Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калатӑн (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ним те ӑнланмастӑп, мӗнле хӳрешкесем ҫинчен калатӑн эсӗ?

— Ничего не понимаю. Каких пособников?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мӗншӗн апла калатӑн, Женек?

— С чего ты это взял?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Эсӗ мана ҫӑра уҫҫине паратӑн, Чебурашка ӑҫтине калатӑн.

ты дашь мне ключи, скажешь, где находится твой Чебурашка,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тепӗр чухне аппӑшӗ: «Эсӗ, Петя, уроксене хатӗрле-ха» тесен, Петя хурланса йӑнӑшнӑ та: — Эй, аппа, мӗнле айван сӑмахсем калатӑн эсӗ! Манӑн нимӗн те хатӗр мар чухне мӗнле уроксене вӗренес-ха? — тенӗ.

И когда тетя, бывало, скажет: — Ты бы лучше уроки учил… Петя с отчаянием стонал: — Ой, тетя, ну что вы говорите разные глупости! Как же я могу учить уроки, когда у меня еще ничего не готово?

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗн калатӑн эсӗ, пичче?

— Что вы говорите, дядя?

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӑрах, Амед, ӑс ахаль калатӑн!

Брось ты, Амед, это ты так говоришь!

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ма апла калатӑн?

— Зачем ты говоришь!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Мӗнле эс, путсӗр, кун пек калатӑн мана!

— Да как же ты, дрянь такая, можешь мне это говорить!

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эс тӗрӗс калатӑн — пулса иртнине ӑна тавӑрма ҫуках ӗнтӗ…

Ты прав: что было, того не вернёшь…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алхасса мӗн те пулин тусан, епле улталаса тӳрре тухас-ши теттӗмӗр те, сире курсанах, е сирӗн ҫинчен аса илсенех ирӗксӗр тӗрӗссине калатӑн.

Бывало, натворишь что-нибудь и только соберешься соврать, а встретишь вас или только вспомнишь о вас — и невольно говоришь правду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах ӗнтӗ, эсӗ тӗрӗсне калатӑн, пӗр-пӗринпе вӑрахчен курнӑҫмасӑр пурӑннишӗн эпӗ айӑплӑ.

Конечно, ты права, я виноват в том, что мы так долго не встречались.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӑхта, мӗн калатӑн эсӗ?

— Постой, что ты говоришь?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тӗрӗс, чӑнахах тӗрӗс калатӑн эсӗ? — терӗ самозванец.

— И ты прав, ей-богу прав! — сказал самозванец.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗн пирки калатӑн эсӗ?

— Что правда?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ялан пӗрер сӑмах калатӑн, «ҫук», «ҫапла» тетӗн.

«Да» и «нет».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ куртӑм, тетӗн, — терӗ вӑл, — эсӗ кайса калатӑн! — унтан пӗтӗм вӑйран тӗртсе, мана кимӗ ҫинчен шывалла усӑнтарчӗ, иксӗмӗр те кимӗ ҫинчен пилӗк таран шывалла усӑнса тӑтӑмӑр, унӑн ҫӳҫӗ шывах перӗнет; ҫакӑ вара чи хӑрушӑ самант пулчӗ: эпӗ чӗркуҫҫипе кимӗ тӗпӗнчен хирӗнтӗм те хӑрах аллӑмпа унӑн ҫивӗтне ярса тытрӑм, тепринпе мӑйӗнчен ярса илтӗм те, тинех вӑл тумтирӗмрен аллисене вӗҫертрӗ, вара пӗр самантрах ӑна эпӗ хум ҫинелле ывӑтса ятӑм.

«Ты видел, — отвечала она, — ты донесешь!» — и сверхъестественным усилием повалила меня на борт; мы оба по пояс свесились из лодки, ее волосы касались воды: минута была решительная, я уперся коленкою в дно, схватил ее одной рукой за косу, другой за горло, она выпустила мою одежду, и я мгновенно сбросил ее в волны.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Мӗн калатӑн эсӗ!

– Да что ты говоришь?

16 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Эсӗ тӗрӗснех калатӑн, тейӗпӗр.

Допустим – ты говоришь правду.

15 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Мӗн калатӑн эсӗ! — чутах кӑшкӑрса яратчӗ Биденко.

– Что ты говоришь! – почти крикнул Биденко.

13 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Ну, тӑванӑм, эсӗ куна ытлашши иртӗнсе калатӑн.

– Ну, браток, это ты чересчур хватил.

8 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех