Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килмен (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шкул ҫунса кайнине, текех занятисем пулас ҫуккине ачасен ӗненес килмен.

Ребятам не верилось, что нет у них больше школы и не будет занятий.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тинӗсе, пӗлӗте, ешӗл ӳсентӑрана улӑштарма май килмен, вӗсен тӗсӗ куҫа йӑмӑхтаракан Крым хӗвелӗ ҫутинче, ӗлӗкхи пекех ҫутӑ.

Ничего нельзя было сделать с морем, с небом, с зеленью, цвета их оставались такими же яркими под ослепительным крымским солнцем.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Павлик ҫинчен вӑл ҫав тери нумай вуланӑ, нумай илтнӗ, пӗчӗккисене те каласа кӑтартнӑ, халӗ хӑй умӗнче унӑн тӑван амӑшне курнине ӗненес те килмен.

Ему не верилось, что он видит перед собой родную мать Павлика, о котором столько читал, столько слышал, сам рассказывал малышам.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Кун ҫинчен шухӑшлас та килмен.

Об этом не хотелось думать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Сборта ҫирӗм тӑхӑр пионер, пӗри чирлӗ пирки килмен.

На сборе присутствуют двадцать девять пионеров, один отсутствует по болезни.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Эпӗ сан пата, Ваня, лапталла выляма килмен, — терӗ Володя, аяккалла пӑхса.

— Не за лаптой я к тебе, Ваня, приехал, — проговорил Володя, глядя в сторону.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Атте, Валя килмен: вӑл вӗренет, вӗсен заняти пӗтмен-ха.

Папа, а Валя не приехала: она учится, у них еще занятия не кончились!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫакнашкал тӗрлӗ япаласене, калӑпӑр, ашшӗн хӗрлӗ флот тумӗ тӑхӑннӑ «Незаможник» тесе ҫырнӑ кӑсыруксӑр картузлӑ, сарӑхнӑ сӑн ӳкерчӗкӗпе ача садӗнчи ҫап-ҫута градуснике ҫыхӑнтарма Володьӑна ку таранччен те тӗл килмен.

До этого ему как-то не приходилось связывать в одно такие не похожие друг на друга вещи, как, например, выцветший, пожелтевший портрет отца в форме краснофлотца с надписью «Незаможник» на бескозырке и блестящий градусник в детском саду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫак кун вӑл кӑнтӑрлахи апатчен ниҫта та кайма пуҫтарӑнмарӗ, тахҫантанпах хӑварса пыракан ҫырусене ҫырма шутларӗ; анчах та темшӗн ӑна крыльца ҫинчи хӑйӗн вырӑнне пӑрахса хӑварма шел пулчӗ, тӗрмене таврӑнас килмен пекех, пӳртне кӗресси килмерӗ.

Он никуда не сбирался до обеда в этот день и намеревался писать давно откладывавшиеся письма; но почему-то жалко было ему оставить свое местечко на крыльце и, как в тюрьму, не хотелось вернуться в хату.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Уявранпа килмен.

С праздника не бывал.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ку вӑл — ӑс-тӑн, чӗрен вӗренӳ вӑйӗ мар, вӑл — пӗрре пулакан, тепӗр хут ҫаврӑнса килмен хастарлӑх, этем хӑйпе хӑй мӗн тӑвас тет, ҫавна тума тата ӑна (этем хӑй ҫапла шутлать) пӗтӗм тӗнчерен хӑйне мӗн кирлине илсе юлма пӗр хута ҫеҫ панӑ власть.

Не силу ума, сердца, образования, а тот неповторяющийся порыв, ту на один раз данную человеку власть сделать из себя все, что он хочет, и как ему кажется, и из всего мира все, что ему хочется.

II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Митрофан ҫӗнӗ яла куҫса килмен, ҫемйипех Теччӗ хулине пурӑнма куҫса кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Эсир килмен пулсан, пӗлместӗп, мӗн тӑваттӑмччӗ-ши эпӗ.

Если бы вы не пришли, я не знаю, что бы я сделала.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кашни кунах эпир пӗр татӑк математикӑран, пӗр татӑк ҫар наукинчен вӗренетпӗр — артиллери акӑ, тӗрӗс, мана парӑнасшӑнах мар: йӑлт темле кӑмӑла килмен формулӑсем, уйрӑммӑнах баллистикӑра, — унтан пӗрер татӑк уставран илетпӗр.

Ежедневно мы проходим кусок из математики, кусок из военных наук — вот артиллерия мне, правда, не дается: все какие-то противные формулы, особенно в баллистике, — потом кусочек из уставов.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем ҫыран ҫинче пулнӑ хыҫҫӑн каллех тинӗсе кайнӑ пулмалла, мӗншӗн тесен вӗсен ҫак пушхирте, манӑн вӗсемпе кӳршӗллӗ пурӑнас килмен пекех, юлма кӑмӑл пулман пулмалла.

Весьма возможно, что они побывали на берегу, а потом опять ушли в море, потому что у них, очевидно, было так же мало желания оставаться в этой пустыне, как у меня — жить по соседству с ними.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Тӗкмесене ҫӗре ҫапса кӗртесси маншӑн чи йывӑр та кӑмӑлӑма килмен ӗҫ пулчӗ.

Вообще вбивание кольев было для меня одной из самых утомительных и неприятных работ.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Егорушка пӑхас килмен ҫӗртенех умри тӗксӗм кӗрен инҫетлӗхелле пӑхма тытӑнчӗ, ҫавна май хальхинче ӑна ҫунаттисемпе хӑлаҫланакан арман кӑштах ҫывхарма тытӑннӑ пек туйӑнчӗ.

Егорушка нехотя глядел вперед на лиловую даль, и ему уже начинало казаться, что мельница, машущая крыльями, приближается.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ун чухне вӑл шалт тӗлӗннипе шантарса калама та пултарайман, Огнянова урӑх курмашкӑн та ӑна май килмен.

В первую минуту она была так ошеломлена, что не смогла оправдаться, а больше она не видела Огнянова.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир кунта шӑхӑрнине те алӑ ҫупнине итлеме килмен! — тесе кӑшкӑрчӗ Селямсӑз, вӑл Каблешков мӗншӗн алӑ ҫупнине ӑнланмарӗ.

— Мы сюда пришли не затем, чтобы слушать свист и хлопки! — кричал Селямсыз, превратно поняв рукоплескания Каблешкова.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Петербурга килмен пулсан, эпир мӗнле паллашнӑ пулӑттӑмӑр вара?

А если б он не приехал в Петербург, как же мы с ним познакомились бы?

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех