Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сикрӗ (тĕпĕ: сик) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр пилӗк минутран хайхи калмӑк ялт! кӑна мачча ҫинчен урайне сикрӗ, ун хыҫӗнчен, кӗхлеткелесе, тӑмпа вараланса пӗтнӗ, сухалӗ ҫумне эрешмен карти ҫыпҫӑнса тулнӑ Пантелей Прокофьевич асӑрханса анчӗ.

Пять минут спустя он ловко соскочил оттуда, за ним, кряхтя, осторожно слез весь измазанный в глине, с паутиной на бороде Пантелей Прокофьевич.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑл чи малтан шыва чупса пырса сикрӗ, чӑмса илчӗ те, лаша пек хартлаткаласа, Дон варринелле ишсе кайрӗ.

— Она первая с разбегу бросилась в воду, окунулась с головой и, вынырнув, отфыркиваясь, поплыла на середину.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куртӑн-и, хӗвелҫаврӑнӑш хушшипе мӗнле тапса сикрӗ.

Видал, как он маханул по подсолнухам!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тётка сикрӗ те сиксе ҫитеймерӗ, каялла шуса анчӗ.

Тетка прыгнула, но не допрыгнула и поползла назад по стене.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Тётка барьер урлӑ сикрӗ, такам хулпуҫҫи урлӑ сиксе пӗр ложӑна пырса ӳкрӗ.

Тетка прыгнула через барьер, потом через чье-то плечо, очутилась в ложе.

VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Иннокентий нимӗн те ӑнлаймасӑр, чукунран пӗр курка шыв ӑсса илсе, Лизӑн ҫурӑмӗпе кӑкӑрӗ ҫине ячӗ те кухньӑран хӳрине пӗҫертнӗ кушак пек тапса сикрӗ.

Уже почти ничего не соображая, Иннокентий машинально зачерпнул воды из чугуна, вылил Лизе на спину и грудь и как очумелый выскочил из кухни.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Васятка тем пек анратрӗ пулин те, Егор пуҫне сулса кӑшкӑрчӗ те, рысак вырӑнтан тапса сикрӗ.

Как ни канючил Васятка, Егор мотнул головой, гикнул, и рысак сорвался с места.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Улма чӑпар ут, витерен ҫутӑ тӗнчене тухнипе савӑннӑ пек, турех тапса сикрӗ.

Серый взял с места крупной рысью, словно обрадовался, что наконец вырвался из конюшни на белый свет.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Крыльцаран пӳрт алӑкӗ яри уҫӑ тӑнине курсанах, унӑн чӗри карт сикрӗ.

У крыльца Константин остановился, пораженный тем, что дверь в дом открыта настежь.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Интереслӗ, мӗнлерех-ши вӑл халӗ?» — шухӑшларӗ те Мажаров, шарт сикрӗ — унпа юнашар Васенӑ тӑрать иккен.

«Интересно, какая она теперь стала?» — подумал Мажаров и вздрогнул: рядом с ним стояла Васена.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин сасартӑк хӑй пӳлӗмре пӗччен маррине туйса илчӗ, Алексей Макарович ун ҫине лӑпкӑн, тинкерсе пӑхнине асӑрхаса, шарт сикрӗ.

Коробин вдруг почувствовал, что не один в комнате, и вздрогнул, заметив, что Алексей Макарович спокойно и пристально разглядывает его.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, ашшӗ кӗҫех кирлӗ-кирлӗ мар сӑмахсем ытлашши каласа тӑкасран, вӑл хӑйне сиен тунисӗр пуҫне, унӑнне те, райком работникӗнне, — ашшӗне вӗрентме пултараймасть тесе, — ятне ярасран хӑраса, хӑвӑрт ун патне тапса сикрӗ.

Ксения быстро метнулась к отцу, страшась, что он сейчас скажет что-то ненужное, лишнее, что может повредить не только ему самому, но и бросит тень на нее как на работника райкома, не способного повлиять на своего отца.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн итлемелли пур ӑна! — кӗтмен ҫӗртен мӑшкӑлласа калаҫма пуҫларӗ Дымшаков, — колхозра ӑшӑ чухне вӑл кунта хӗрӗнетчӗ, сивӗсем персе ҫитрӗҫ те акӑ — тапса сикрӗ!

— Да чего его слушать! — неожиданно раздался насмешливый голос Дымшакова, — когда ему было тепло в колхозе, он грелся, а как наступили холода — он дал отсюда деру!

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй мӗн тунине хӑй те пӗлмесӗр, Ксени сасартӑк малалла тапса сикрӗ те, темскер кӑшкӑра-кӑшкӑра, аллисене сулла-сулла, машинӑ ҫулне пӳлме чупрӗ.

Не отдавая себе отчета, что она делает, Ксения вдруг рванулась и побежала наперерез машине, что-то крича и размахивая руками.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрӗ хыпӑнса ӳксе: — Атте? Эсӗ-и? — тесе ыйтсан, шартах сикрӗ.

И вздрогнул, услышав ее встревоженный зов: — Тятя? Ты?

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Черченӗн те савӑнӑҫлӑн кӑртлатса сикрӗ Мишка чӗри сакайне ансан.

Любовью и радостью дрогнуло Мишкино сердце, когда он спустился в подпол.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, хаяррӑн хиклетсе, утне купарчаран вут пек пӗҫертсе каймалла туртса касрӗ те, лаша пӗтӗм пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ, хӑлхине вырттарса, хӑвӑртран хӑвӑрт Дон еннелле тапса сикрӗ.

От удара, обжегшего круп, от дикого гика конь дрогнул всем телом, заложил уши и, все больше набирая скорость, птицей понесся к Дону.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пӑхрӗ те хӗпӗртенипе тата сунарҫӑлла хумханнипе чӗри картах сикрӗ: пӗр тикӗшӗ, йӗркеленсе ӗлкӗрнӗ картаран уйрӑлса, хӑвӑрт аялалла анать, майӗпен те чарӑна-чарӑна илсе, ҫуначӗсемпе авӑсать.

Григорий повернулся и дрогнул от радости, от охотничьего волнения: один гусь, отделившись от уже построившейся гусиной станицы, резко шел на снижение, замедленно и с перебоями работал крыльями.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Учӗ хапха умӗнчи кӑштах ирӗлнӗ пысӑк кӗрт урлӑ сикрӗ те малти урисемпе юр ӑшне анса кайрӗ, тулхӑрса илсе, кӗлеткипе тӳрленсе тӑчӗ, унтан хапхапа ҫатан карта тӗлӗнчи ҫӳллӗ кӗрт урлӑ ашса каҫрӗ.

Конь прыгнул через огромный подтаявший сугроб, лежавший у ворот, провалился передними ногами в снег и, всхрапнув, выправился, перелез через сугроб, заваливший ворота и плетень по самую макушку.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хыттӑн мекеклетсе, путек кӗрӗк ҫинчен урайне сикрӗ те, Григорий патне пырса, кӑштӑрка та ӑшӑ пӗчӗк чӗлхипе вӑрахчен унӑн аллине ҫулласа тӑчӗ.

Пронзительно мекекекнув, козленок скакнул с шубы, потом подошел и долго лизал руку Григория крохотным шершавым и теплым язычком.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех