Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кам тухса уҫӗ — курӑпӑр унта, анчах пӳлӗм алӑкне эп пӗлетӗп, алкумне кӗрсен, сылтӑмра пӗрремӗш алӑк.

Кто нам откроет — будем видать, но дверь в горницу я помню, она первая направо, как войдешь в сенцы.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑранине пула вӑл алӑк патнелле куҫнӑччӗ, анчах Макар каланӑ хыҫҫӑн пуканӑн хӗрринех пырса ларчӗ, хӑй вара ларсан-ларсан пӗр алӑк ҫинелле пӑхса илет…

Он опаски ради было подался к двери, но после Макаровых слов сел на самый краешек стула, а на дверь все-таки нет-нет да и глянет…

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Алӑка шаккатӑп та — питӗрнӗ, анчах пӳртре такам мӗскӗнӗн йӑнӑшни илтӗнет; Ну, хулпуҫҫипе пӗр-ик хутчен питӗ вӑйлӑ кӑна тӗртсе илтӗм, алӑк питӗркӗчне ҫӗмӗртӗм, пӳрте чупса кӗтӗм те шӑрпӑк ҫутрӑм.

Стучусь в дверь — заперто, а слышно, кто-то в хате жалобно стонает; Ну, толкнул раза два плечом как следует, сломал дверную задвижку, вскочил в хату, спичку зажег.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Авӑ епле?! — Нагульнов иккӗ сиксех кӗлет умне ҫитсе тӑчӗ, алӑк урати ҫинче тӑракан пӗр йӗкӗте чышкипе ҫапса сирпӗтрӗ, алӑка хыттӑн шалтлаттарса хупса хучӗ те ҫурӑмӗпе тӗреленсе тӑчӗ.

Вот как?! — Нагульнов в два прыжка очутился на приклетке амбара, ударом кулака сшиб стоявшего на порожке парня, резко захлопнул дверь и крепко прислонился к ней спиною.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Макар хуллен алӑк патнелле утрӗ, тӑнлавӗпе алӑк янаххине пырса ҫапӑнчӗ, йӑнӑшса ячӗ.

Макар тихо пошел к двери, стукнулся виском о дверной косяк, застонал.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Банник алӑк патнелле утса кайрӗ, анчах ҫилли ҫав териех тӑвӑлланса ҫитнипе тӳссе тӑраймарӗ, алӑк хӑлӑпӗнчен ярса тытнӑскер, ҫапла персе ячӗ:

Банник пошел к выходу, но, видно, злоба так люто возгорелась в нем, что он не удержался и, ухватясь за дверную ручку, кинул:

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Половцев коридоралла тухмалли алӑк патне сиксе ӳкрӗ, малтанах ҫу сӗрсе лартнӑ алӑк чӗриклетсе-туса тӑмарӗ, ӑна пӗр сасӑ-чӗвӗсӗрех кӑларса ячӗ…

Половцев прыжком метнулся к выходу в коридор, дверь, заблаговременно смазанная гусиным жиром, не скрипнула, бесшумно выпустила его…

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл алӑк хӑлӑпне хыпашласа тупрӗ, пурттине алӑран ямасӑрах пӳрт алӑкне яри уҫса ячӗ.

Он нащупывает дверную ручку, не выпуская из рук топора, распахивает дверь в хату.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл алӑк шашшулккине хуллен кӑна чӑнкӑртаттарчӗ, ҫав самантрах алӑкран сылтӑм енне пырса тӑнӑ шурӑ ҫӗлӗклӗ ют ҫыннӑн пӳрнисем кӗске кӗрӗкӗн тӳммисене тарӑхсах хыпашласа ҫӑтӑр-ҫатӑр туртса таткалани илтӗнсе кайрӗ.

Тихонько звякнул щеколдой и тотчас же услышал, как яростно скребут, рвут застежки полушубка пальцы чужого человека в белой папахе, ставшего справа от двери.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Яков Лукич алӑка шаккарӗ, кинӗ тухса алӑк сӑлӑпне туртса кӑларчӗ.

Яков Лукич постучал, сноха вынула из пробоя засов.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Аллине сулса ямасӑрах Лапшинова питӗнчен тӑрӑнтарса чышса хӑварчӗ те, алӑк янаххи умне тӗшӗрӗлсе аннӑ старик ҫине пӑхса тӑмасӑр, алӑка шаплаттарса хупса, тухса кайрӗ.

Не размахиваясь, тычком он ударил Лапшинова в лицо и вышел, хлопнув дверью, не глянув на упавшего у притолоки старика.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Беликов манпа пӗр ҫуртрах пурӑнатчӗ, — малалла каласа кайрӗ Буркин, — ҫав этажрах ӗнтӗ, алӑкпа алӑк тӗлме тӗл, унпа час-часах курӑнса калаҫаттӑмӑр, ҫавӑнпа унӑн килти пурнӑҫне эпӗ пӗлеттӗмччӗ.

— Беликов жил в том же доме, где и я, — продолжал Буркин, — в том же этаже, дверь против двери, мы часто виделись, и я знал его домашнюю жизнь.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Ак сана, — кӑмӑлсӑрланчӗ Захар, — алӑк урати урлӑ каҫма ӗлкӗреймерӗн, алӑк патнелле пӑхма та пуҫларӑн.

— Ну вот, — нахмурился Захар, — только через порог перешагнул, а уж на дверь оглядываешься.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ сире турӑ, акӑ сире алӑк! — терӗ Захар, турӑш тата алӑк ҫине кӑтартса.

— Пожалуйте, вот вам Бог, а вот двери! — говорил Захар, показывая на образ и на дверь.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Агафья Матвеевна алӑкӗ уҫӑлнӑ чухне Обломов кӑмӑлласах унӑн тулли мӑйне, ҫаврака чавсисене сӑнать, алӑк чылай хушӑ уҫӑлман чух та, Обломов ӑна урапа тӗртсе уҫать те кил хуҫи арӑмӗпе шӳтлет, унӑн ачисемпе вылять.

Он охотно останавливал глаза на ее полной шее и круглых локтях, когда отворялась дверь к ней в комнату, и даже, когда она долго не отворялась, он потихоньку ногой отворял ее сам и шутил с ней, играл с детьми.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ылханлӑ йытӑ! — шӑлне шатӑртаттарса илчӗ Обломов, вара картузне ярса илсе, килхушши алӑкӗ патне ыткӑнчӗ: алӑк уҫрӗ те Ольгӑна крыльца патне ыталанӑ пекех ҫавӑтса ҫитерчӗ.

— Проклятая собака! — проскрежетал зубами Обломов, схватил фуражку и бросился к калитке, отворил ее и почти в объятиях донес Ольгу до крыльца.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сӑмсапа калаҫаканскер алӑкран тухса ҫухалчӗ, ҫапах та алӑк хыҫӗнче калаҫни минута яхӑн илтӗнсе тӑчӗ.

И вслед за этим говорящий нос исчез за дверь, но говор еще слышался с минуту за дверью.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Тата маччапа алӑк сӑрланӑшӑн, кухньӑри чӳречесене юсаттарнӑшӑн, алӑкӑн ҫӗнӗ пробойӗсемшӗн, хут укҫан тепӗр аллӑ тӑватӑ тенкӗ те ҫирӗм сакӑр пус тӳлемелле.

— Еще за окраску потолка и дверей, за переделку окон в кухне, за новые пробои к дверям — сто пятьдесят четыре рубля двадцать восемь копеек ассигнациями.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Питӗ пысӑк тав, — терӗ Обломов, алӑк еннелле пӑхса илес тесе, анчах алӑк хупӑнса та ларчӗ.

— Очень благодарен, — говорил он, стараясь заглянуть в дверь, но дверь захлопнулась.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл алӑка уҫрӗ те, алӑк патӗнчен пӳлӗмелле темиҫе ҫын чупса кӗрсе кайрӗ.

Она отворила дверь, и от двери отскочило несколько голов и бросилось бегом в комнаты.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех