Шырав
Шырав ĕçĕ:
Манӑн ывӑл темӗн кӑшкӑрать.
Йӑвари ӑсансем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.
Кама та пулин курсанах: «Ҫывхарать!» тесе кӑшкӑрать.
VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Хӑвӑртрах! — кӑшкӑрать Вовка таҫтан аялтан.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
Ак хайхискер пирӗн «герой»: «Ку кондор! Ку темле тӗлӗнмелле кайӑк! Наукӑшӑн хама хӗрхенес ҫук та, ӑна персе тытатӑпах» тесе кӑшкӑрать.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
«Ан юхтар сӗлекӳне!» — ҫаплах кӑшкӑрать малтанхи сасӑ.
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Шавлать те кӗрлет, тӗрлӗ саспа янраттарса кӑшкӑрать ҫак тӗнче.
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Текех ниҫта та каймастӑп! — тесе кӑшкӑрать.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— …каната туртса тӑсаҫҫӗ!.. — кӑшкӑрать трубкӑна вагонщик.— …канат растягивают!.. — кричал в телефонную трубку вагонщик.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Прохор тутине чаплаттаркаласа, хушшӑн-хушшӑн шӑнса пӑсӑлнӑ сасӑпа хӑркӑлтатса: «Ну-у-у, хӑлинсем!» — тесе кӑшкӑрать те чӑпӑрккипе хӑмсарса илет, Григорий пушӑ чӑвӑшлатса шӑхӑрнине илтет, лашасем, хушмачсене нӑчӑрт-начӑрт! тутарса, пичев пӑявне туртӑнтарнине, умра пыракан урапан хыҫалти ӳречине хушӑран турта вӗҫӗпе тӑк-так ҫапӑнса, лав хӑвӑртрах шунине туять.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тӑкӑрлӑксенче речӗ-речӗпе ҫунасем лараҫҫӗ, ҫынсем вӗркӗшеҫҫӗ, тул ҫутӑлас умӗнхи тӗттӗмре тахӑшӗ хӑйӑлтатса кӑшкӑрать:В проулках рядами стояли сани, суетились люди, в предрассветной тьме кто-то хрипло кричал:
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сиктерсе ҫитрӗмӗр ӗнтӗ ҫакӑн патне, ку кӑшкӑрать:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӑхатӑп — Мӗтри ӑна пӑяв вӗҫне ывӑтса пачӗ те кӑшкӑрать: «Йӑлмакласа ил те туртса хытар!» — тет.Гляжу — Митрий конец оборки ему кинул и шумит: «Подтяни и завязывай узлом!»
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрать, анчах сасси ытла та хуллен, аран илтӗнмелле тухать.Он кричит изо всей силы, но голос его поразительно слаб, еле слышен.
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий чӗри хӑрушла кӑртлатса тапнине илтет: «Перӗр! Эсреметсем! Ӑҫта?» Стой, ан тарӑр!» — тесе кӑшкӑрать.Григорий слышит страшное биение своего сердца, кричит: «Стреляйте! Сволочи! Куда?! Стой, не бегай!»
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Илтетӗп — леш енчен Аникушка кӑшкӑрать: «Сывӑ-и, кинеми! Старикӗнтен салам!» — тет.Слышу — из-за Дона Аникушка шумит: «Здорово, бабушка! Поклон от старика!»
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ха, кӑшкӑрать кулак чӗппи!
3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Тата акӑ амӑшӗ пӳрте хӗллехи сивӗпе шӑнса хытнӑ кӗптӗртетекен кӗпесем йӑтса кӗрет, ӑна алӑк патӗнченех: хӑвӑртрах кӑмака ҫине хӑпар, атту шӑнса пӑсӑлатӑн, тесе кӑшкӑрать.
1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Лузгин вара ӗлӗкхи пекех вӗсем ҫине кӑшкӑрать.
24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Лӑпкӑ ҫын мар вӑл, усал тесен те юрать, анчах вӑл хӑй пирки мар кӑшкӑрать, пуриншӗн те ҫунать…Мужик он неровный и даже злой, по в нем есть что-то настоящее…
15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Пур пухура та никамран ытларах кӑшкӑрать!
15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.