Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каҫару сăмах пирĕн базăра пур.
каҫару (тĕпĕ: каҫару) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Хыпар» хаҫата композитор интервью панине вуласан ҫакӑ паллӑ: Владимир Егоров йӗркеллӗ калаҫнӑ, каҫару ыйтнӑ пулсан вӑл ку юрра ӑна юрлама ирӗк пама хирӗҫ пулман.

По прочтении интервью композитора, данного газете «Новости» становится понятно: если б Владимир Егоров поговорил нормально, попросил прощения, он не был бы против дать ему права петь эту песню.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

Юрӑҫ Анатолий Никитинран, Александр Ильинран каҫару ыйтман.

Певец у Анатолия Никитина, Александра Ильина не попросил прощения.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

— Юрӗ ӗнтӗ, ан кӳрен, — каҫару ыйтма васкарӗ Женя.

— Да ладно тебе, — поспешила Женя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юри мар-ҫке, — каҫару ыйтма васкарӗ Женя.

— Я не нарочно, — поспешила извиниться Женя.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Каҫару ыйтатӑп, — асӑрханмасӑр персе янӑ сӑмахшӑн ӑшӗнче хӑйне хӑй вӑрҫса пуҫне пӗкрӗ Ли.

— Прошу прощения, — Ли мысленно проклял себя за неосторожную фразу и опустил голову.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Тӑхлачӑ ӗлӗкхи пекех пӗччен пурӑннӑ-ха, Перышкин директор ун патне хӑех пырса каҫару ыйтнӑ иккен, каллех лагере таврӑнма сӗннӗ, анчах тӑхлачӑ килӗшмен, сӗннӗшӗн «тав тунӑ, йӑлӑнасса вара ҫамрӑкранах вӗренмен» имӗш, тесе ҫырать вӑл хӑй ҫырӑвӗнче.

Бабушка по-прежнему жила отдельно, не в лагере, хотя директор Пёрышкин лично посетил её и, принеся извинения, просил вернуться в лагерь. Но бабушка «поблагодарила и отказалась, потому что смолоду кланяться не приучена», как она писала.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, кухньӑна чупса кӗрсе, Дуня урисене чуптуса, унран каҫару ыйтма хатӗр.

Он был готов бежать в кухню и целовать Дуне ноги, умоляя о прощении.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача Дуняран каҫару ыйтма ниепле те килӗшесшӗн пулман.

Мальчик наотрез отказался просить у Дуни прощенья.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Миҫе хутчен вӑл ӑна хӑйӗн урӑхла шӑршӑллӑ, тӗтӗм ҫапнӑ чейӗпе хӑна тунӑ, кашнинчех унтан: «Анчах сахӑр ҫук!» — тесе каҫару ыйтнӑ.

Сколько раз он угощал его своим особенным, душистым и придымленным, чаем, всегда извиняясь, что «только нема сахару»!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӑйӑхлӑ ҫын тепӗр хут каҫару ыйтрӗ те малалла утрӗ, матрос тепӗр аякки ҫине ҫавӑрӑнса выртрӗ.

Еще раз извинившись, усатый отправился дальше, а матрос перевернулся на другой бок.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗлӗнсе хытса кайнӑ, куҫлӑх тӑхӑннӑ господина тата унӑн икӗ хӑраса ӳкнӗ ачине курсан, вӑл тутисене хускатса илнӗ — те каҫару ыйтнӑ, те вӗсене тав тунӑ.

Увидев остолбеневшего от изумления господина в пенсне и двух перепуганных детей, он беззвучно зашевелил губами, как бы желая не то поздороваться, не то извиниться.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫинчен тата каҫару та ыйтӑр манран, унсӑр сире эпӗ чи ирсӗр ҫын вырӑнне хурса чӑннипех хуса кӑларма пултаратӑп.

И попросить у меня прощенья, потому что иначе я действительно прогоню вас как негодяя.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗшӗ те пӗр-пӗринчен каҫару ыйтрӗҫ.

Оба извинились друг перед другом.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Итле-ха, Сима, каҫару ыйтатӑп, чӑнах та пирӗн мӗскершӗн-ха, пӗрин — кунта, теприн — унта каймалла?

— Слушай, Сима, извиняюсь, правда, зачем нам ехать — один туда, другой сюда?

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тӑхтӑр-ха, вӑл халех килет, каҫару ыйтать…

Погодите, он сейчас извинится…

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сиртен каҫару ыйтма решени турӑмӑр!

Мы присудили ему прощения у вас просить!

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр кунне аттене хресченсем пирӗн кил-картине каҫару ыйтма пыни ҫинчен пырса каларӗҫ.

На другой день доложили батюшке, что крестьяне явились на барский двор с повинною.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ҫук, эпӗ пулӑшу ыйтма мар, каҫару ыйтма килнӗ.

— Никак нет-с. Я приехала просить милости, а не правосудия.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мана каҫару пулас ҫук.

Для меня не будет помилования.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Астӑватӑн-и тата эсӗ: хамӑр таса чӗрепе тупа тунӑ сӑмах ҫине тӑраймасан, вӑрманта мӗн чухлӗ йывӑҫ пуррине, ҫӳлтен мӗн чухлӗ ҫӑлтӑр ӳкнине шутласа кӑлармасӑр каҫару ан кӗттӗр…

А помнишь: «Кто изменит этому честному слову, не получит пощады, пока не сосчитает, сколько деревьев в лесу, сколько падает с неба…»

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех