Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӳкме-ҫӑлтӑрсем хура тӳпене урлӑ-пирлӗ таткаласа йӗрлеҫҫӗ.

Воронье небо полосовали падучие звезды.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпене хура пӗлӗтсем хупласа илнӗ.

Тучи обложили небо.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чылай вӑхӑт Бакура хӗсметре тӑтӑм, Мускав облаҫӗнчи Теперка ялӗ ҫывӑхӗнче тӳпене сыхлакан ракетчиксен йышӗнче тӑтӑм, унтанах канӑва тухрӑм.

Долгое время был на службе в Баку, стоял ракетчиком, охранявшим небо, около села Теперка Московской области, там же вышел на пенсию.

«Вут-ҫулӑмлӑ ҫулсен ахрӑмӗ» // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/4258-vut-ul- ... n-akhr-m-3

Сайра хутра вӗлтӗртетсе ӳкекен юр пӗрчисем тӗксӗм кӑвак тӳпене вӑйсӑр та ачаш ҫутӑпа хупланӑ.

Перепадающий снежок крыл небо тусклой, ласковой поволокой.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр вӑхӑта хӗвел ҫӳллӗрех ҫӗкленчӗ те ҫӗре хытӑ пӗҫертсе тӑчӗ, анчах пашник пӗлет, пӗр кӑвакарса, пӗр хуралса, тӳпене сарӑлса кайрӗ те шӗвӗр хулпуҫҫиллӗ бурка евӗр пулса тӑчӗ…

На какой-то час солнце успело подняться выше, паля землю с небывалой силой, но туча-башлык, то синея, то чернея, расползлась по небу и стала походить на огромную, с острыми плечами бурку…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ывӑннӑ куҫӗсемпе Тимофей Ильич тӳпене пӑхса илчӗ, тӳпе ҫурри тӑран хӗрлӗ-кӑвак сӑнпа ҫунса тӑнӑ.

Усталыми глазами Тимофей Ильич смотрел на небо, до половины залитое жарким красновато-синим светом.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сивӗ ир ҫуталса килет, тӳпене кӗрен тӗс ҫапрӗ, таҫта тусем хыҫӗнчен хӗвел хӑпарать.

А над станицей вставал морозный рассвет, небо было чистое и розовое, — где-то за горами уже всходило солнце.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗксӗм сивӗ ир пулнӑ, станица вӑрана пуҫланӑ — юрлӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинчи мӑръесенчен тӗтӗм мӑкӑрланса тухать, кукӑр-макӑр юпа пек тӗтреллӗ сивӗ тӳпене туртӑнать.

Рождалось пасмурное, с морозом, утро, просыпалась станица — уже закурились трубы над заснеженными крышами, и дым кривыми столбами тянулся к холодному в тумане небу.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӳпене те пӑхкалатӑр, пӗлӗтсем ӑҫталла чупаҫҫӗ унта…

И на небо поглядываете, куда там уходят тучи…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗҫӗ-хӗррисӗр ҫеҫен хир ҫийӗпе, анлӑ тӳпене казаксен эрешлӗ чекан-пиҫиххийӗсене янкӑслатса ҫыхнӑ пек, Хур кайӑк ҫулӗ курӑнса выртать.

Над степью наборным казачьим поясом-чеканом лежал нарядно перепоясавший небо Млечный Путь.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каргин сӑрчӗ хыҫӗнче Климовски хутор ҫӳҫисем кӑштах палӑраҫҫӗ; вӗсен хыҫӗнче, юр витсе кайнӑ тӗссӗр кӑвак пӗлӗт хӗррин тепӗр енче, тӗтреллӗ хӗвеланӑҫӑн ҫур тӳпене ҫити кармашӑннӑ шуҫӑмӗ вутлӑ хӗлхемсем сапалать, йӑм-хӗрлӗ ҫутӑпа ҫиҫсе йӑлкӑшать.

За Каргинским бугром чуть виднелись макушки верб хутора Климовского, за ними, за полынной сизью оснеженного горизонта, искрился и багряно сиял дымный распластавшийся в полнеба закат.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑмӑр кӑвак тӗс ҫапнӑ тӳпене каҫсерен прожектор ҫутӑсем урлӑ-пирлӗ таткаласа ҫураҫҫӗ, ҫине-ҫинех тӗксӗм асамат ҫутипе ялтӑртатса ҫиҫеҫҫӗ, пӗр-пӗрне куҫ хӗсмелле выляҫҫӗ, ҫав вырӑнтан вӑрҫӑ вут-хӗмӗпе унӑн авкаланса явӑнакан ҫулӑмне сӑнакан ҫынсен чунӗсене акӑш-макӑш шиклентерсе пӑлхатаҫҫӗ.

По ночам далекое фиолетовое небо кромсали отсветы прожекторных лучей, они сияли радужно-тусклыми зарницами, перемигивались, заражали необъяснимой тревогой тех, кто отсюда наблюдал за вспышками и заревами войны.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Виҫҫӗмӗш кунӗнче тин, хӗвел чӑн тӳпене ҫитсе, шыва ылтӑн кӗпер пӑрахнӑ вӑхӑтра, шыва сӑнаса тӑракан Никита Мальцев юхса килекен пӗренесене курчӗ.

Только на третий день, когда солнце стояло в зените, бросив на воду блестящий мостик, наблюдавший за рекой Никита Мальцев увидел плывущие бревна…

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кун каҫ енне сулӑннӑ, ҫумӑр ҫӑвас пек тӑнӑ, тӳпене тахҫанах пӗлӗтсем хупласа илнӗ, ҫавра ҫилсем выляма пуҫланӑ, ҫулсем ҫинче тусан юписем ҫаврӑнса хӑпарнӑ.

День был на исходе, пахло дождем, небо давно затянуло тучами, разгулялись вихри, и над дорогой взвились винтовые столбы пыли.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӳпене улӑхса ҫитсен каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ: хыҫра, ҫап-ҫутӑ хӗвел ҫутинче, хуттӑр сапаланса выртать, шуратнӑ ҫуртсем йӑлкӑшса лараҫҫӗ, ҫил арманӗн сӗвек тӑррине хӗвел пайӑркисем куҫа шартарса ҫутатаҫҫӗ.

На перевале оглянулась назад: внизу лежал залитый солнечным половодьем хутор, белели выбеленные домики, на покатой крыше мельницы, отражаясь, искрились солнечные лучи, расплавленной рудой блестела жесть.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Каҫсерен тавра-курӑм хыҫӗнчен хӗрлӗ ҫутӑсем пӗлӗтелле юпаланса ҫӗкленеҫҫӗ, тӳпене хӗретсе, ялсем, местечкӑсем, хуласем ҫунаҫҫӗ.

По ночам за горизонтом тянулись к небу рукастые алые зарева, зарницами полыхали деревни, местечки, городки.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ыран мӑнкун тенӗ каҫхине тӳпене хура ӑмраллӑ пӗлӗтсем карса илчӗҫ, ҫумӑр вӗтӗртетме пуҫларӗ.

В ночь под Пасху небо затянуло черногрудыми тучами, накрапывал дождь.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тусем хушшинче тарӑн шырлан пур, вӑл шырлан тӗпне никам та курман: ҫӗртен тӳпене ҫитме мӗн чухлӗ вӑхӑт кирлӗ, ҫав шырлан тӗпне ҫитме те ҫавӑн чухлех кирлӗ пулӗччӗ.

Есть между горами провал, в провале дна никто не видал; сколько от земли до неба, столько до дна того провала.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫӗрле вӑранать те ҫӑлтӑрлӑ ҫӳл тӳпене пӑхать, ҫӗрлехи сивӗ шӑм-шакне ҫӑмӑллатать, ҫӳҫентерсе илет.

Проснувшись середи ночи, взглянуть на высокое, засеянное звездами небо и вздрогнуть от ночного холода, принесшего свежесть козацким косточкам.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Уйӑхӗ вара, май пур чухне, Солоха пӳртӗнчен мӑрье витӗр вӗҫсе тухрӗ те, сӑпайлӑн ярӑнса, ҫӳл тӳпене ҫӗкленчӗ.

И месяц, пользуясь этим случаем, вылетел через трубу Солохиной хаты и плавно поднялся по небу.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.