Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

генерала (тĕпĕ: генерал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ, мӑкӑль те кӑлартӑм, — ӗнсине генерала кӑтартать ача.

Вот и шишку набил, — повернул мальчик к генералу затылок.

Лекрӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Генерала айӑплас.

Наказать генерала.

Хумханать Ейӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ватӑ генерала халӗ Вениамин вырӑнне Аксинья пӑхса пурӑнать; тачка ҫан-ҫурӑмлӑ ватӑлма пӗлми Лукерья апат пӗҫерессипе кайӑк-кӗшӗк пӑхас ӗҫе хӑй ҫине илчӗ.

Вместо Вениамина прислуживала старому генералу Аксинья; толстозадая, не худеющая Лукерья приняла на себя работу черной кухарки и птичницы.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑшмансем казаксен генералне тӗллесе пенӗ, анчах та унӑн арӑмӗпе кучерне лектернӗ; генерал кӳмине ун чух темиҫе ҫӗртен ала пек шӑтӑклантарса пӗтернӗ, ҫапах та генерала хӑйне пуля тивеймен.

Стреляли в казачьего генерала, попали в генеральскую жену и кучера, изрешетили во многих местах коляску, но генерал уцелел.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Руденко вара Озеровпа сывпуллашмасӑрах Барсушня патӗнче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен генерала пӗлтерме раци патне чупрӗ.

Не прощаясь с Озеровым, Руденко бросился к рации — докладывать командиру бригады о положении у Барсушни.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑ генерала пит кӑмӑла кайрӗ.

Генералу это очень понравилось.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Бородин генерала курни ҫинчен полк командирне пӗлтернӗ хыҫҫӑн, Озеров капитан хӑйӗн палатки патнелле утрӗ.

Доложив командиру полка о встрече с генералом Бородиным, капитан Озеров направился к своей палатке.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах кӗпертен пӗр виҫҫӗр метр тӑварахра, Вазузӑн чӑнкӑ ҫыранӗ хӗрринче Бородин генерала шыраса тупсан, вӑл часах хӑй ахалех пӑшӑрханнине ӑнланса илчӗ: каҫнӑ ҫӗрте ӗҫ йӗркеллӗ ҫеҫ мар, лайӑхах та пырать пулмалла.

Но вскоре, отыскав генерала Бородина на обрывистом берегу Вазузы, он понял, что его тревога напрасна: на переправе дело шло не только нормально, но, видимо, даже хорошо.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тен, сана та ӗлӗкхине асӑнма тивӗ, тен, генерала та ҫитӗн, — шӳт туса илчӗ те Никифор Семенович, куҫӗсемпе килтисем ҫине кӑтартса, шӑппӑн хушса хучӗ: хамӑр калаҫса татӑлнине ан ман эсӗ.

Может, и тебе выйдет старое вспомнить, еще до генерала дойдешь, — отшутился Никифор Семенович и, показав глазами на своих, добавил тихо: — Уговор ваш насчет моих не забудь!

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ҫапла, Данилыч, сӑмах та ҫук, турӑран килет; эпӗ ахалех ҫапла шутлатӑп: е Дмитрий Сергеич, е Верочка, е генерала, е генеральшӑна, е пиччӗш, е шӑллӗ пулать.

— Так, Данилыч, от бога, слова нет; а я и так думаю, что либо наш, либо наша приходятся либо братом, либо сестрой либо генералу, либо генеральше.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ хӗрлӗ партизан, эсӗ вара мана, пӗр-пӗр генерала ҫитернӗ пек, шапа какайӗ ҫитерес тетӗн-и?!

Я красный партизан, а ты меня лягушатиной, как какого-нибудь с… генерала… кормить?!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл генерала, иксӗмӗр каланӑ пек, «эсӗ», тет.

Они с генералом друг другу ты говорят, вот как мы с тобой.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Патакӗ халиччен никам та ҫӗнтереймен Кутейников генерала пырса тивнӗ.

Пришлось применить третье из тех «от», о которых с таким тонким юмором говорил Крылов, характеризуя чиновничье правило всего мира — «выбирать по всякому делу одно из трех «от»: отписаться, отмолчаться, отказать«. Решили «отказать» самому всесильному генералу Кутейникову.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗтеретпӗр генерала, кӑшт ҫеҫ тӳсӗр!

Доконаем генерала, погоди!

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тепӗр кун Мускав хӑй генерала провод патне чӗнет: «Юлташ генерал, хӑвӑр таврашра нимӗҫ ҫине лайӑхрах йӑтӑнас тесен, миҫе танк кирлӗ пуль сире?»

А еще через день его к проводу сама Москва вызывает: «Товарищ генерал, а сколько вам танков требуется, чтобы как следует на вашем направлении по немцу ударить?»

28 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сталин хӑй Павлихин генерала телеграмма ҫаптарнӑ.

— Сам Сталин отправил генералу Павлихину телеграмму.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗрӗх генерала вӗлернӗ, тӑватӑ ҫар тыткӑна илнӗ.

Сорок енаралов убито, четыре армии взято в полон.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Глазетовӑй сӑкман тӑхӑннӑ старик хӑйӗн чылаях ром ярса хутӑштарнӑ виҫҫӗмӗш стакан чейне васкавлӑн ӗҫсе ячӗ те, генерала: — Ман шутпа, ваше превосходительство, наступлени мелӗпе те, оборона мелӗпе те мар, урӑхла тумалла, — тесе ответ пачӗ.

Старичок в глазетовом кафтане поспешно допил третью свою чашку, значительно разбавленную ромом, и отвечал генералу: — Я думаю, ваше превосходительство, что не должно действовать ни наступательно, ни оборонительно.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тепӗр куннех эпӗ, генерала ырӑ сунса уйӑрӑлтӑм та, хама службӑна кайма хушнӑ вырӑна тухса кайрӑм.

На другой день я простился с генералом и отправился к месту моего назначения.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Коридорта Элиаш генерала тӗл пулатпӑр.

В коридоре встречаем генерала Элиаша.

VI сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех