Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтнӗ (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хумханнине тутисемпе аллисенченех пӗлме пулнӑ, Тетка унӑн сывлӑшӗ епле чӗтреннине те илтнӗ.

По губам и по рукам его было заметно, что он волновался, и Тетка слышала, как дрожало его дыхание.

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Вӑл хӑйӗн пӗчӗк матрацӗ ҫинче хускалнине, анасланине тата пуҫне силленине Тетка илтнӗ.

Тетка слышала, как он возился на своем матрасике, зевал и встряхивал головой.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Пӗр-пӗр тӑнсӑр сӳпӗлтетнине илтнӗ те йӑнӑш пӗтӗҫтерӳсем тума та пуҫланӑ.

Услышал какого-то дурака, сам делаешь глупые выводы.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пур унашкалсем, илтнӗ

Есть такие, слышал…

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

 — Эпӗ тӗрлӗ пайсене куҫара-куҫара лартнисем ҫинчен илтнӗ

 — Я слышал о всяких пересадках…

14 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ыттисен нӑйкӑшнине тӑраничченех илтнӗ ӗнтӗ, йӑлӑхнӑ; Егорычсӑр вара Таньӑна ҫакнашкал хуйха чӑтса ирттерме питех те йывӑр пулатчӗ.

которых ей пришлось в избытке наслушаться от разных людей; без него Тане было бы гораздо труднее переживать свое горе.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ку юрра Сергей сахал мар илтнӗ ӗнтӗ.

И непонятный отклик в душе вызвала эта уже много раз слышанная песня.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Илтнӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан ҫавӑнтах, хӗрлӗармеецсем мирлӗ иртсе пыраҫҫӗ, йышӑнса илнӗ станицӑсенчи халӑха кӳрентермеҫҫӗ тесе ҫул ҫинче темиҫе хутчен те илтнӗ калаҫусене аса илсе, хӑйне хӑй лӑплантарма тытӑнчӗ.

И тотчас же начинал успокаивать себя, припоминал не раз слышанные в дороге рассказы о том, что красноармейцы идут мирно и обращаются с населением занятых станиц хорошо.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья: «Сывӑ юлӑр, йӑмӑксем!» — тесе кӑшкӑрнине илтнӗ Обнизовсен кинӗсем кун ҫинчен никама та шарламан пулсанах, ӑна лӑпкӑ та шӑв-шавсӑр пытаратчӗҫ.

Если б не рассказы баб Обнизовых, слышавших, как Дарья крикнула: «Прощайте, бабоньки!» — похоронили бы утопленницу тихо и без шума.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чирӗ ман ерекенскер, хвершӑл каларӗ, ун ҫинчен хам та илтнӗ эпӗ.

Болезня моя прилипчивая, фершал сказал, да я и сама про нее слыхала.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Петроне хӗлле вӗлерчӗҫ, илтнӗ пуль?

Петра-то убили зимой, слыхал?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тен, вӑл Григорий Вешенскинче Аксиньйӑпа тӗл пулкалани ҫинчен кӑштах илтнӗ?

Может быть, она прослышала о том, что Григорий в Вешенской встречался с Аксиньей?

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Асламӑшӗ харкашнӑ-мӗн чух аслашшӗне тем те каласа ятлаҫнине вӑл темиҫе те илтнӗ; ҫавӑнпа та аслашшӗ, пурне те хӗнесе тӑкма хатӗрленсе, пӗтӗм пӳрте янӑраттарса кӑшкӑрнӑшӑн ача майӗпе ытла та тарӑхнӑскер, вӑл, сӑмса шӑтӑкӗсене чӗтретсе, кӗтмен ҫӗртенех хыттӑн каласа хучӗ:

Он не раз слышал, как бабка в ссоре обзывала деда всяческими бранными словами, и, по-детски глубоко взволнованный тем, что дед собирался бить всех и орал на весь курень, дрожа ноздрями, вдруг звонко сказал:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пире чӑвашсем илтнӗ, вуланӑ, тав тӑваҫҫӗ…

Нас чуваши услышали, читали, благодарят…

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

— Эсир халӗ колхозра райком комиссийӗ ӗҫлени ҫинчен илтнӗ пулӗ ӗнтӗ?

— Вам, вероятно, известно, что в колхозе работает сейчас комиссия райкома.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вӑл сасартӑк юрлама пӑрахать, анчах кинора е радио тӑрӑх илтнӗ асран кайман юрӑ ун чӗринче кунӗпех пӗр шӑпланмасӑр янӑрать…

Он тут же умолкал, по навязчивая, услышанная в кино или по радио песенка звучала в нем, не стихая, весь день.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Путлӗн кала-ха эсӗ мана, ӑҫтан илтнӗ эсӗ пуху ҫинчен?

Ты мне толком скажи — откуда ты про собрание слыхал?

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тен, илтнӗ пулӗ?

Может, слышали?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗррехинче Костя, сентре ҫинче выртнӑ чухне, Анискӑ хӑйӗн пуканисем патне килнӗ хӑнасене мӗнле сӑйланине илтнӗ:

Однажды Костя, лежа на полатях, слышал, как Аниска, играя, угощала пришедших к ее куклам гостей:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех