Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Килтен (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран амӑшӗ ӑна тепӗр хут ачашласа илет те, сад пахчине, картишне, ҫаран ҫине выляма кӑларса ярать; ачана пӗччен хӑвармалла марри ҫинчен, лашасен ҫывӑхне, йытӑсемпе качакасем патне ямалла марри ҫинчен, килтен аякка кӑймалла марри ҫинчен, уйрӑмах, ялта усал вырӑн тесе шутлакан типӗ ҫырмана, чи хӑрушӑ вырӑна, ҫывӑхне те пымалла марри ҫинчен няньӑна хыттӑн асӑрхаттарать.

Потом мать, приласкав его еще, отпускала гулять в сад, по двору, на луг, с строгим подтверждением няньке не оставлять ребенка одного, не допускать к лошадям, к собакам, к козлу, не уходить далеко от дома, а главное, не пускать его в овраг, как самое страшное место в околотке, пользовавшееся дурною репутацией.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Килтен тухни пулнӑ-ши санӑн, кала-ха?

— А давно ли ты ходил со двора, скажи-ка?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ун пирки Захара каласа пӑхӑр-ха, вӑл хӗрарӑмсене тирпейлеме хушать те, мана килтен хӑваласа кӑлараҫҫӗ, вара кунӗпех кӗртмеҫҫӗ.

— Да, вот подите-ка, заикнитесь об этом Захару, так он сейчас баб предложит да из дому погонит на целый день!

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав каҫхине вӑл килтен иртерех тухнӑ.

В тот вечер он собрался пораньше.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хӑш-пӗр чухне уйӑхӗ-уйӑхӗпе тӑван килтен, ҫывӑх ҫынсенчен аякра пурӑнма тивет.

Иногда приходится на много месяцев отрываться от дома, от близких людей.

Иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Килтен тухса тармасӑр урӑхла мел тупаймарӑн-и?

Лучшего способа, как сбежать из дома, у тебя не нашлось?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Хам та пӗлместӗп: мӗншӗн йӑтса тухрӑм эпӗ ӑна килтен?

Я принесла его с собой, так, сама не знаю, для чего,

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мана килтен ҫур сехетлӗх ҫеҫ кӑларчӗҫ.

А то меня всего на полчаса выпустили.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Килтен тухса кайнӑ хушӑра хам мӗн тунине, тӗрӗс пурӑннӑ-и, ҫавна пӗлесшӗнччӗ старик.

Старик желал знать, что я делал и правильно ли я жил за годы разлуки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑн-чӑн локомотив иртсе кайнӑ хыҫҫӑн рельса ҫине выртса итлени, килтен ыйтмасӑр тухса тарнӑшӑн кайран хуть те мӗнле айӑпланисенчен те лайӑхрах мар-и вара?

Разве не стоило убежать без спросу из дому и перенести потом какое угодно наказание за счастье прижаться к рельсу, по которому — вот только что, сию минуту — прошел настоящий локомотив?

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Килтен тухас кун шырарӑм-шырарӑм, вӑхӑт пулмарӗ, пӑрахрӑм.

Искал, искал перед отъездом, да уж некогда было, так и бросил.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав «ученӑй советсенче» Николай Антоныч та сӑмахсем тухса калать, ун сӑмахӗсенче эпӗ тахҫанхи тавлашу ҫинчен пыракан сасса та илтетӗп, ҫав тавлашусенчех иртнӗ вӑхӑта эпӗ халь те астӑватӑп, ун чухнечче-ҫке, шурӑ питлӗ хӗрарӑма чулпа сарнӑ сивӗ картишне ҫӗклесе тухрӗҫ те ӗмӗрлӗхех ӑна килтен илсе кайрӗҫ.

На «учёных советах» он произносит речи, и в этих речах я нахожу следы старого спора, окончившегося в тот день и час, когда женщину с очень белым лицом вынесли на холодный каменный двор и навсегда увезли из дома.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Килтен пӗр кӗпе вӗҫҫӗн сиксе тухнӑ темӗнле ватӑ ҫын, ҫӑм пушмак тӑханнӑскер, кам курас текене шӑлланса кайнӑ ҫивӗч осколок кӑтартать: «Чавк! турӗ те чӳречерен ман ҫумма минтер ҫине кап! пырса выртрӗ. Сивӗнсе те ҫитменччӗ…»

Какой-то старичок в ночной сорочке и войлочных туфлях показывал всем колючий, зазубренный осколок: «Так и звиркнул прямо в окошко, — гляжу, а он на подушку улегся. Еще горячий был…»

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чӑн ӗнтӗ, малашне килтен нихҫан та шанса кӑларас ҫук.

— Да, уж больше не пустят никогда в жизни.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗлӗкрех вӑл ялан ӗҫлӗ ҫынччӗ, халь акӑ эпӗ килтен тухмассерен вӑл урамра тӑнине куратӑп та, ӑҫтан кӑна вӑхӑт ҫитернине, ниҫтан тавҫӑрса илейместӗп.

Прежде он всегда был очень занят, и я просто не могла понять, как он теперь находит время всегда стоять на улице, когда бы я ни вышла из дому.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Заполярьери ҫил-тӑман тапрансан килтен тухса ҫӳрес йӑла ҫук.

В Заполярье не принято выходить на улицу, когда начинается вьюга.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ килтен тухма тӑнӑччӗ ҫеҫ, алӑк уҫӑлчӗ те ман патӑма капрал пырса кӗчӗ.

Я хотел уже выйти из дому, как дверь моя отворилась и ко мне явился капрал.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Машӑна эпӗ килтен илсе каям, унсӑрӑн вӑл кӑшкӑрашӑва илтсен, хӑраса ӳкӗ.

— Дай уведу Машу куда-нибудь из дому; а то услышит крик, перепугается.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫакна пула, комендант, каллех хӑйӗн офицерӗсене пухма тӑрӑшса, Василиса Егоровнӑна татах килтен ӑсатас-шӑн пулнӑ.

По сему случаю комендант думал опять собрать своих офицеров и для того хотел опять удалить Василису Егоровну под благовидным предлогом.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генералтан ҫыру илсессӗнех, вӑл пит майлӑн, отец Герасим Оренбургран тӗлӗнмелле хыпар илнӗ тесе, суйкаласа, Василиса Егоровнӑна килтен ӑсатнӑ.

Получив письмо от генерала, он довольно искусным образом выпроводил Василису Егоровну, сказав ей, будто бы отец Герасим получил из Оренбурга какие-то чудные известия.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех