Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Халӗ» тесе вӑрҫӑ час пӗтессине систернӗ кӑмӑлпа каласаттӑм, анчах Ледков мана урӑхларах ӑнланчӗ: «Володийӗ вилсе выртнӑ вӑхӑтра» тенӗ пек.

Это «теперь» было сказано в смысле близкого окончания войны, но Ледков понял меня иначе: «Теперь, когда убит Володя».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах картта ҫине пӑхнӑ чух Норденшельд архипелагӗн хӗвелтухӑҫ енчи пур утравсене те тенӗ пек хам тӳрлетсе тухнӑ чух епле тӗлӗнчӗ-ха адмирал!

Но как был поражён адмирал, когда я исправил на его карте почти все острова восточной части архипелага Норденшельда!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та тем пек килӗшес килмерӗ манӑн каҫ иртрӗ тенипе, эпир вӗт чи калас тенӗ сӑмахсенчен вуннӑмӗш пайне те каламарӑмӑр!

Но боже мой, как не хотелось соглашаться с тем, что он уже кончился, в то время как мы не сказали друг другу и десятой доли того, что непременно хотели сказать!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫак Н-ра чухнехи ҫав ирхине, хам та мӗншӗн иккенне пӗлмесӗр: «Е вӑл йӑнӑшмарӗ пулсан?» тенӗ шухӑш пырса кӗчӗ.

Но в то утро на Н., сам не зная почему, я подумал: «А вдруг не ошибся?»

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кашни сыпкӑм шывшӑн хулари ҫынсем Ковалевский господина хӑй мӗн чухлӗ илес тенӗ, ҫавӑн чухлӗ тӳлемелле пулнӑ пулӗччӗ.

За каждый глоток воды люди должны были платить господину Ковалевскому столько, сколько он пожелает.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя нимӗн пулман пек, пӗр хурланмасӑр, ӗлӗкхи пекех хавассӑн, — ну, сӑмахларӑмӑр та уйӑрӑлтӑмӑр, тенӗ пекех капитан помощникӗ патӗнчен кайрӗ.

Петя отходил с оживленно-независимым видом, как будто между ними не произошло никаких неприятностей, а просто так — поговорили и разошлись.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Атте кулкалани тата хӑюллӑн «дачӑрисем» тенӗ сӑмах салтакӑн кӑмӑлне каймарӗ, хайӗнчен тӑрӑхланӑ пек туйӑнчӗ пулмалла.

Солдату, видно, не понравились эта улыбка и это слишком вольное слово «дачники», показавшееся ему насмешкой.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫыран тӑрӑх: — …лех-лех-лех!.. — тенӗ сасӑ сапаланчӗ.

А в обрыве отдалось раскатистое: «…айс-айс-айс»!

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Петя ҫав «сӗр-сӗр-сӗр» тенӗ сасӑ мӗне пӗлтернине питех те лайӑх ӑнланнӑ.

Однако Петя очень хорошо понял значение этого «дяй-дяй-дяй».

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Часах эстакада ҫунать тенӗ хыпар сарӑлнӑ.

Тотчас разнесся слух, что это горит эстакада.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӑлтӑртатса тӑран хумсене ҫӗҫӗпе касса тенӗ пек иртекен карапсем пурте суту-илӳ порчӗ патнелле ҫул тытаҫҫӗ…

Как ножом отваливая сверкающую волну, проходили катера все на ту сторону, к торговому порту…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен шухӑшлас мар тенӗ чух ӑна тата кансӗртерех пулатчӗ.

И ещё тяжелее, когда она старалась не думать об этом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вӑл Ленинградра чухне, 1936-мӗш ҫулхине, пирӗн йӗрлекен парти паян-ыран тенӗ пек Ҫурҫӗре тухса каяс умӗн пулса иртрӗ.

Это было в Ленинграде, в 1936 году, когда поисковая партия была решена и со дня на день мы должны были ехать на Север.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

в) ҫула кайма мӗн те пулин тупас пулать: М-овран мӗн илсе килнине, пӗтӗмпе тенӗ пекех, Ленинградра эпӗ хампа пӗр полкра пулнӑ, Балти тинӗс летчикне парса хӑвартӑм;

в) достать что-нибудь на дорогу: почти всё, что я привёз из М-ова, я оставил одному балтийскому лётчику-однополчанину в Ленинграде;

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана, аманнӑскере, вӑрманта ҫаратса пӗр-пӗччене пӑрахса хӑварса, пӗтӗмпех вӗлерсе пӑрахас тенӗ чух, эсӗ пӗр мана хирӗҫ кӑна мӑр тӑтӑн.

Не со мной спорил ты, когда хотел добить меня, тяжело раненного, обокрал и бросил в лесу одного.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Вӑл ҫав хӗрлӗскере уҫса кӗртрӗ, хӗрлӗскерӗн ҫӑкӑр пурччӗ. Пысӑк хутаҫпаччӗ, ӑна вӑл хӑй ҫӗкленӗччӗ, мана памарӗ», тенӗ сӑмахсем аса килчӗҫ.

«Она рыжего отрыла, у него хлеб был. Большой мешок, сам нёс, мне не давал».

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Астӑватӑн-и эс «Ученӑя хӳтӗлесе» тенӗ статьяна?

— Ты помнишь статью «В защиту учёного»?

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак пӳлӗмре эпӗ «юрӗ» е «килӗштерейместӗп» тенӗ сӑмахсене манса, канса тӑраттӑм.

В этой комнате я отдыхал от «да» или «нет».

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паҫӑр инҫетре ӳксе ҫурӑлнӑ снарядсен сассисем сасартӑк ҫывхара пуҫларӗҫ — сылтӑмран сулахаялла, квартӑлсем урлӑ майсӑр пускаласа тӳрех ҫак ҫурт патнелле, ҫак эпӗ хамӑн «юрӗ» е «килӗшейместӗп» тенӗ пӗр-пӗринчен вӗҫӗмсӗр инҫетре тӑракан сӑмахсен хушшинче аташса ҫӳренӗ ҫӗре ҫывхарчӗҫ.

Разрывы, прежде далёкие, вдруг стали приближаться — справа налево, грубо шагая между кварталами прямо к этому дому, к этим пустынным комнатам, но которым я бродил между «да» и «нет», находившимися так бесконечно далеко друг от друга.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам мӗн кӑна туман, мӗне кӑна тытӑнса пӑхман, пӗрмаях «Катя мӗнле?» тенӗ ыйту йӑтӑнса тухрӗ.

Ко всему, что я ни делал, о чём ни думал, всегда присоединялось: «А Катя?»

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех