Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӑм (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн эс, ҫывӑратӑн-им? — хуллен ыйтрӑм эпӗ.

— Ты что там, спишь? — тихонько спросила я.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хуллен кӑна: — Амед… ҫывӑратӑн-и? — тесе ыйтрӑм.

И я шепотом спросила: — Амед… спишь?

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Юратать-и вӑл сана? — ыйтрӑм эп Амедран.

— Любит он тебя? — сказала я Амеду.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ перрон тӑрӑх чылайччен ҫӳрерӗм, дежурнӑй патне кӗрсе тухрӑм, пӗринчен ыйтрӑм, тепринчен ыйтрӑм, анчах мана никам та нимӗн калаймарӗ.

Я ходила по перрону, заглядывала к дежурному, спрашивала всех, но никто ничего не знал.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хама аран-аран хытарса ыйтрӑм эп.

Как можно спокойнее спросила я.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗскер, ӑна та эвакуа… эх, урӑх участока куҫараҫҫӗ-и? — ыйтрӑм эп.

— А его что, тоже эвакуи… то есть перебросили на другой участок? — спросила я.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кайрӗ, тетӗн? — аран илтӗнмелле ыйтрӑм эп.

— Уехал? — еле слышно спросила я.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗнле батальонра? — анкӑ-минкӗленсе ыйтрӑм эп.

— В каком батальоне? — опешила я.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Малинин, — ыйтрӑм эп, — пулла ӑҫтан илтӗн?

— Малинин, — спросила я строго, — где ты взял эту рыбу?

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн тата эс Игорек? — ыйтрӑм эп унтан.

— Ну, ты что, Игорек? — спросила я его.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗншӗн эс вырӑнта мар? — ыйтрӑм эп, хӑтӑрса.

— Ты это почему же не на месте? — спросила я строго.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кам дежурнӑй? — ыйтрӑм эп шӑппӑн.

— Кто дежурит? — спросила я шепотом.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗн вӑл «гелин?» — ыйтрӑм эпӗ унтан, амӑшӗ пӑрӑнсан.

«Что такое гелин?» — спросила я у него, когда мать вышла.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗн эсир, Петя? — тесе ыйтрӑм та вӑл хӑраса ӳкрӗ.

Он испугался, когда я спросила его: — Что вы, Петя?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Дарья Гавриловна сывлӑхӗ ҫинчен те ыйтрӑм эпӗ.

Я спросила, как здоровье Дарьи Гавриловны.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя мӗнле тесе ыйтрӑм та ун ҫине вӑл мана чӗнмесӗрех кӑтартрӗ, Петя ура вырнаҫнӑ тупӑк вӗҫӗнче кӗпӗрленсе тӑракан халӑх хушшинче тӑрать.

Я спросила у него, как Петя, он молча показал мне его в толпе, стоявшей в ногах у гроба.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑҫта халь Даша инке? — ыйтрӑм эпӗ.

— А где тётя Даша? — спросила я.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня, эпӗ тахҫанхи геолог, Главсевморпути начальникӗнчен мана ҫав экспедиципе пӗрле геолог тесех яма хам ыйтрӑм, сан мӑшӑру тесе мар.

Я старый геолог, Саня, и просила начальника Главсевморпути, чтобы он включил меня в состав экспедиции в качестве геолога, а не твоей жены.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫапах та аташса кайрӑм, Невски проспекта кӗрсен пӗр ленинградецран, хисеплӗхе юратакан пенсне куҫлӑхлӑскертен: — Калӑр-ха, тархасшӑн, Невски проспекта епле тухмалла? — тесе ыйтрӑм.

Но я всё перепутала и, войдя на Невский, спросила у какого-то вежливого ленинградца в пенсне: — Скажите, пожалуйста, как пройти на Невский проспект?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗншӗн вулатӑр-ха эсир ҫын ҫыруне? — ыйтрӑм эп сассӑма ҫӗклетмесӗрех.

— А зачем вы читаете чужие письма? — спросила я довольно миролюбиво.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех