Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл мана Даша инке патне ертсе пырать те Энск пасарӗнче вара суту-илӳ чарӑнса ларать, — лашасем те, миххисенчен пуҫӗсене кӑларса, эпир Даша инкепе иксӗмӗр епле чуптунине тӗлӗнсе пӑхса тӑраҫҫӗ…
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Поезд пынӑ ҫӗртех сиксе ларать хайхискер, хӑшкӑлнӑ вӑл, хӑй хӗпӗртесе кулать.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
…Е амаланать пӗчӗк хунар, е сӳнсе ларать, унан улшӑнакан ҫутти ҫине е хуйхӑ-суйхӑ ӳкет, е савӑнӑҫ.…То разгорается, то гаснет фонарик, то горе, то радость освещает его колеблющийся свет.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тем пысӑкӑш кушак аҫи, хура Марсик, гусар пек мӑйӑхлӑскер, чӳрече ҫинче каҫ енне кайнӑ хӗвел ӑшшипе мӑрлатса ларать.Огромный черный кот Марсик, усатый, как гусар, сидел в другом окне и нежился на вечернем солнышке.
11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Пӑх-ха, епле ҫуланкаласа ларать.
11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Вӑл е шухӑша кайса ларать, е пӑрӑҫ пек чӗрре кӗрет, пӗрре те манӑн Мускаври тантӑшсем евӗрлӗ мар, йӑлтах урӑхла.То задумчивый, то вспыльчивый, ни на кого из моих московских знакомых не похожий, совсем особенный.
11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Темӗн анлӑш, мӗн пур куҫ куран тавралӑха, Ҫӗрӗн пӗтӗм ҫавралӑхне хупласа, пирен умра Мускав ларать.И такая огромная, заполнив собой все видимое пространство, весь круг Земли, лежала под нами Москва!
9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Ҫак сӑмахсене пула тӑнне ҫухатнӑ анне мӗскӗнӗн ларать, шанчӑкне ҫухатнӑ ҫын пек, мӗн калӑн — ҫавӑнпа килӗшет.А бедная, совсем уже им заговоренная мама сидела вся обмякшая и неуверенно соглашалась:
7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Ромка сӑран диван ҫинче, пичӗпе кантӑк ҫине ӳпӗнсе, пӗр аллипе чӳрече каррине кӑшт сирсе, тепринпе лампӑ ҫутинчен куҫӗсене хӳтӗлесе, тулалла тинкерсе хӑяккӑн ларать.
6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Пӗр Игорь анчах тунката ҫинче хӑйӗн шӑпине кӗтсе ларать.Только Игорь послушно сидел на своем пеньке в ожидании своего приговора.
5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Игорь, пуҫне чикнӗ те, ларать, ҫара урисем ҫине пӑхкалать, тӑмлӑ пӳрнисене вылятать.Игорь сидел опустив голову, глядя на свои босые ноги, шевеля измазанными в глине пальцами.
5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Пӗр Игорь кӑна, ытамласа тытнӑ чӗркуҫҫийӗсем ҫине янахӗпе тӗршӗннӗ те, нимен тумасӑр кукленсе ларать.Только Игорек сидел в стороне на корточках, охватив руками колени и положив на них подбородок.
3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950
Анчах эпӗ пӗрин ҫинчен пӗр сӑмахпа та ҫырса пӗлтермерӗм: пӗррехинче Октябрӑн 25-мӗш ятлӑ проспектри «гастрономра» темӗн туяннӑ чух хам паллакан фигурӑна куртӑм, вӑл сӑрӑ пальтопа, юри хама юрас кӑмӑлпа туяннӑ ҫемҫе шӗлепке тӑхӑннӑ, унӑн пысӑк тӑваткӑл пуҫӗнче вӑл темле илемсӗр те вырӑнсӑр ларать…
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Питӗ лайӑх-ха, хама кам тесе шутлаҫҫӗ — ҫавӑ пулам, — тесе ҫырчӗ вӑл пӗр колхозран янӑ пирвайхи ҫырӑвӗнче, вӑл унта иккӗмӗш эрне те хӑй ӗҫӗнчи ыйтусене вырӑнти влаҫсемпе «сӳтсе явса та ҫыхӑнтарса» ларать, — пӗтсе ҫухалччӑр юмахсем — чӑнах та унӑн юмахсем ҫеҫ пулнӑ вӗт!
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Петенькӑна тин кӑна шыва кӗртнӗччӗ-ха, ҫывӑратчӗ вӑл, няня, чепчикпа, чаплӑ шура саппунне ҫакнӑ, арча ҫинче пански ҫыхса ларать.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ытла пӑшӑрханать пуль, ҫапла-и, тӗлӗкре паян вӑл кунта килнӗ пек куртӑм, ҫак пӳлӗмре ларать пек те, ӑна манран пытараҫҫӗ пек.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑл сӗтел хушшинче ларать, умӗнче туллиех хӗҫ-пӑшал, фотоаппаратсем, алсасемпе тир чӑлхасем.Он сидел за столом, заваленным оружием, фотоаппаратами, рукавицами и меховыми чулками.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ирпе чей ӗҫет те ларать вара сӗтел хушшине ман ӑшӑ тутӑрпа пӗркенсе.Как с утра чаю попьёт, так сейчас же в мою шаль закутается — и за стол.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эпӗ йӗме тытӑнатӑп та тинех вӑл мана ҫӗклесшӗн пӗшкӗнет, анчах темӗн пулать хӑйне, урайне ларать, унтан вара шӑппӑнах урайне тӑсӑлса выртать, ҫийӗнче унӑн чӑкӑртатса тӑракан капӑр хура платье.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Акӑ вӑл ларать пуль карчӑк тутӑрӗпе пӗркенсе, шӑпӑрт ларать пуль, Ромашка ӑна тӑрӑхласа калаҫать пуль.И мне представилось, как он сидит в старушкиной шали и молчит, а Ромашка грубит ему.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951