Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫавна кура, хӗрӗн ҫак вӑйлӑ та ҫирӗп кӑмӑллӑ ҫынна хӗрхенес килсе кайрӗ.Жалость к этому сильному, упрямому человеку теплой волной подкатила к горлу девушки.
6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Куҫ харшисене йӗрӗнтерсе, хӗрӗн пӗчӗкҫеҫ хитре урисем урайӗнче тӑвакан кукрашкасем ҫине лётчик тимлӗн сӑнаса пӑхса тӑнӑ.
4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Картта патне пухӑннӑ ҫынсен пысӑк ушкӑнӗ пусма ҫинчи хӗрӗн булавкӑсене куҫарса тирекен самӑр аллисем ҫине салхуллӑн, йывӑр шухӑшсемпе пӑхса тӑчӗ.
1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Ку вара хӗрӗн ытти тумтирӗпе кӑмӑлсӑр пулнине кӑштах ҫемҫетнӗ.
Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Хӗрӗн хаваслӑхӗ кӑштах пусӑрӑннӑ.
Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Унӑн хӗрӗн англичанка мадам пулнӑ.
Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Халӗ ӗнтӗ эпӗр те хӗрӗн пурӑнӑҫӗпе телейне Терешка кучӗрӑн аллине хӑварар та, хамӑрӑн хӗре юратакан ҫамрӑк каччӑ патне каяр.Поручив барышню попечению судьбы и искусству Терешки кучера, обратимся к молодому нашему любовнику.
Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936
Алексейӗн вӗсем ҫинелле пӑхнӑ май чӗри савӑнӑҫпа тулчӗ: ӗҫ йӗркеллех, аванах пулса тухнӑ — ахальтен мар ку хӗрӗн сӑн-пичӗ ҫав тери уҫӑ кӑмӑллӑ, килӗшӳллӗ.
14 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Хӗрӗн ҫӳлти тути хӗрринче кӑшт ҫеҫ турпалли хуралса палӑрса тӑнӑ.
13 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Унтан вӑл хӗрӗн аллине чуптунӑ та, Кирила Петрович туй пирки мӗн калани ҫинчен шарламасӑрах, килне тухса кайнӑ.За сим он почтительно поцеловал ее руку и уехал, не сказав ей ни слова о решении Кирила Петровича.
XVI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Пачах урӑхла, вӑл туя васкатма кирлине туйнӑ, ҫавӑнпа ҫырӑва хӗрӗн ашшӗне — пулас хуннӗшне кӑтартма шутланӑ.
XVI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Дубровский хӗрӗн аллине чуптурӗ те йывӑҫсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.
XV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Телӗрсе кайнӑ пек пулнӑ Дубровский ҫӳҫенсе илчӗ Хӗрӗн аллине ҫӗклерӗ те вӑл, унӑн пӳрнине ҫӗре тӑхӑнтартрӗ.Дубровский как будто очнулся от усыпления Он взял руку девушки и надел ей на палец кольцо.
XV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Ватӑ князь унӑн аллине чуптурӗ те, сасартӑк хӗрӗн шуранка пичӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗсем юхса анчӗҫ.Старый князь поцеловал ее руку, вдруг слезы побежали по ее бледному лицу.
XIV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Вӑл хӗрӗн аллине хӑвӑрт ярса илсе, ӑна хӑйӗн хӗмленсе тӑракан тутисем патне илсе пычӗ.
XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Вӑл хӑй тивӗҫлӗхне ҫапла ҫирӗп тыткалани хӗрӗн мӑнкӑмӑллӑхне, шикленессипе иккӗленӳлӗхне пусӑрӑнтарнӑ.Он своей строгой пристойностью успокоивал гордость и боязливые сомнения девушки.
XII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949
Алексей ун хыҫҫӑн пӗтӗм вӑйран, хӑй умӗнче хӗрӗн чечеклӗ ҫӑмӑл платьи вӗлкӗшсе пынине курса ҫеҫ чупрӗ.
10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Урам кӗтесӗ хыҫӗнчен ҫил ҫаврӑнса тухнӑ та ҫара тополь тураттисем хушшинче шӑхӑркаласа илнӗ, унтан хӗрӗн юбкине тӑрук варкӑштарса унӑн илемлӗ урисене кӑтартнӑ.
10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Е манса кайрӑн-и — ку Оля вӗт… — тенӗ те амӑшӗ, хӗрӗн хушаматне асӑннӑ.Аль забыл — ведь это же Оля, — и мать назвала фамилию девушки.
10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950
Малтанах Алексей ун ҫине ҫаврӑнса та пӑхман, вӑл ку хӗрӗн яштӑм тӳрӗ урисене ҫеҫ асӑрханӑ.Сначала Алексей на нее даже не обратил внимания, заметив лишь ее стройные ноги.
10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950