Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑратӑп (тĕпĕ: хӑрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Хӑратӑп, — пӑшӑлтатрӗ Маргарита.
— Мне страшно, — пискнула Маргарита.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пӗтӗмпех пӗтрӗмӗр теме хӑратӑп, ҫак йӗркесене эсӗ хӑҫан та пулин вуласса та шанчӑк ҫук ӗнтӗ манӑн.
Боюсь, что с нами кончено, и у меня нет надежды даже на то, что ты когда-нибудь прочтёшь эти строки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хӑратӑп.
Мне страшно.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кабинӑна пӑхмастӑп, хӑратӑп…
А в кабину не смотрю, боюсь…

Урӑх нимӗн те каламастӑп, мӗн те пулин персе ярасран хӑратӑп — ҫиленсе юлӑн тата.
Говорить ничего не буду, а то еще чего-нибудь сострю — обозлишься на прощанье.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑн калатӑп, тухса кайичченех хама хупса лартасран хӑратӑп эпӗ.
Действительно говорю, боюсь, как бы посадили до отъезда.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӑл урӑх ҫын пуласран е унпа калаҫма мӗн те пулин чӑрмантарасран хӑратӑп пулин те, вӑл — вӑлах, кун пирки нимӗн иккӗленмелли те ҫук.
Это была, несомненно, она, хотя я немного боялся, что, может быть, потом это окажется не она или что-нибудь другое помешает мне заговорить с ней.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак шухӑша каласа пӗтерме те хӑратӑп эпӗ, енчен вӑл ӑна ӗненес пулсан, эпӗ ҫак хамӑр ларакан сквертан тухса кайӑттӑм.
Мне страшно окончить эту фразу, потому что, если она ему верит, я должен уйти из этого сквера,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Штурман ҫав ҫырӑва почтӑпа яма хӑратӑп, тесе ҫырать, — терӗ вӑл.
— Штурман пишет, что не рискует посылать это письмо почтой, — сказала она.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ халӗ хӑратӑп санран, — терӗ Катя.
— Я теперь тебя боюсь, — сказала Катя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, кӗпер карлӑкӗнчен ярса тытса, нимӗн сывламасӑр тӑратӑп, хускалма та хӑратӑп, машина ҫине тепре пӑхса илме те халӑм ҫитмест.
Я стояла, замерев у перил, схватившись за них обеими руками, боялась пошевельнуться, у меня не хватало духу еще раз оглянуться на машину.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Хӑш чухне йытӑ-качкаран хӑратӑп, пысӑкланнӑ пулсан та».
«Иногда побаиваюсь собак, несмотря на возраст».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Хӑратӑп — ӳсӗрсенчен, зачетсенчен тата шӑшисенчен».
«Боюсь пьяных, зачетов и мышей».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хӑратӑп.
— Боюсь.

Кӳршӗри крепӑҫе илнӗ тенине илтсенех, вӑл хӑйне ырӑмаррӑн туйрӗ, чирлесрен хӑратӑп.
Ей сделалось дурно, как услышала о взятии Нижнеозерной; боюсь, чтобы не занемогла.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Капитан Грушницкие куҫ хӗсрӗ, Грушницкий эпӗ хӑратӑп пулӗ тесе шухӑшларӗ те пуҫне каҫӑртрӗ, хӑйӗн пит ҫӑмарти ҫинчи тӗксӗм шурӑ сӑнарӗ кайман та-ха.
Капитан мигнул Грушницкому, и этот, думая, что я трушу, принял гордый вид, хотя до сей минуты тусклая бледность покрывала его щеки.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Манӑн сунас, — тавӑратӑп эпӗ, — шӑнасран хӑратӑп.
— У меня насморк, — отвечал я, — боюсь простудиться.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хама хам кулӑшла пуласран хӑратӑп эпӗ.
Я боюсь показаться смешным самому себе.

Июнӗн 14-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вера хӗне кайнӑ, питӗ чирлӗ вӑл, анчах хӑй палӑртасшӑн мар: эпӗ унӑнне ӳслӗк чирӗ пулӗ тетӗп е ҫынна пӗтерекен сивӗ чир пуласран хӑратӑп, вӑл вырӑссем хушшинче палӑрман, пирӗн чӗлхере унӑн ячӗ те ҫук.
Вера больна, очень больна, хотя в этом и не признается, я боюсь, чтобы не было у нее чахотки или той болезни, которую называют fievre lente — болезнь не русская вовсе, и ей на нашем языке нет названия.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Мӗн, хӑратӑп тетӗн-и?
Думаешь, струшу?

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика