Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пултарӑп (тĕпĕ: пултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Вӗсем пире баркаса кӑна хӑварччӑр тесе шухӑшлаттӑм эпӗ ӑшӑмра, ӑна кайран тӳрлетсе йӗркелеме йывӑрах мар, ун пек кимӗпе эпӗ ҫил утравӗсем патне ҫӑмӑлах ҫитме пултарӑп.

«Но пусть они оставят нам баркас, — говорил я себе. — Починить его ничего не стоит, а на таком судне я легко доберусь до Подветренных островов.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Юлашкинчен эпӗ ҫакӑн пек шутларӑм: утрав ҫине килекен тискер ҫынсенчен хӑшне те пулин тытсан ҫеҫ эпӗ ирӗке тухма пултарӑп, терӗм.

Наконец я пришел к убеждению, что мне удастся вырваться на волю лишь в том случае, если я захвачу кого-нибудь из дикарей, посещавших мой остров.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Эпӗ хӳме ӑшӗнче юлсан, тӑпра айне те пулса вилме пултарӑп. Хам ҫине ту ишӗлсе ан антӑр тесен, манӑн кунтан хӑвӑртрах тухса тарас пулать», — терӗм эпӗ.

«Если я останусь тут, внутри ограды, — подумал я, — я буду засыпан этим новым обвалом. Нужно бежать отсюда, чтобы на меня не обрушилась гора!»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Мӗнле йӑпатма пултарӑп ӗнтӗ, — тавӑрчӗ асламӑшӗ.

— Уж как умею, — возразила бабка Иваница.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кампа курса калаҫма пултарӑп эпӗ пӗччен?

С кем я могу видеться одна?

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗччен ӑҫта кайма пултарӑп эпӗ?

Куда я могу идти одна?

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сӗтел ҫине кӗнеке хурса, вулама вӗрентме пултарӑп.

Положить на стол книжку и учить читать.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах хам пӳлӗмре мӗн тума пултарӑп эпӗ?

Но что я могу сделать у себя в комнате?

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Эпӗ сире каларӑм ӗнтӗ: пӗччен мӗн пуҫласа яма пултарӑп эпӗ?

— Я вам сказала: одна, что я могу начать?

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫавнашкал ача пырса пӑрахнӑ хыҫҫӑн мӗнле-ха эпӗ вӗсене: «манӑн хаклӑ хӗрарӑмсемпе пӑсӑлман хӗрсем» теме тата тӗрлӗ ҫавнашкал ачаш сӑмахсем калама пултарӑп?

Как же я им после такого пришествия с дитем буду возглашать — дескать, «дорогие мои бабочки и девицы непорочные», и всякую тому подобную нежность преподносить им, как на блюде?

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Наганпа хӑратса ҫыртарсан, эпӗ кирек мӗн те ҫырса пама пултарӑп

С-под нагана я что хошь напишу…

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Итлӗр-ха, синьора, эпӗ хама хам питӗ лайӑх тыткаларӑм: малтан вӗсем тӑрӑхланишӗн эпӗ хӑнк та тумарӑм, — ан тив, терӗм, вӗсем мана ашакпа танлаштарччӑр, ҫапах та сире, синьорӑна, сума-сунӑ пирки, эпӗ тем те тӳсме пултарӑп, терӗм.

Вы послушайте, как хорошо я вел себя: сначала я вовсе не обращал внимания на их насмешки, — пусть, думаю, они сравнивают меня с ослом, я всё стерплю из уважения к синьоре, — к вам, синьора.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Эпӗ ҫак кӗске заметкӑна вуласа тухрӑм та, ҫав шухӑшлӑ ҫын пурнӑҫран мӗн сӑлтавпа пӑрахса кайма шут тытнине, тен, кӑшт уҫҫӑнрах ӑнлантарса пама пултарӑп, тесе шухӑшларӑм: эпӗ ӑна пӗлеттӗм.

Я прочитал эту краткую заметку и подумал, что мне, может быть, удастся несколько яснее осветить причину, побудившую этого задумчивого человека уйти из жизни, — я знал его.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Кӑна эп хам та, пӗрер самантлӑх ҫут тӳпене ҫӗкленейсессӗн, тӗппипелех пӗлме пултарӑп.

А я ведь мог бы узнать все это, взлетевши в небо хоть ненадолго.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

— Калӑр-ха, тархасшӑн, кунти почта лашисене ӑҫта тупма пултарӑп эп? — ыйтнӑ землемер, станцири жандарма тӗл пулса.

— Скажите, пожалуйста, где я могу найти здесь почтовых лошадей? — обратился землемер к станционному жандарму.

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

— Эпӗ… эпӗ пултарӑп, — ассӑн сывларӗ шӑллӗ.

— А я… я ничего, — вздохнул братишка.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ак килтӗр-ха вӑл кунта, эпӗ ӑна тӳрех: «Манне туртса пӑхӑр-ха. Тапакӗ-амакӗ, сарай хыҫне кам акӗ, туртсан тута ҫӳхелет, курсан куҫ-пуҫ алчӑрать. Ӗмсен — ӗнсе ҫӳхелет, ҫӑтсан — ҫӑтмах курӑнать, ҫӑтмасӑрах туртӑнать», — теме те пултарӑп.

— Вот подойди он сейчас, а я так и скажу: «Закурите моего. Табачок-самосад, вырви глаз, злой корешок, достань до кишок».

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Калӑпӑр сана ак, илме пултарӑп, Зина Колесовӑна…

Тебя вот, скажем, могу принять, Зину Колесову…

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ сана улталама пултарӑп тесе шухӑшлатӑн, эпӗ ҫакӑн хыҫҫӑн та ҫывӑрса пурӑнӑп, паттӑр пулмӑп, тетӗн-и?

— И ты думаешь — возможно обмануть тебя, уснуть после такого пробуждения, не сделаться героем!

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тен, Макаров пек те пултарӑп, тен, путнӑ карапсене ҫӗклесе кӑларма вӗренӗп.

Может быть, смогу, и как Макаров, а может, сумею поднимать корабли со дна моря…

Иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех