Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр казакӗ ман куҫ умӗнчех цистерна тӑррине улӑхса кайрӗ, анинченех лаша шӑвармалли витрепе ӑсса илме тӑчӗ, шеремет, алли вӗҫерӗнсе кайрӗ те путса та вилчӗ.

Один казачишка при мне полез на цистерну, хотел конскую цебарку зачерпнуть прямо из вольного, сорвался туда и утоп.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун пуҫӗ вӗҫне пырса ларнӑ Григорий темиҫе сӑмах ҫеҫ уйӑрса илме пултарчӗ:

Григорий, сидевший у изголовья, разобрал несколько слов:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан малалла: картта тӑрӑх эсӗ Астахово слободине ӳкмелле, унтан тӳрӗрех тетӗн, — эпӗ ак Малахов хуторне каятӑп; унта та ман аякри пӗлӗш-хурӑнташпа тахҫанхи тус пур — унта та хамӑн утта пӗтермесӗр вӗсенне ҫитерме пулать Эсӗ асту: ҫул ҫине пӗр капан утӑ тиесе тухаймастӑн, ют ҫӗрте ыйтса илме мар, укҫалла туянма та май килмесен пултарать.

И дальше: ты говоришь, надо по карте на слободу Астахове ехать, туда прямее, а я поеду на Малаховский; там у меня — тоже дальняя родня и односум есть; там тоже можно своего сена не травить, чужим попользоваться, Поимей в виду, что прикладка сена с собой не увезешь, а в чужом краю, может статься, не токмо не выпросишь, но и за деньги не купишь.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ӗнтӗ хальхи Аникушкӑна — вилнӗскерне, пуҫне имӗрсе тӑкнӑскерне — ниепле те ӑса илме пултараймарӗ.

Никак не мог представить себе теперешнего Аникушку — бездыханного, с размозженной головой.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анкартинче ҫапса пӗтермен капансем лараҫҫӗ, вӗсем тӑрӑх тӑрана пӗлми шӑшисем йӑпӑртатса чупаҫҫӗ, апла пулин те, старик авӑн илме тытӑнмарӗ-ха.

На гумне стояли недомолоченные прикладки хлеба, по ним шныряли прожорливые мыши, но старик не брался за молотьбу.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсене хутортан пӑрахса тарнӑ ҫынсем каялла таврӑннӑ хыҫҫӑн тепӗр эрнерен тин хутортан хӗрӗх ҫухрӑмри Елански станица хирӗнчен тупса килчӗҫ; хӑваласа таврӑннӑ хыҫҫӑн кашни харпӑр хӑйӗнне уйӑрса илме тытӑнчӗҫ те, кӗтӳре ҫурри ытла хӑлхисене урӑхла картса паллӑ тунӑ ют сурӑхсем пулчӗҫ; хӑйсен вара, татарскисен, аллӑ пуҫ ытла катӑлнӑ.

Их нашли за сорок верст от хутора, на земле Еланской станицы, через неделю после того как жители возвратились в покинутый хутор, а когда пригнали и стали разбирать, то оказалось, что в гурте половина чужих овец, с незнакомой метой в ушах, своих же хуторских, недосчитались более пятидесяти штук.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич вӗсене курнӑ-курман йӑпӑр-япӑр хӑвӑрт та ҫӑмӑллӑн мачча тӑрринелле улӑхса кайрӗ: хӑнасене кӗтсе илме Ильинична тухрӗ.

Пантелей Прокофьевич, завидев конных, с удивительной быстротой и ловкостью вскарабкался на чердак; гостей встречать вышла Ильинична.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тата мӗн сӑхман пирки аса илме кирлӗччӗ сана?

И на черта он тебе сдался, зипун, что ты об нем поминаешь?

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Илтетӗн-и, тӑхлач, мусӑк? — ыйтрӗ выльӑхсене кӗтсе илме тухнӑ ватӑ кӗтӳҫ.

— Слышишь, бабка, музыку? — спросил собиравший табун старый пастух.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Врангель ҫарӗн Царицын енчи ҫитӗнӗвӗсем унӑн фронтне сулахаялла тӑсса сарма, Дон ҫарӗн фронт анлӑшне чакарса, ун составӗнчен темиҫе утлӑ дивизи илме май параҫҫӗ.

Успех армии Врангеля на царицынском направлении позволил растянуть фронт этой армии влево и, сократив тем самым фронт Донской армии, взять из состава ее несколько конных дивизий.

XX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫулӗ пирӗн пӗрре те, кашни харпӑр хӑй тӗрлӗ каять… — каллех калаҫма пуҫларӗ Григорий, питне-куҫне пӗркелентерсе, турилкке тӑрӑх шӑвакан абрикоса кӑлӑхах чӗнеҫкепе тирсе илме тӑрӑшса.

— Дорога-то у нас одна, да едут все по-разному… — снова заговорил Григорий, морщась и тщетно стараясь поймать вилкой скользивший по тарелке абрикос.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий яхӑнне те килӗшмерӗ, анчах кучченеҫлӗх сӗннӗ пӗр кӗленчине илме хирӗҫ пулмарӗ.

Григорий отказался наотрез, но бутылку спирта, предложенную в подарок, взял.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑвна та сывлӑх сунатӑп! — хуравларӗ Григорий, ҫак сарӑ сухаллӑ, салху сӑн-питлӗ казакпа ӑҫта тӗл пулнине кӑлӑхах аса илме тӑрӑшса.

Здравствуй! — ответил Григорий, тщетно пытаясь вспомнить, где он встречался с этим рыжебородым, мрачным на вид казаком.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав ҫари-ҫари ҫухӑрашакан пӗчӗкҫӗ тӗпренчӗксене ҫавнашкалах, харпӑр хӑйне мансах юратма пулнине вӑл ӑса илме пултараймастчӗ, ачисем пӗчӗк чух арӑмӗ ҫӗрлесенче кӑкӑр ӗмӗртнӗ вӑхӑтра пӗрре мар-тӑр кӳренсе те тӑрӑхласа каланӑ:

Он не понимал, как можно было так самозабвенно любить эти крохотные крикливые существа, и не раз по ночам с досадой и насмешкой говорил жене, когда она еще кормила детей грудью:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, Мишаткӑпа Полюшкӑна ҫавӑтса, ывӑлне кӗтсе илме крыльцана тухрӗ.

Ильинична, держа за руки Мишатку и Полюшку, вышла на крыльцо встречать сына.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗвелпе типнӗ, кӑшт тӗкӗннипех саланса каякан хӑйӑрлӑ-тӑмлӑ тӑпра муклашкисене катмакпа тикӗссӗн ватса аппаланнӑ май, вӑл халӗ сахалтарах шухӑшларӗ, кӑштах канма, пичӗ ҫинчи тарне шӑлса илме тата шыв ӗҫме тесе ҫеҫ теплерен пӗрре кӗлеткипе тӳрленсе тӑчӗ.

Она меньше думала, равномерно опуская мотыгу на высушенные солнцем, рассыпающиеся в прах комки песчаного суглинка, изредка выпрямляясь, чтобы отдохнуть, вытереть пот с лица и напиться.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ан манӑр отпуск хутне илме.

— Не забудьте взять отпускное свидетельство.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне хӑй алла илме ӑна йывӑрах пулмарӗ, унтан: — Ҫапла, куна кӗтмен эпӗ, — тенӗ чухне ҫеҫ сасси тытӑнчӑклӑрах тухрӗ:

Ему потребовалось небольшое усилие, чтобы овладеть собой, и он лишь слегка запнулся, когда говорил: — Да, этого я не ждал.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хыпӑнса ӳкнӗ атаман, хӑнасене ҫӑкӑр-тӑварпа кӗтсе илме тивӗҫлӗ хисеплӗ стариксене шыранӑ май, халӑх ушкӑнӗ хушшинче кускаласа ҫӳрерӗ, ӑнсӑртран Пантелей Прокофьевич курӑнса кайсан, хӗпӗртесех ун ҫумне ҫулӑхрӗ.

Растерявшийся атаман засновал по толпе, собирая почетных стариков, коим надлежало вручать хлеб-соль, на глаза ему попался Пантелей Прокофьевич, и атаман обрадованно вцепился в него:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хисеплӗ хӑнасене хирӗҫ тухса кӗтсе илме Эрчемес ҫырми еннелле кӑларса ячӗҫ.

И были высланы к Дурному логу встречать почетных гостей.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех