Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиелтен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗҫӗн Аким, сасартӑк эхлетсе илчӗ те, енчӗкне ярса тытса, васкавлӑн чикарккӑ ҫавӑрма пуҫларӗ, Нагульнов кӑна, арча ҫинче лараканскер, хӑй пӑлханнине ҫиелтен палӑртмарӗ, анчах пӗр самантлӑха, пурте шӑплансан, ун питҫӑмартийӗ, вӑл лӑпкӑ маррине палӑртса, кӑрт-карт туртӑнкаласа илчӗ, тути те пӗр еннелле чалӑшса кайрӗ…

Аким Младший вдруг крякнул и, ухватясь за кисет, стал торопливо вертеть цигарку; только Нагульнов, сидя на сундуке, хранил внешнее спокойствие, но и у него во время паузы как-то подозрительно задергалась щека и повело в сторону рот…

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӑшалне ҫиелтен ҫакса янӑ та ун ҫинчен куҫне те иле пӗлмест…

Цацкаеться з оружием, начепыв зверху…

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эсӗ агитаци тума килнӗ, ытах кулаксенчен хӑраса ӳкрӗн пулсан, наган илсе ҫӳре, анчах ӑна ҫиелтен ҫакса ҫӳреме ан хӑйнӑ пултӑр.

Ты приихав агитировать, а колы кулакив злякався, так имий наган, но наверху его не смий носить.

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Мӗн вара эсӗ, жакетку ҫине ҫиелтен наган ҫакса ҫӳретӗн?

— Шо це ты надив на себя поверх жакетки наган?

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иртсе ҫӳремелли хушӑсене тап-таса шӑлса тасатнӑ, ҫиелтен кӑштах юханшыв хӗрринчи сара хӑйӑрпа сапкаласа тухнӑ.

Проход чисто выметен и слегка присыпан желтым речным песком.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫыпҫӑнчӑк юр лапкамӗсем кивӗ юра ҫиелтен витеҫҫӗ, ҫурт ҫийӗсем ҫине ӳксе ирӗлеҫҫӗ.

Липкие снежные хлопья крыли застарелый снег, таяли на крышах.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах Давыдов ҫиелтен пӑхма хӑйне малтанхи пекех лӑпкӑ тытрӗ, тутипе питҫӑмарти хӗррисенче кӑна унӑн ҫирӗп шухӑш-кӑмӑлне кӑтартакан тарӑн йӗрсем палӑрма пуҫларӗҫ.

Но Давыдов по-прежнему хранил наружное спокойствие, лишь резче легли у него над губами, по обочинам щек глубокие складки упорства.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Титок ҫиелтен пӑхма лӑпкӑ та тӳлек.

Титок внешне спокоен и тих.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑна Яков Лукич пӳрнипе тӗллесе кӑтартнӑ еннелле, турӑшсем патӗнче, Ворошилов сӑнӳкерчӗкӗпе юнашар йывӑҫ рамка ӑшне кӗртсе лартнӑ сургучлӑ пичет пуснӑ лист ҫине, ҫиелтен ҫеҫ пӑхса илчӗ.

Гость мельком взглянул по направлению пальца Якова Лукича на лист с сургучной печатью, вправленный в деревянную рамку, висевшую возле образов рядом с портретом Ворошилова.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫынсем урамсем тӑрӑх ҫӳреҫҫӗ, вагонсене кӗрсе лараҫҫӗ, калаҫаҫҫӗ, ҫиелтен пӑхма вӗсем пурте лӑпкӑ, пӗр-пӗрне ӑнланаҫҫӗ — ҫулталӑкра вырсарникун аллӑ икӗ хут пулать, ҫавӑнпа та ӗнтӗ вӗсем ҫав кунсене пӗр евӗр ирттерме хӑйсене хӑйсем хӑнӑхтарса ҫитернӗ.

Люди ходят по улицам, садятся в вагоны, разговаривают, все они наружно спокойны, обычно понятии друг другу - воскресенье бывает пятьдесят два раза в году, они уже выработали себе привычку проводить его одно, как другое.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Анчах та ҫав лӑпкӑлӑх — ҫиелтен пӑхма ҫеҫ; ӑна-кӑна курнӑ ҫын куҫӗнче хулан мӗнпур киленӗҫне тутанас вӑйлӑ кӑмӑл туйӑнсах тӑрать.

Но под этим внешним спокойствием зрелого опыта чувствуется напряженное желание изведать все наслаждения города.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫиелтен пӑхсан, Коновалов пӗтӗмпех чӑн чӑн ҫапкаланчӑкахчӗ; анчах ӑна мӗн сӑнанӑҫем ытларах та ытларах ҫакна куртӑм; вӑл ҫав питӗ те ӗмӗтсӗр, хапсӑнчӑк, питӗ усал та, ҫав хушӑрах ӑссӑр та мар ҫынсем хушшинче — хӑйсене тахҫанах класс вырӑнне шутламалли ҫынсем хушшинче — уйрӑмрах тӑрать; ҫакӑ мана босяксем ҫинчен урӑхла шухӑшлаттарма тытӑнчӗ.

С внешней стороны Коновалов до мелочей являлся типичнейшим золоторотцем; но чем больше я присматривался к нему, тем больше убеждался, что имею дело с разновидностью, нарушавшей мое представление о людях, которых давно пора считать за класс и которые вполне достойны внимания, как сильно алчущие и жаждущие, очень злые и далеко не глупые…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ҫиелтен ҫӳрекеннине ҫутаяксем ҫеҫ ҫакланкалаҫҫӗ, вӗсем те сайра хыпаҫҫӗ…

А которая ежели поверху плавает, то ту разве только шилишпер схватит, да и то редко…

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

Пӗлсен, ҫиелтен тата тавтапуҫ калӗҫ!

Еще спасибо скажут, как узнают.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кунта та, хӑй пекех ҫӗршер ҫарамас кӗлеткесем хушшинче те, Челкаш хӑйӗн ҫеҫенхир хурчӑки евӗрлӗхӗпе, тискер вӑрӑнни пек типшӗмлӗхӗпе тата мӗнле те пулин тӗллесе утнипе, ҫиелтен пӑхсан, — лӑпкӑн та майӗпен пек, анчах та ӑшӗнчен — тискер кайӑк вӗҫнӗ пек ярӑнса та сӑнаса утнипе хӑй ҫине пурне те асӑрхаттарса пӑхтарнӑ.

Даже и здесь, среди сотен таких же, как он, резких босяцких фигур, он сразу обращал на себя внимание своим сходством с степным ястребом, своей хищной худобой и этой прицеливающейся походкой, плавной и покойной с виду, но внутренне возбужденной и зоркой, как лет той хищной птицы, которую он напоминал.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫиелтен пӑхсан, Штольцпа Ольга пурнӑҫӗ ыттисенни пекех.

Снаружи у них делалось все, как у других.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тепӗр тесен, Ольга хӑйӗн тусӗ мӗн ӗҫленине ҫиелтен кӑна сӑнаса тӑма пултарать, ӑна та хӑй пултарнӑ таран ҫеҫ.

Впрочем, Ольга могла только поверхностно наблюдать за деятельностью своего друга, и то в доступной ей сфере.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗр-пӗр пӗлӗве ҫиелтен ҫеҫ сӗмленсе ӑнланасшӑн ҫунни, тавҫӑрса илмелле мар хӑватсене тавҫӑрса илме тата пин ҫул малтан мӗн пулассине пӗлме тӑрӑшасси пачах ҫук унӑн.

У него не было и того дилетантизма, который любит порыскать в области чудесного или подонкихотствовать в поле догадок и открытий за тысячу лет вперед.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран вара улпут ачине ҫавӑрса тытаҫҫӗ, хӑйсемпе пӗрле илсе пынӑ тӑлӑппа, ашшӗн кӗрӗкӗпе чӗркеҫҫӗ, ҫиелтен икӗ утиялпа витеҫҫӗ те, алӑсем ҫине ҫӗклесе, килне чаплӑн илсе ҫитереҫҫӗ.

Потом уже овладели барчонком, окутали его в захваченный тулуп, потом в отцовскую шубу, потом в два одеяла, и торжественно принесли на руках домой.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫиелтен пӑхма салху та тискер пулин те, Захар ҫемҫе, ырӑ чӗреллӗ ҫын.

Несмотря, однако ж, на эту наружную угрюмость и дикость, Захар был довольно мягкого и доброго сердца.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех