Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ав мӗнле пӑсӑлса кайрӗ дисциплина! — кулянса ассӑн сывларӗ пӗр старикӗ.— Вот как рухнулась дисциплина! — сокрушенно вздохнул один из стариков.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ҫие хӑть ан та тӑхӑн таса япала, — терӗ ассӑн сывласа Аксинья.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор ассӑн сывласа илчӗ, аяккалла пӑхса каларӗ:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Пулман та тейӗн кӗлет! — терӗ Ильинична, ассӑн сывласа.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Апла каймаллах, — терӗ ассӑн сывласа Пантелей Прокофьевич.— Тогда надо уезжать, — со вздохом сказал Пантелей Прокофьевич.
XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Поручик сӗтел ҫине банкӑсем кӑларса лартрӗ, вӗсене ҫӗҫӗпе меллӗн касса уҫнӑ май, ассӑн сывласа каларӗ:Поручик поставил на стол банки — ловко вскрывая их ножом, со вздохом сказал:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик ҫийӗнчех тепре тултарчӗ, ассӑн сывласа илчӗ:
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эппин, хытӑ юрататӑн, — ассӑн сывласа илчӗ Дарья.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Тӗрӗс, — ассӑн сывласа килӗшрӗ Дарья.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ҫапларах пулас ҫав, — ассӑн сывласа килӗшрӗ Ильинична.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик, хӑйӗн тӗпе кӳлнӗ кӗсри патне пырса, унӑн сӑмси шӑтӑкӗсене ҫаннипе шӑлса типӗтрӗ, ассӑн хашлатса илчӗ.Старик подошел к своей впряженной в корень кобылке, рукавом протер ее ноздри, вздохнул.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӗсенчен пӗри, сассинчен — ҫамрӑк йӗкӗт, утне йӗнерленӗ май ассӑн сывласа каларӗ:Один из них, судя по голосу — молодой парень, седлая коня, со вздохом проговорил:
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Анчах Григорий, сулахай хулпуҫҫийӗ ҫине хӑяккӑн пӑхса илсе, ассӑн хашлатса сывларӗ:
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эпӗ те ҫаплах шутлатӑп, йӗкӗт, — ассӑн сывласа ярас килнине аран ирттерсе килӗшрӗ старик.— Я, парень, и сам так думаю, — подавив вздох, согласился старик.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична ассӑн сывла-сывла илчӗ, кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ: «Ах турӑҫӑм, турӑ! Мӗн таран ҫылӑха кӗтӗмӗр!»Ильинична вздыхала и чуть слышно шептала: «О, господи, господи! Грехи наши тяжкие!»
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Гриша, вӑл пуҫтах-ҫке, — ассӑн сывласа илчӗ Наталья.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Наталья, ачисем калаҫнине тӑнлама пӑрахса, кантӑк умӗнче чылайччен Астаховсен пӳрчӗн хупӑ чӳречисем ҫинелле пӑхрӗ, ассӑн хашлата-хашлата сывларӗ, ҫийӗнчи тӗсӗ кайнӑ кивӗ кофта аркине пӑлханчӑклӑн пӳрнисемпе хыпашларӗ.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Офицер яп-яка хыртарнӑ тарлӑ пуҫне сӑмса тутрипе типтерлӗн шӑлса типӗтрӗ; симӗс китель ҫухине вӗҫертсе ячӗ те ассӑн сывласа каларӗ:
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑйӗнчен те майӗпентерех утса пыракан тепӗр старике хӑваласа ҫитсен, ассӑн хашлатса каларӗ.Поравнявшись с одним из стариков, еще медленнее шагавшим обратно, со вздохом сказал:
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫирӗк айӗнчи сулхӑнра выртакан иккӗмӗш взвод казакӗсем, вӗсене курса, карчӗсене аяккарах шутарса хучӗҫ, куҫӗсене ӑнланнӑ пек хӗстеркелесе, кулкаласа тата ассӑн сывланҫи туса, калаҫма пӑрахрӗҫ.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.