Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхеллӗ сăмах пирĕн базăра пур.
чӗлхеллӗ (тĕпĕ: чӗлхеллӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стражник, яла пырса: «Виле сирӗн ҫӗр ҫинче мар-и?» — тесе ыйтсан, Энӗшкасси ҫыннисем: «Пирӗн ҫӗр унта ҫук», — тесе пӗр чӗлхеллӗ пулса каласа янӑ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эх, Андрей, Андрей, — илемлӗ ҫак хӗвел, ҫак тӳпе, — пурте, пурте пирӗн таврара илемлӗ, эсӗ акӑ хуйхӑратӑн; анчах эсӗ ҫак самантра хӑвӑн аллунта юратнӑ хӗрарӑмӑн аллине тытса тӑнӑ пулсан, ҫав алӑ, ҫав хӗрарӑм пӗтӗмӗшпех санӑн пулнӑ пулсан, эсӗ пӑхасса та ун куҫӗпе пӑхнӑ пулсан, хӑвӑн пӗччен туйӑмупа мар, унӑн туйӑмӗпе туйнӑ пулсан, ҫанталӑк вӑл, Андрей, сан чӗрӳнте салхулӑхпа пӑшӑрхану вӑратман пулӗччӗ, эсӗ унӑн илемне асӑрхаман пулӑттӑн; ун чухне ҫутҫанталӑк хӑй хавасланса юрланӑ пулӗччӗ, вӑл хӑй сан пурнӑҫун юррине ӗнӗрленӗ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен ун чухне эсӗ ӑна, чӗлхесӗре, чӗлхеллӗ тунӑ пулӑттӑн!

Ах, Андрей, Андрей, прекрасно это солнце, это небо, всё, всё вокруг нас прекрасно, а ты грустишь; но если бы в это мгновение ты держал в своей руке руку любимой женщины, если б эта рука и вся эта женщина были твои, если бы ты даже глядел ее глазами, чувствовал не своим, одиноким, а ее чувством, — не грусть, Андрей, не тревогу возбуждала бы в тебе природа, и не стал бы ты замечать ее красоты; она бы сама радовалась и пела, она бы вторила твоему гимну, потому что ты в нее, в немую, вложил бы тогда язык!

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Индеец-поюхсен ҫулпуҫӗ, икӗ чӗлхеллӗ те икӗ чӗреллӗ ҫын.

— Вождь индейцев-поюхов, человек с двумя языками и двумя сердцами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Климка амӑшӗ ҫивӗч чӗлхеллӗ, шӑрчӑк хӗрарӑм пулнӑ.

Мать у Климки была с язычком, сварливая.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мӗншӗн хӗнес-ха ӑна, унпа вӗсем пӗр чӗлхеллӗ.

Зачем им его бить, когда они сами с ним заодно.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Анна Сергеевна нумаях пулмасть вырӑссен пулас деятелӗсенчен пӗрне, питӗ ӑслӑ ҫынна, закона юратаканскере, ҫирӗп практикӑллӑ шухӑшлӑскере, ҫирӗп кӑмӑллӑ та калама ҫук ҫепӗҫ чӗлхеллӗ ҫамрӑк ҫынна, ырӑ та пӑр пек сивӗскере, юратса мар, ӗненсе качча тухрӗ.

Анна Сергеевна недавно вышла замуж, не по любви, но по убеждению, за одного из будущих русских деятелей, человека очень умного, законника, с крепким практическим смыслом, твердою волей и замечательным даром слова, — человека еще молодого, доброго и холодного как лед.

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унӑн ашшӗ 1812 ҫулти вӑрҫӑра ҫапӑҫнӑ генерал, ҫырӑва сахал пӗлекенскер, тӳрккес чӗлхеллӗ, анчах та усал мар вырӑс ҫынни пулнӑ; вӑл пӗтӗм ӗмӗрӗпех пурнӑҫ ҫитменлӗхӗпе кӗрешсе ирттернӗ, малтан бригада, унтан дивизи командирӗ пулнӑ, яланах провинцире пурӑннӑ, унта, хӑйӗн чинне кура, самаях пысӑк вырӑн йышӑнса тӑнӑ.

Отец его, боевой генерал 1812 года, полуграмотный, грубый, но не злой русский человек, всю жизнь свою тянул лямку, командовал сперва бригадой, потом дивизией и постоянно жил в провинции, где в силу своего чина играл довольно значительную роль.

I // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Павӑл — пакша, Арӑмӗ кукша, — янраттарса яраҫҫӗ пирӗн касри чӗлхеллӗ ачасем.

— Павлушка-марфушка, жена твоя без ушка, — крикнул кто-то из мальцов.

Самӑр хурт // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 73–78 с.

Вӑрӑм чӗлхеллӗ лешкассем манӑн тӑван ҫинчен йӗкӗлтемӗш такмак шутласа та кӑларнӑ:

Мальчишкам с соседней улицы палец в рот не клади, они тут же сочинили частушку о моей гостье:

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Ав, эс епле чараксӑр чӗлхеллӗ.

Вон ты какая необузданная.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тартӑм, тартӑм, тинӗс хӗррине тарса ҫитрӗм те, халӗ, ав, унтан майӗпен сӗтӗрӗнсе таврӑнатӑп, ывӑнса ҫитрӗм тара-тара… — хуравларӗ талпас чӗлхеллӗ старик, алӑк патне кукленсе ларса.

Бегал, бегал, до моря добег, а зараз уж оттуда потихонечку иду, приморился бегать-то… — отвечал словоохотливый старик, присаживаясь у порога на корточки.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр казакӗ ҫеҫ, Наполов хуторӗсем, сотньӑри ҫивӗч чӗлхеллӗ мыскараҫӑ, ҫапла каларӗ:

Лишь один казак, уроженец с хутора Наполовского, сотенный балагур и острослов, сказал:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникей мӗн пӗлнӗренпех Нюшкӑ ҫакӑн пек алхасма юратакан, ҫивӗч чӗлхеллӗ хӗр пулнӑ.

С тех пор как он знал Нюшку, она всегда была вот такая озорная, дерзкая па язык.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Санӑн тӗрлӗ лӑпӑр-лапӑра сахалтарах итлесчӗ тата хӑвӑн валли кӗскерех чӗлхеллӗ ординарецсене тупасчӗ!

— Ты бы поменьше разных брехнев слухал да ординарцев себе выбирал с короткими языками!

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суяров вырӑнне повстанецсен пӗрлешнӗ вӑйӗсен командующийӗ пулма георги хӗресӗсене тӑваттӑшне те илнӗ кавалер, ҫамрӑк та япшар чӗлхеллӗ, ӑслӑ хорунжи, ҫирӗм сакӑр ҫулхи Кудинов Павел ларать.

Суярова на должности командующего объединенными повстанческими силами сменил молодой — двадцативосьмилетний — хорунжий Кудинов Павел, георгиевский кавалер всех четырех степеней, краснобай и умница.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лампӑран шӗвӗр чӗлхеллӗ хура хӑрӑм йӑсӑрланать, табак тӗтӗмӗ хыҫӗнче вара никама курмалла мар.

Черные острые языки копоти снуют из лампы, а за табачным дымом никому не видать.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки ҫулсенче тӗрӗк чӗлхеллӗ халӑхсен шучӗ Тутарстанра ӳссе пыни никама та тӗлӗнтермест-тӗр.

Куҫарса пулӑш

Социологсен тимлӗхӗнчен нимӗн те тухмасть // Илья Туманов. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... e-tukhmast

Инкек ҫинех ку сысни вӑрҫӑра вилнӗ Афонька Озеров маткин — хаяр та чараксӑр чӗлхеллӗ Анюткӑн пулчӗ.

На беду принадлежал он Анютке, вдове Афоньки Озерова, — бабе злой и не в меру длинноязыкой.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куртӑн-и, Ҫемен, — терӗ Анфиса, ҫул ҫине тухсан, — епле ҫивӗч чӗлхеллӗ те ытла ӑслӑ арӑм тупрӗ Сергей.

— Видишь, Семен, — заговорила Анфиса, когда они вышли на дорогу, — какую языкастую да сильно умную жену подобрал себе Сергей.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Казаксен шухӑш-кӑмӑлӗнче татӑклӑ самант килсе ҫитнине Иван Алексеевич туйрӗ; тепӗр темиҫе минут иртет-и те — япшар чӗлхеллӗ офицер пӗтӗм сотньӑна хӑй майлӑ ҫавӑрса ярать.

Иван Алексеевич понял, что в настроении казаков назрел переломный момент: еще несколько минут — и краснобаю-офицеру удастся повернуть сотню на свой лад.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех