрӗ, Ольгӑн ҫивӗч туйӑмлӑ ҫамрӑк чӗрине хускатрӗ, вӑл мӗнле пурӑннишӗн пӑшӑрханасси пуҫланчӗ, ӳркевлӗ чун ҫинчен ыйха сирме тӑрӑшрӗ, кайран ҫав чуна пӑрахмалла пулать.

Она бы его не заметила: Штольц указал на него, заразил молодое, впечатлительное сердце своим участием, явилось сострадание к его положению, самолюбивая забота стряхнуть сон с ленивой души, потом оставить ее.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир ҫавӑн хыҫҫӑн мана пӗр сӑмах та каламасӑр тухса кайнӑ пулсан, эпӗ сирӗн пит-куҫӑрта нимӗн те асӑрхаман пулсан…

И если б вы после этого ушли, не сказав мне ни слова, если б на лице у вас я не заметила ничего…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл нимӗҫ характерӗнче нимӗнле ҫепӗҫлӗх, чыслӑх, ӑшӑ кӑмӑл пуррине курман, лайӑх ҫынсем хушшинче пурнӑҫа илемлетекен, мӗнле те пулин йӗркене урӑхлатма, халӑх йӑлине пӑсма, устава пӑхӑнмасӑр тӑма пулӑшакан япаласем пуррине асӑрхаман.

Она в немецком характере не замечала никакой мягкости, деликатности, снисхождения, ничего того, что делает жизнь так приятною в хорошем свете, с чем можно обойти какое-нибудь правило, нарушить общий обычай, не подчиниться уставу.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ҫут тӗнчене ҫуралнине амӑшсӗр пуҫне, ахӑртнех, урӑх никам та асӑрхаман пулӗ; пурӑнан пурнӑҫра ӑна сахал ҫын асӑрхать, анчах вӑл вилсе кайнине пушшех никам та асӑрхамӗ; никам та ун ҫинчен ыйтса пӗлмӗ, шеллемӗ, вӑл вилнӗшӗн никам та хавасланмӗ.

Едва ли кто-нибудь, кроме матери, заметил появление его на свет, очень немногие замечают его в течение жизни, но, верно, никто не заметит, как он исчезнет со света; никто не спросит, не пожалеет о нем, никто и не порадуется его смерти.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ унпа йӑлтах тертленсе ҫитрӗм; анчах ҫук, вӑл юрӑхсӑр ӗҫ тунине никам та асӑрхаман

Я измучился с ним; а только нет, он не замечен ни в чем таком…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Нимӗн те асӑрхаман юлташӗ ӑна ҫурӑмран тӗртсе хӑйӗн пӳлӗмне иртме сӗнчӗ.

и подталкиваемая мальчиком в спину отправилась в его комнату.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Асӑрхаман, каҫар.

А да, прости!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Федор хӑйне алӑ тӑсса панине Женя асӑрхаман та.

Федор протянул Жене руку. Женя этого даже не сразу заметила.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хӗрсе вылянӑ вӑхӑтра Петя хӑй патне Гаврик пырса тӑнине те асӑрхаман.

Петя даже не обратил внимания на Гаврика, подошедшего в самый разгар игры.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпир пӗтӗм килйышпах дачӑра пурӑнатпӑр — икӗ Петя та «наукӑллӑ няньӑпа» пӗрле, кӑҫал Энска кайманскерсем, — кӳлӗре шыва кӗретпӗр, пысӑк хырӑмлӑ йӗс сӑмавартан чей ӗҫетпӗр, ҫакӑн пек ытарайми шӑплӑха та ҫакӑн пек телее ытти хӗрарӑмсем асӑрхаман пек туйӑнать мана.

Мы живём на даче всей семьёй — оба Пети с «научной няней» в этом году не поехали в Энск, — купаемся в озере, пьём чай из настоящего пузатого медного самовара, и мне кажется странным, что такой прекрасной тишины, такого счастья другие женщины даже не замечают.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑҫта-ха сирӗн карттӑ? — ыйтрам эпӗ; Арктикӑн тем пысӑкӑш картти ҫыру сӗтелӗ патӗнчех ҫакӑнса тӑратчӗ иккен, хам та пӗрмаях ун ҫине пӑхса тӑраттӑм, анчах, шухӑшӑма пула, ӑна эпӗ асӑрхаман та.

Где у вас карта? — спросила я, хотя огромная карта Арктики висела над письменным столом и я всё время смотрела на неё, но, должно быть, не видела от волнения.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗмӗр асӑрхаман эпӗ вӑл ӗҫленӗ май ҫапла хӑйне тыткаланине.

Прежде я не замечал, чтобы он так сердито ворчал за работой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч мана асӑрхамасса та пултаратчӗ, Кораблев юбилейӗнче асӑрхаман пек.

Он мог не заметить меня, как он не заметил меня на юбилее Кораблёва.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗмекке Тӑван вилсе выртнине те никам та пӗлмен, мӗншӗн тесен, унччен вӑл тӗнчере пуррине те никам та асӑрхаман.

И никто не заметил смерти Безымянного, потому что никто не замечал, что он жил на свете.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех