Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑш сăмах пирĕн базăра пур.
ӑш (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ах, ӑш вӑркать, чиперккем! — хирӗҫ тавӑрать хӗрарӑм хӑна, ассӑн сывласа.

— Ох, грустно, голубушка! — отвечает с тяжким вздохом гостья.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломовкӑра пурӑнакансем ӑш вӑрканине те ӗненмен, ӗмӗрӗпех таҫта, темшӗн туртӑнса, вӗҫӗмсӗр тӑрмашнине те пурнӑҫ вырӑнне шутламан: шухӑш-кӑмӑл туртӑмӗнчен вутран хӑранӑ пекех сехӗрленнӗ; тепӗр вырӑнти ҫынсен шалти туйӑмне, чунӗсен вут-ҫулӑмне пула часах ӳчӗсем ҫунса кайнӑ пулсан, Обломовка ҫыннисен чунӗ лӑпкӑн та пӗр чӑрмавсӑр тачка ӳтре киленнӗ.

Плохо верили обломовцы и душевным тревогам; не принимали за жизнь круговорота вечных стремлений куда-то, к чему-то; боялись как огня увлечения страстей; и как в другом месте тело у людей быстро сгорало от волканической работы внутреннего, душевного огня, так душа обломовцев мирно, без помехи утопала в мягком теле.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пурте ҫӳлти туррӑн мӗнле те пулин асапӗнчен хӑтӑласшӑн пулнӑ пекех, Арави ҫеҫенхирӗнчи ҫул ҫӳрекен караван шыв тупайман пекех, ӑш хыпнинчен ҫӑлӑнмалли майсем шыраҫҫӗ, пурте ниҫта кайса кӗрейми чупкалаҫҫӗ, пурте тертленеҫҫӗ.

Все искали освобождения от жажды, как от какого-нибудь наказания Господня; все мечутся, все томятся, точно караван путешественников аравийской степи, не находящий нигде ключа воды.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӑш хыпни пыра хӗртет; вуникшер стакан чей ӗҫни те пулӑшмасть, ахлатни, нӑйкӑшни илтӗнет; кӗтмел шывӗ, груша шывӗ, кӑвас ӗҫме пуҫлаҫҫӗ, теприсем тата, типнӗ пырӗсене йӗпетесшӗн ҫеҫ, эмел ӗҫме пикенеҫҫӗ.

Жажда палит горло; выпивается чашек по двенадцати чаю, но это не помогает: слышится оханье, стенанье; прибегают к брусничной, к грушевой воде, к квасу, а иные и к врачебному пособию, чтоб только залить засуху в горле.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Апатпа ыйхӑ вӗҫӗмсӗр ӑш хыптарать.

Обед и сон рождали неутолимую жажду.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл мана хӑех пӗр турилкке чӑп-тулли шӗвӗ пӑтӑ хурса пачӗ, — хуратул кӗрпи ҫине ӑш ҫӑвӗ, сухан, ҫӗрулми тата чӑх какайӗ янӑ, — калама ҫук тутлӑ та сӗтеклӗ апат.

Она сама налила мне полную тарелку крупника — похлебки из гречневой крупы с салом, луком, картофелем и курицей — чрезвычайно вкусного и питательного кушанья.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ӑш ҫунтармӑш мар, анне, «телейӗм, хӗвелӗм».

— Не горе! — возразила Женя. — А счастье и солнце! Мама!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юрӗ, ӑш ҫунтармӑш, улӑштар кайса тумна, шӑнса пӑсӑлӑн тата.

— Ладно, горе мое, иди, переодевайся. Простудишься еще.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Манӑн ӑш хыпса килнӗччӗ те ҫӗнӗ тусӑм мана, квас ӗҫме тесе, черете ертсе кайрӗ.

Хотелось пить, и моя новая подруга потащила меня в очередь за квасом.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑш ҫуннипе лара-тӑра пӗлеймерӗм.

И я места себе не находила от беспокойства.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эх, Игорь, Игорь, ӑш ҫунтармӑш пӗчӗк Козерог, манӑн зодиакӑмсенчен чи пуҫтаххи…

Ах, Игорь, Игорь, несносный маленький Козерог, самый отчаянный из моих зодиаков!..

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чун кӳтсе килет, чӗрере ҫуйхав тапранать — Мускавшӑн, атте-аннешӗн, хамӑн пионерсемшӗн ӑш вӑркать, ҫӑвара темӗнле ирсӗр тутӑ, ешӗл шенкер майлӑскер, килет, апат анмасть.

И такая тревога и за Москву, и за маму с папой, и за моих ребят — за всех нас точила тогда душу, что во рту появлялся какой-то противный медный привкус, и я не могла есть.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑш вӑркани мана канӑҫ памарӗ.

Тяжелое беспокойство томило меня.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каллех ӑш ҫунтармӑш Марсик, мур илесшӗ пуҫне, чӳрече каррисене туртса антарнӑ…

Опять сегодня этот наш негодяй, эта погибель моя, Марсик, изверг рода кошачьего, изодрал всю штору…

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑш выртмасть пирӗн, кулӑшла мар-и ку, чӑнах?

— Мы очень волнуемся, это смешно, правда?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ман халех ак чӑтма ҫук ӑш ҫунать.

— Я и сейчас уже чувствую крайнюю жажду.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ашшӗ вилсенех, Кача папак ӑш хыпнипе аптраса ӳкет.

Когда умер отец, Мизинчик почувствовал желание выпить.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑш чух, ӑнсӑртран, ҫакӑн пек шухӑш та килет: таҫта-таҫта пирӗн картинӑна кӑтартаҫҫӗ, ана куракансем ахӑлтатса кулаҫҫӗ, хумханаҫҫӗ, французсем патне лекнӗ Устьӑшӑн пӑшӑрханаҫҫӗ, вӑл хӑйӗн чеелӗхне пула ҫӑлӑнса тухнишӗн алӑ ҫупаҫҫӗ; ҫук, вӗсем куракан Устя ҫак вӑхӑтра задачӑпа тертленсе ларнишӗн никамӑн та хуйӑх ҫук, ӑш ҫунтармӑш икс ответпа килӗшмесӗр тинкене илнишӗн никамӑн та шухӑш ҫук…

Или вдруг мне приходило в голову, что вот сейчас где-нибудь идет наша картина, люди сидят в зале, смеются, волнуются, как Устя выберется из французского обоза, хлопают ее хитрой удаче, и никому, никому из них дела нет, что корпит сейчас эта самая Устя над задачкой, а проклятый икс никак, хоть ты лопни, не сходится с ответом…

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑш типсе ҫитнӗ, ҫул хӗрринче пӗр тарӑн ҫӑл ҫырми пур, ҫавӑнта шыв ӗҫме чупса антӑмӑр.

Во рту у нас пересохло, мы спустились с дороги к ручью, чтобы напиться.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ман ӑш вӑркани, хама хам эп темскер пуласса кӗтсе тӑнӑ пек тытни вӗсене пӗрре те именӳ е ӳкӗнӳ евӗр туйӑнман.

Но состояние тревоги, ожидания, в котором я была, мало походило на смущение или сожаление.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех