Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак вӑхӑтра ватӑрах кӑна сестра тепӗр ҫамрӑкрах сестра патне чирлисен ячӗсене ҫыраканни патне пычӗ, ҫамрӑкки ыйтсан, ватӑраххи: — Ӑҫтан ҫын пултӑр! Аран илсе ҫитерчӗҫ те, — тесе хучӗ.

потому что эта пожилая сестра подошла к другой сестре, помоложе, которая записывала больных, и та что-то спросила ее, а пожилая ответила: — Ну, где там! Едва довезли.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ вӑл, пурне те тӗпӗ-йӗрӗпех шухӑшласа хунӑ вӑхӑтра, Энскпа сывпуллашма та шутланӑ курӑнать.

Она хотела как бы проститься с Энском — теперь, когда все уже было решено.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тумланнӑ вӑхӑтра эпир пӗр сиккелемесӗр алӑк патӗнче тӑтӑмӑр, кӑвак пӗркенчӗклӗ карчӑк та алӑк патӗнче, пӳлӗмрен нимӗн хӗстерсе тухмалли пулмасан та, пӗр вӗҫӗмрен пирӗн ҫине пӑхса тӑчӗ.

Пока он одевался, мы стояли в передней и боялись пошевелиться, а старуха в чехле тоже стояла и все время смотрела на нас, хотя из передней унести было нечего.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, Петька калаҫнине итленӗ май, спектакльсен ячӗсене вула-вула тухрӑм, ҫак вӑхӑтра темле хӗрача урам кӗтессинчен чупса тухрӗ, ҫул урлӑ чупса каҫрӗ.

и я, слушая Петьку, машинально читал названия спектаклей, когда какая-то девушка вдруг вышла из-за угла и быстро перебежала дорогу.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Кораблев патне пырса кӗнӗ вӑхӑтра Марья Васильевна ун патӗнче ларатчӗ.

Когда я пришел к Кораблеву, у него была Марья Васильевна.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам ҫири айӑпа кирек-мӗнле вӑхӑтра та сирме пултарасса ӗненнӗскер, ку ӗҫӗн чӑн енӗсене пӗлсе, ҫак хӗн хурӑн айӑпне вӑл пӗтӗмпех хӑй ҫине илнӗ.

Будучи уверена, что я мог оправдаться, когда бы только захотел, она догадывалась об истине и почитала себя виновницею моего несчастия.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Хӑвӑрах вӗсенчен вӑхӑтра уйӑрӑлса, государынян ыркӑмӑллӑхне парӑнма тӑрӑшсан, аванрах пулмӗ-и?

— Не лучше ли тебе отстать от них самому, заблаговременно, да прибегнуть к милосердию государыни?

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир пынӑ вӑхӑтра вӑл ҫывӑрса выртатчӗ.

и он спал, когда мы пришли.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вӑхӑтра алӑк патӗнче тахӑшӗ хыттӑн пӑшӑлтатса: — Хӑшӗ? — тесе ыйтрӗ.

когда кто-то спросил в дверях громким шепотом: — Который?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, лӑп та шӑп хамӑн чапӑм кӗрлесе тӑнӑ вӑхӑтра, комсомол ячейки юлашки ҫирӗп выговор парса хӑварни мана кӑмӑлсӑр турӗ, тӗлӗнтерсе пӑрахрӗ.

Словом, я был неприятно удивлен, когда в разгар моей славы комсомольская ячейка вынесла мне строгий выговор с предупреждением.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашки вӑхӑтра эпӗ ҫӗленсемпе ӗҫлерӗм, унта вара эпӗ пӗр интереслӗ япала кӑтартса патӑм.

Я в последнее время занимался змеями, и мне удалось доказать одну интересную штуку.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вӑхӑтра вӑл ҫӑварне те уҫрӗ, темскер хирӗҫлесшӗн пулчӗ курӑнать, анчах та Валька хӗрӳллӗн, ҫилӗллӗн ун патнерех пычӗ, профессор вара, итленҫи пулса, ҫӑварне хупрӗ.

Один раз он открыл рот и хотел, кажется, что-то возразить, но Валька энергично, сердито сунулся к нему, и профессор послушно закрыл рот.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Даша инке ҫак сӑмахсене каланӑ вӑхӑтра, эпӗ сире хам та ҫынсӑр-пуҫсӑрах пӑхса усранӑ пулӑттӑм та тенӗ пек, макӑрса та илчӗ…

Тетя Даша всплакнула в этом месте, как бы желая напомнить, что она и сама охотно взяла бы на себя наше воспитание, не прибегая к посторонней помощи…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир киле таврӑннӑ вӑхӑтра ваттисем ҫывӑрманччӗ-ха.

Старики еще не спали, когда мы вернулись домой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Мартын старик башни айӗнче, Катя вуланӑ вӑхӑтра ун ҫинелле пӗр вӗҫӗмсӗр пӑхса тӑтӑм.

Я стоял под башней старца Мартына и смотрел на Катю все время, пока она читала.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ письмовнике каҫӑхса кайса шыранӑ май, кӗнекесене хӑвӑрт-хӑвӑрт иле-иле хунӑ вӑхӑтра, хӗвелпе сарӑхнӑ, хаҫатпа чӗркенӗ пакет урайне тухса ӳкрӗ.

Пакет, завернутый в желтую, выгоревшую газету, упал на пол, когда, увлекшись розысками письмовника, я энергично передвинул книги.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вӑхӑтра Катя пӳртрен тухманни те тӗлӗнтерчӗ мана.

Странно было также, что Катя не вышла из дому на весь этот переполох.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем ҫӑвар карса тӑнӑ вӑхӑтра вӑл хӑюллӑнах пирӗн хутлӑха ыткӑнса кӗрсе тӑчӗ, мана ҫавӑрса илсе пӗтӗм вӑйӗпе тӗртсе ячӗ, эпӗ ирӗксӗрех койка ҫине кайса лартӑм.

Пока мальчики стояли, разинув рты, она смело бросилась между нами, вцепилась в меня и оттолкнула с такой силой, что я невольно сел на кровать.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кӗнӗ вӑхӑтра ҫывӑрмалли пӳлӗмре пӗр вунӑ ача тата хамӑрпа пӗр класра вӗренекен Таня Величко ларатчӗҫ.

В спальне было человек десять, когда я вошел, и, между прочим, Таня Величко, девочка из нашего класса.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вӑхӑтра вӑл пуҫне аллипе те тытса пӑхрӗ, анчах мана систерес мар тесе, ҫамкине сӑтӑрнӑ пек турӗ.

Один раз он даже взялся рукой за голову, но спохватился и сделал вид, что гладит себя по лбу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех