Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сехет сăмах пирĕн базăра пур.
сехет (тĕпĕ: сехет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сехет те вӑтӑр минут.

 – Половина второго.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Наградной отделта пулса сехет ҫурӑ вӑхӑтӑма ҫухатни ҫинчен каламастӑп та ӗнтӗ.

Не буду рассказывать о том, как я потерял полтора часа в наградном отделе, и так далее.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаксене тӑвасси маншӑн кирлех пек туйӑнчӗ, поезд кӗтмеллӗх юлнӑ тӑватӑ-пилӗк сехет хушшинчи пурнӑҫӑма шӑпах ҫак тертленӳсемпе ирттерес тесеттӗм.

Всё это казалось мне совершенно необходимым, то есть моя жизнь в оставшиеся до поезда четыре или пять часов должна была состоять именно из этих забот.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

а) Слепушкин патне пырса ӗҫе пӗтермеллеччӗ, ҫав ӗҫ хӑех сехет ҫурра яхӑн вӑхӑтӑма йышӑнать;

а) явиться к Слепушкину, и не только явиться, но оформить, что могло занять часа полтора;

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах поезд Ярославле 20 сехет те 20 минутра тухса каятчӗ, манӑн тумаллисем пайтахчӗ-ха:

Но поезд в Ярославль отходил в 20.20, а мне ещё нужно было:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лӑпланма кирлӗччӗ-ха, урӑххи ҫинчен шухӑшламаллаччӗ, вунҫичӗ сехет тӗлне Гидрографически управленире мана Р. кӗтме пулни ҫинчен аса илтӗм эпӗ.

Нужно было успокоиться, то есть подумать о другом, и я вспомнил о том, что в семнадцать часов Р. будет ждать меня в Гидрографическом управлении.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку кӗнекере хам театра кайни ҫинчен асӑнмасан та юратчӗ, анчах пурнӑҫра ҫапла вӑл, сехет кустӑрмисем пӗр-пӗрне шӗтӗрнекӗсенчен тивсе майлашӑнса пынӑ пек, пулса пырать.

Конечно, не стоило бы и упоминать в этой книге, что я ходил в театр. Но, точно колёсики в часах, так цепляется в жизни одно за другое.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иккӗмӗшӗ вара, кабинетра чӑтма ҫук сивӗ, мана кунта сехет ҫурӑ хушши тытрӗҫ те, шӑнса та пӑсӑлтӑм пулас, мӗншӗн тесен каҫ пуласпа темӗн аташса калаҫма тытӑнтӑм — температура ҫӗкленни манӑн яланах ҫакӑнтан паллӑччӗ.

Во-вторых, в кабинете был дьявольский холод, а меня держали часа полтора, и я, должно быть, простудился, потому что уже к вечеру заметил, что несу вздор, — это у меня всегда было первым признаком повышения температуры.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтан вӑл пиртен сылтӑмраччӗ, унтан вара сулахайра пулчӗ, — эппин салтаксемпе хӗрсем дрезина майлаштарма кайнӑранпа виҫӗ сехет те иртрӗ пулать.

Сначала оно было справа от нас, потом, описав полукруг, оказалось слева, — стало быть, прошло уже часа три, как бойцы и девушки отправились налаживать дрезину.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Култармӑш! — сакӑр сехет ирпе мӗнле раксем пулччӑр, ирпе кам рак тыттӑр!

Кто же в восьмом часу ловит раков?!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиччӗмӗш ҫине кайни ҫур сехет ҫитрӗ.

Половина седьмого.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑма та вӑхӑт ҫитнӗччӗ, сехет ҫиччӗмӗшне кайнӑ — ҫапах та куҫа хупса ҫурӑм ҫинче выртма питӗ лайӑх, вырт та итле: кивелнӗ дачӑн типӗ урай хӑмисем Катя утса иртнӗ май хуллен ҫеҫ ҫӑтӑртатаҫҫӗ.

Пора было вставать, четверть седьмого, но это было так приятно — лежать на спине с закрытыми глазами и слушать, как Катя ходит по старенькой дачке и сухие половицы осторожно скрипят у неё под ногами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Епле савӑнчӗ вӑл ун чух, эрехпе епле йӑпанчӗ, Гриша Фабера аса илсе, «Сехет ҫитрӗ» трагедире ҫав киле кӗртнӗ еврей рольне вылякан Гриша ҫинчен калаҫса епле кулчӗҫ вӗсем Саньӑпа иккӗшӗ!

Как он был доволен, как смаковал вино, как они с Саней хохотали, вспоминая Гришу Фа-бера и трагедию «Настал час», в которой Гриша играл главную роль приёмыша-еврея!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӗр сехет иртрӗ-ши, ытларахчӗ-ши, акӑ эпӗ таврӑнтӑм, — терӗ Ромашов, — таврӑнтӑм та, ӑна тупаймарӑм.

— Я вернулся через час или немного больше, — сказал Ромашов, — и не нашёл его.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тревога, яланхи пекех, ҫич сехет ҫурӑра пуҫланчӗ.

Тревоги начались, как обычно, в половине восьмого.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗнтӗ сехет ытла пыратпӑр, нимӗҫсем ҫапах та Ленинградран инҫе иккен.

Мы ехали уже больше часу, и я удивлялась, что немцы всё-таки ещё далеко от Ленинграда.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мускав вокзалне ҫити икӗ сехет хушши кайрӑмӑр.

Добрых два часа мы добирались до Московского вокзала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вунӑ сехет те ҫитменччӗ-ха, эпӗ филологически институт патне ҫитсе те тӑтӑм.

и ещё не было десяти часов, как я уже была у Филологического института.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури хӑйӗн пушӑ вӑхӑчӗ вунпилӗк минутран та ытла мар тесе «тупа турӗ» пулин те Розалия Наумовна кофе лартма чупрӗ; иксӗмӗр ҫеҫ тӑрса юлсан, эп унтан аран хӑшпӗр хыпарсем пӗлкелерӗм: таҫта — ӑҫта иккенӗ паллӑ мар — хӑйне уйрӑм ӗҫсем тумалли полк пулать иккен, унта пуринчен ытла ГВФ летчикӗсене илеҫҫӗ имӗш, халиччен пин ҫурӑ та икӗ пин сехет хушши вӗҫнисене, тет, вӗсене халь ҫӗнӗ машинӑсемпе вӗҫме вӗрентеҫҫӗ пулать.

Розалия Наумовна побежала ставить кофе, хотя Лури повторил и даже «поклялся честью, что у него ровно пятнадцать минут». Мы остались одни, и я выудила у него, что где-то, неизвестно где, организуется полк особого назначения, что в основном лётный состав ГВФ, по полторы — две тысячи часов налёта, и что сейчас все переучиваются на новых машинах.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн ҫинчен калаҫнӑ-ши вӗсем, мӗншӗн кукамай шӑпах Ярославль облаҫне тиркенӗ-ши, — пӗлместӗп, анчах пӗр ҫур сехет иртсен вӗсем аялалла анчӗҫ, пӗр-пӗринпе ырӑ кӑмӑллӑн калаҫатчӗҫ, кукамай вара ҫинчех михӗ ҫаккисем хатӗрленӗ май няньӑн наукӑллӑ ӗҫӗсене йӗкӗлтесе тиркешме тытӑнчӗ.

Не знаю, о чём они говорили и почему именно к Ярославской области у бабушки было такое отвращение, но через полчаса они спустились вниз, очень довольные друг другом, и бабушка сейчас же принялась пришивать к мешкам лямки и язвительно критиковать «научные» действия няни.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех