Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Игнатий Млхайлов, сирӗн превосходительство, — туйӑмсӑр, хулӑн сассипе салтакла пач юттӑн тавӑрчӗ Осадчий.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Осадчийе сӑн-питне ҫирӗппӗн хытарса хунӑччӗ, хӑйӗн кӗмсӗрти хулӑн сассипелен протодьяконла ӗхӗрттеретчӗ:Осадчий с серьезным лицом говорил рокочущей октавой, по-протодьяконски:
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫав вӑхӑтра вӑл ӑнсӑртран алӑк ҫинелле пӑхса илчӗ те ун кӗленчи витӗр шӗлепки ҫийӗпе курупка евӗрлӗн тутарттарса шур тутӑр пӗркеннӗ Раиса Александровна Петерсонӑн имшеркке те хулӑн туталлӑ питне курах кайрӗ.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Тальман капитан арӑмӗпе килсе ҫитрӗ: иккӗш те питӗ ҫӳллӗ, нӑкӑ-тапчам; арӑмӗ — ачаш, хулӑн, йӑмшак блондин, упӑшки хӑй — кӗре те вӑрӑ-хурахла пит-куҫлӑ, чарӑнма пӗлмен ӳслӗклӗ те хӑрӑлтатакан саслӑ.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Кийӗн хулӑн пуҫӗпе шак! тутарчӗ Агамалов урайне.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫак каҫ вӑл пухӑва каймарӗ, ещӗкрен вӗтӗ-вӗтӗ саспаллисемпе кукӑрӑлчӑклӑн эрешлесе тултарнӑ йӗрлӗ-йӗрлӗ хулӑн тетраде илчӗ те сӗм-ҫӗрлечченех ҫырса ларчӗ.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Аслӑ поэт, ҫӑвӑннӑ тейӗн, йӑлтах ҫу ӑшӗнчеччӗ, умӗнче ҫунакан ҫуртаран ун сӑмси, хулӑн тутипе шӑнӑрлӑ мӑйӗ ҫине йӑлтӑрти яка пӑнчӑсем ӳке-ӳке тӑратчӗҫ.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Эпӗ вара, — хулӑн сасӑра ӑшӑ, хумхануллӑ нотӑсем палӑрчӗҫ, — эпӗ вара, ырӑ ҫыннӑм, туршӑн та, сире пурсӑра та хам ачамсем пекех юрататӑп.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Кабинетран малтанах командирӑн хулӑн сасси ҫеҫ пӗр евӗррӗн те хуппӑн илтӗнсе тӑчӗ.Сначала из кабинета доносился только глухой однотонный звук низкого командирского баса.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Николаев хыҫалалла та ҫаврӑнмарӗ, аллине Ромашова уҫса хунӑ кӗнеки ҫине пӑхнӑ халлӗнех хулпуҫҫи урлӑ тӑсрӗ те: — Сывлӑх сунатӑп, Юрий Алексеич, — терӗ лӑпкӑ, хулӑн сассипе.
IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Сывӑ-и, улттӑмӗш! — илтӗнсе кайрӗ полковникӑн хулӑн та лӑпкӑ сасси.— Здорово, шестая! — послышался густой, спокойный голос полковника.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Виҫҫӗнччӗ вӗсем: Веткин поручик — кукша, сӑмах ҫапма, юрлама та эрехе юратакан вӑтӑр виҫҫӗсенчи мӑйӑхлӑ савӑк ҫын, полкра иккӗмӗш ҫул ҫеҫ-ха службӑра тӑракан Ромашов подпоручик та Лбов подпрапорщик, чее-япшар-тӑмпай куҫлӑ та ялан кулакан айван хулӑн туталлӑ, йӑрӑс кӑна чӗп-чӗрӗ ача, — йӑлтах офицерсен кивӗ анекдочӗсемпе пӳхсе-тулса ларнӑ темеллескер.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫапах эпӗ вӑл ӗҫе тытӑнса пӑхма шутларӑм; вӑрмана кайрӑм та хулӑн каштасем касса хатӗрлерӗм, ку каштасем ӗнтӗ рычагсем вырӑнне пулчӗҫ; вартаса икӗ каска пуканӗ турӑм.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Вӑл ҫӑвӑнса хӑмач кӗпине тӑхӑннӑччӗ кӑна, сасартӑк алӑк ҫӑрийӗ чӑклатрӗ те, пӳлӗме патак тытнӑ Христофор атте, хулӑн пир сӑхманӗ ҫийӗн хӑмӑр пурҫӑн рясине, шӗлепкине тӑхӑннӑскер, кӗрсе тӑчӗ.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Христофор атте телейлӗн кулкалать, ахӑртнех, ҫӑмне тупӑшлӑ сутнине манаймасть пуле; ӑна тупӑшӗ мар, урӑххи хаваслантарать: килне таврӑнӗ те акӑ вӑл пӗтӗм пысӑк ҫемйине пухӗ, вара чеен куҫ хӗссе, ахӑлтатса кулса ярӗ; малтан вӑл, ҫӑмне хӑй хакӗнчен йӳнӗрехе сутрӑм тесе, пурне те суйӗ, кайран, Михайлӑна хулӑн бумажник парса, урӑхла каласа хурӗ:
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Аслати-тӗк аслати-и! — терӗ такам палламан ҫын хулӑн сасӑпа, вара, пӗр курка эрех ӗҫсе янӑ чухнехи пек, ӗхлетсе илчӗ.
VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Кирюха хулӑн сасӑпа чыхӑна-чыхӑна кулма пуҫларӗ.
IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Витрине аяла антарсан, хура сухаллӑ Кирюха хырӑмӗпе пус пури ҫине выртрӗ те, лӑсканчӑк пуҫне, хулпуҫҫийӗсене тата кӑкӑрне ҫурри таран тӗксӗм шӑтӑкалла чикрӗ, Егорушкӑна ӗнтӗ унӑн ҫӗре аран-аран перӗнсе тӑракан кӗске урисем ҫеҫ курӑнчӗҫ: пус тӗпӗнче аякра хӑй пуҫӗн мӗлкине асӑрхасан, Кирюха савӑнса кайрӗ те ухмахла хулӑн сасӑпа ахӑлтатма тытӑнчӗ, пус тӗпӗнчен ҫав сасӑсемех ӑна тепре ҫаврӑнса килсе хирӗҫ илтӗнчӗҫ; вӑл тӳрленсе тӑрсан, унӑн пичӗпе мӑйӗ хӑмач пек хӗрелсе ларни курӑнчӗ.
IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
— Каттӑршнӑй! — хулӑн сасӑпа йӗрес пек кӑшкӑрса ячӗ вӑл — Мӗншӗн вӗлертӗн эс хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен ҫурине?— Каторжный! — закричал он глухим, плачущим голосом — За что ты ужика убил?
IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Вӑл ӳсӗрнӗ чухнехи пек хулӑн сасӑпа кулса ячӗ те: — Тӑвансем! Дымов ҫӗлен вӗлерчӗ! Туршӑн та! — тесе кӑшкӑрчӗ.Этот разразился басистым кашляющим смехом и закричал: — Братцы, Дымов змея убил! Ей-богу!
IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.