Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыҫран сăмах пирĕн базăра пур.
хыҫран (тĕпĕ: хыҫран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳртре пӑлханса кайнӑ сасӑсем кӗрлени илтӗнсе юлчӗ, анчах никам та хыҫран тухмарӗ, пӗр казакӗ те вӗсене тытса чарас темерӗ…

Из куреня доносился гул взволнованных голосов, но никто не вышел, ни один из казаков не попытался их задержать…

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пирӗн слободара пӗр ҫу каҫнӑ пӑру пурччӗ, ытла та сӗкме юратаканскерччӗ хӑй, кӑшт пырса тӗкӗнсенех ҫӑрттан пек хыҫран ыткӑнать те, сана мӑйракисемпе ҫаклатса илме хӑтланать.

Была у нас в слободе телушка-летошница, такая брухливая, что чуть ее тронь — щукой кидается и норовит рогами поддеть.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хыҫран ача-пӑчасем ҫыхланнӑччӗ, анчах Любишкин ҫатан карта хушшинчен пӗр ҫапӑ кӑларса илсен, ӑна-кӑна чухлама пӗлекен ачасем хӑйсемех хӑпса юлчӗҫ.

Детвора было увязалась следом, но Любишкин вытянул из плетня хворостину, и догадливые ребята отстали.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хыҫран аппӑшӗ пырать, вӑл та кӗнекесемпе.

За ним идет сестра, тоже с книгами.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Эпӗ каллех шыв кӳлленчӗкне кӗтӗм те юрлакан хӗрарӑма хул айӗнчен ҫӗклесе, хыҫран чӗркуҫҫипе тӗрткелесе, хӳме патне илсе тухрӑм; вӑл каялла туртӑнать, аллисене сулкаласа кӑшкӑрать:

Я снова влез в лужу, взял певицу под мышки, приподнял и, толкая коленями, вывел ее к забору; она упиралась, размахивала руками и вызывала меня:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Малтанах вӑл хӑраса ӳкрӗ пулас, — ман хыҫран шавламасӑр, шӑпах пычӗ, унтан пӗтӗм кӗлетки ҫулӑмӗпе туртӑнса, сылтӑм аллине вӗҫертрӗ те, мана кӑкӑртан чышса, кӑшкӑрса ячӗ:

В первую минуту она, видимо, испугалась, — пошла за мною молча и покорно, но потом сильным движением всего тела вырвала правую руку, ударила меня в грудь и заорала:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Шухӑшлатӑп: ӗлӗк ман хыҫран шӑватчӗҫ…

как подумала я, что раньше за мной ползали…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ҫав шуйттансем пирӗн хыҫран хӑваланӑ пулсан, — эсӗ пӗтеттӗн.

Кабы эти дьяволы погнались за нами — конец тебе.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ман хыҫран шу! — ҫиленсе пӑшӑлтатрӗ вӑл Девяткина.

За мной ползи! — яростным шепотом приказал он Девяткину.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ман хыҫран!..

— За мной!..

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санькӑпа вӗсем паллӑ вырӑнсене кӑмпана е ҫуннӑ йӳҫлӗхе хура ҫырла пуҫтарма каяс тесе ачасене пухса ял хапхинчен тухма кӑна ӗлкӗретчӗҫ, хыҫран Маша вӗҫтерсе те ҫитетчӗ: «Юрӗ-ха, юрӗ! Кӑмпана каяҫҫӗ, мана каламан та. Эпӗ те кирлӗ пулӑп-ха» тесе пӗр утӑм юлмасть вара, кунӗпех вӗсемпе пӗрле ҫӳретчӗ…

Бывало, соберет он с Санькой компанию за грибами в заповедные места или за черникой на Горелое болото, и не успеют мальчишки выйти за околицу, как следом за ними бежит Маша: «Ладно же, ладно! За грибами пошли и не сказались. Припомню я вам\…», и бродит целый день с ними по лесу, ни на шаг не отстанет.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ мана киле ҫитиччен ҫуран ӑсатса ярӑн, лав хыҫран пырӗ, терӗ.

а потом он может проводить ее до дома пешком, а экипаж будет ехать сзади.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анчах, йӑнӑшмастӑп пулсан, ҫак хӑйне евӗр мыскаран тӗшши ҫапларах: вӑл, ман хыҫран утӑмпа утӑма, урапа урана пӗр пек пусса тата ман ҫине куҫ илмесӗр пӑхса, ҫав вӑхӑтрах манӑн кашни хусканӑва, чи-чи пӗчӗккине те, хам евӗрех туса пырать, урӑхла каласан, хӑйне манпа пӗрешкеллетет.

Но, если не ошибаюсь, этот своеобразный фокус состоит в том, что она, идя за мною следом шаг за шагом, нога в ногу, и неотступно глядя на меня, в то же время старается подражать каждому, самому малейшему моем движению, так сказать, отожествляет себя со мною.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унӑн ҫыннисем икӗ джип ӑшӗнче хыҫран пыраҫҫӗ.

Два джипа с его людьми ехали следом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чебурашкӑна шыракансем вӗсене хыҫран та, малтан та хупӑрласа илнӗччӗ ӗнтӗ.

когда и сзади и спереди, их уже почти настигли охотники за Чебурашкой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Эпе кайма пултараймастӑп, мӗншӗн тесен ку шуйттан, хуть те мӗнле пулсан та, ман хыҫран йӗрлесе пыратех!

А я не могу идти, потому что этот черт непременно за мной прилипнет!

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара эпӗ хам Испанирен таврӑнсан Катьӑпа Энск хулине кайнине аса илтӗм, ун чухне те ачасем, ман хыҫран ҫӳресе, хам мӗн тунине пурне те туса пыратчӗҫ.

И мне вспомнилось, как после Испании мы с Катей поехали в Энск и как мальчики в Энске ходили за мной и всё делали совершенно так же, как я.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакна эпӗ илтӗнмеллех каларӑм пулас, мӗншӗн тесен ҫыран хӗрринче тӑракан шалпар курткӑллӑ «ремесленниксем» кулса ячӗҫ те кӑштах ман хыҫран утрӗҫ.

Наверно, я сказал это вслух, потому что стоявшие на берегу «ремесленники» в больших, не по росту, курточках и фуражках засмеялись и немного прошли за, мной.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Е хамӑн аманнӑ урана пӑхсан, хам хӗвтесӗр те ҫапӑҫу хӑвачӗсӗр пулса тӑни ҫинчен шухӑшлатӑп, пире хупӑрлакан акӑш-макӑш пысӑк мӗлке тӑван ҫӗршыва хупӑрласах килет, халь акӑ вӑл пирӗн хыҫран хамӑрӑн аташнӑ поезда йӗрлесе пырать.

То думал я о том, что стал жалок, беспомощен со своей перебитой ногой перед лицом гигантской тени, которая надвинулась на нашу страну и вот теперь идёт за нами, догоняет наш заблудившийся поезд.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир малта утрӑмӑр, Машӑпа тепӗр хӗрарӑм пирӗн хыҫран Ромашова ҫавӑтса пыратчӗҫ.

Мы шли, а Маша с какой-то женщиной волокли за нами Ромашова.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех