Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑруках (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сан шӑршӑ кӗрет… — терӗ те Наталья куҫӗсене йӑлкӑштарса, тӑруках хӗрелсе кайнӑ питҫӑмартисене кӑтартасшӑн мар пулса, пуҫне пӗксе ларчӗ, йӗпне хӑвӑрт чике-чике турта пуҫларӗ.

— Тобой пахнет… — блестя глазами, сказала Наталья и наклонила голову, чтобы скрыть внезапно проступивший на щеках румянец, стала проворно орудовать иглой.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Паян пӗр кун хушшинче, мӗн чухлӗ хыпар илтрӗ авӑ, тӑруках ӑнланса илме те ҫук!

За один день навалилось такое, что не враз и разберешься!

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Каласа пӗтермелли нумай, тӑруках пӗтӗмпе аса та илеймӗн, пуҫа тем те пырса кӗме пултарать…

— Да досказ длинный, всего сразу не упомнишь — мало ли что па ум придет…

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тен, вӗсем тӑруках кама та пулин кирлӗ пулма пултараҫҫӗ, терӗм?

«А вдруг, думаю, они кое-кому срочно понадобятся?»

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ шутламан, — хуравларӗ Молодцов, тӑруках кирпӗч пек хӗрелсе кайса.

— И не считал, — став сразу кирпично-красным, ответил Молодцов.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин пукан ҫинче тӑруках тӳрленсе ларчӗ, юри ӳсӗрем пек турӗ.

Лузгин сразу подобрался на стуле, сел попрямее, нарочито прокашлялся.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл чи кирлине — хуҫалӑха мӗнле тырӑ чи пысӑк тупӑш панине тӑруках шыраса тупайман, ҫынсене тӑруках ӗнентереймен, вӗсен чун-чӗрине тӑруках уҫайман.

Он не мог сразу отыскать главного — какое же зерно принесет хозяйству наибольший доход, не сразу смог убедить людей и не сразу раскрыл их души.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тулта таса юр кӗрчӗсем выртнӑ, пӳртсенче тӑруках ҫутӑрах пулса тӑнӑ, йӗри-тавра мӗн пурри пӗтӗмпех ҫӗнелнӗ пек туйӑннӑ.

За окнами было разлито чистое сияние сугробов, в избах сразу посветлело, и все вокруг будто обновилось.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫурт тӑррисемпе хӳмесене тӑруках шуратса пӑрахнӑ, ҫӗтӗк ҫатӑкпа ҫӳп-ҫап пӑрахнӑ вырӑнсене витсе хунӑ.

Он сразу побелил крыши и заборы, прикрыл захламленные пустыри.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗлместӗп, темӗнле ҫапла пулчӗ, эсир мана тӑруках палласа илеймерӗр, хам эпӗ нимӗн тума пӗлмерӗм, — терӗ Мажаров васкавлӑн, Ксени ӑна пӳлсе, мӗнле те пулин хытӑ сӑмах каласран, вара хӑй пӗтӗмпе ӑнлантарса параймасран хӑранӑ пек.

— Не знаю, как получилось, но вы как-то сразу не узнали меня, а я растерялся, — торопливо говорил Константин, словно боялся, что она прервет его и скажет что-то резкое, после чего он уже не сможет ей все объяснить.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак тинкерсе пӑхакан, анчах хӳтлӗхсӗр сенкер куҫсене мӗнле тӑруках палласа илеймерӗ-ха вӑл?

И как это он сразу не узнал эти серые, с пытливой незащищенностью глаза?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вырӑнти пуйӑс кайиччен — Приреченски района Константин унпа ҫитме шутларӗ — вӑл обкомра пулчӗ, пасарта ӗннӗ ҫӑм шӑрши кӗрекен ҫӗнӗ кӑҫатӑ, йытӑ тирӗнчен ҫӗленӗ алса туянчӗ, магазинта ӑшӑ ватникпе брюки илчӗ, вӗсене ҫавӑнтах пальто айӗнчен тӑхӑнса лартса, хӑй тӑруках тачкарах пек курӑнчӗ, мӑранланчӗ.

До отхода местного поезда, которым Константин собирался добраться в Приреченский район, он побывал в обкоме, купил на рынке новые, пахнувшие паленой шерстью валенки, мягкие вязаные носки, рукавицы на собачьем меху, в магазине приобрел добротную стеганку, брюки и тут же надел их под демисезонное пальто, сразу став солиднее и медлительнее в движениях.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫлӑхпа вӑл хӑйне хӑюллӑрах тыткаланӑ, хӑйсем мӗн ҫинчен калаҫнине манса, тӑруках: — Пӗлетӗр-и, мӗн, Ксюша, айтӑр кӳлӗ хӗрне! — тесе сӗннӗ.

В очках он будто почувствовал себя увереннее и без всякой связи с тем, о чем они говорили, вдруг предложил: — А знаете что, Ксюша, пойдемте на озеро!

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Акӑ Мажаров вараланса-ҫуталса ларнӑ ватник тӑхӑннӑ пӗр ҫын умӗнче чарӑнса тӑнӑ, леш ӑна арки айӗнчен темскер кӑларса кӑтартнӑ, Ксюша Мажаровӑн пит-куҫӗ тӑруках улшӑнса, хаярланса кайнинчен тӗлӗннӗ.

Вот он задержался около какого-то гражданина в засаленном ватнике, тот что-то показал ему из-под полы, и Ксюша поразилась тому, как мгновенно изменилось лицо Мажарова, стало тревожно-жестким.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов тӑруках ӑнланса илеймен, ӑнланса илсен вара тӑруках ӗненмен:

Пробатов не сразу все понял, а разобравшись, не сразу поверил:

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна икӗ ҫул каялла, участокри агроном ӗҫне пӑрахса, райкома куҫма сӗнсен, вӑл тӑруках килӗшмен, ҫӗнӗ ӗҫре пултарайӑп-ши тесе иккӗленнӗ.

Когда ей два года назад предложили оставить работу участкового агронома и перейти в райком, она согласилась не сразу, потому что не была уверена, что справится со своими новыми обязанностями.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксенин хӑй епле кӳреннине ашшӗне ҫавӑнтах каласа кӑтартас килчӗ, — мӗншӗн-ха ӑна ҫав тери пӑшӑрхантарса-хумхантарса, пылчӑклӑ ҫулпа ҫичӗ километр уттарчӗҫ, ҫакӑншӑн чӑнах кӳренмелле ӗнтӗ, — анчах ашшӗ сиввӗн, ҫиллессӗн те кичеммӗн чӗлӗм ӗмсе ларнине курсан, вӑл тӑруках шӑлне ҫыртрӗ.

Ее так и подмывало высказать отцу всю обиду, вполне естественную для человека, которого неизвестно ради чего заставили дико переволноваться и пройти десять километров по вязкой грязи, но, уловив при очередной затяжке его угрюмый, полный затравленной тоски взгляд, она спохватилась.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чиперук уҫланкинчен иртрӗ, Хура ҫыр патне тухрӗ те, пуҫа пӗр тӑруках тем тӗрлӗ асаилӳ килсе капланчӗ.

Миновал Девичью поляну, выбрался к Черному яру, и воспоминания хмелем ударили в голову.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӑн Кӑмрӑк витӗр тухакан ҫул пӗр вырӑнта хӑмӑр кӑвак тӗслӗ лаптак чултан купаланӑ хӳме ҫумӗнчен ҫаврӑнса иртет, унтан тӑруках Дон еннелле пӑрӑнать те тарӑн мар тип ҫырмари пӗрене сарнӑ кӗпер патнелле анса каять.

Дорога по Большому Громку в одном месте шла мимо огорожи, сложенной из серого камня-плитняка, а потом круто заворачивала к Дону, спускалась в неглубокий суходольный ярок, через который был перекинут бревенчатый мост.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Витре патне пӗр тӑруках ҫирӗм пилӗк мӑшӑр алӑ туртӑнчӗ.

К цебарке потянулось сразу двадцать пять пар рук.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех