Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑҫан сăмах пирĕн базăра пур.

хӑҫан (тĕпĕ: хӑҫан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Эсӗ ман ҫинчен хӑҫан та пулин аса илкеленӗ-и, Сима? — кӗтмен ҫӗртен ыйтрӗ Ромка.
— Ты обо мне хоть когда-нибудь вспомнила, Сима? — спросил неожиданно Ромка.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паян та эпӗ Ромка Каштансем патне кӗрсе тухрӑм — хӑҫан килесси паллӑ мар.
Я уже заходила справляться на дом к Ромке Каштану — когда вернутся, неизвестно.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унта эп ку яхӑнта кӗркелех тӑтӑм, анчах яланах тенӗ пек усӑсӑр: шкул ҫуртӗнче темӗнле ҫар пайӗн штабӗ вырнаҫнӑ, классенче ҫыру машинкисем татти-сыпписӗр ҫатӑртатаҫҫӗ; учительсен пӳлӗмне питӗрсе илнӗ, директора хӑҫан тата ӑҫта курма май пурри ҫинчен никам та тӗплӗн калаймасть.
Несколько раз я уже заходила туда, но всегда безрезультатно: в здании стоял штаб какой-то части, в классах стучали машинки, а учительская была на замке, и никто толком не знал, где и когда можно застать директора.

23 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хӑҫан тухса кайнӑ вӗсем?
— Когда же они уехали?

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Хӑҫан пулать вӑл?
— А когда это?

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ астӑваймарӑм, хӑҫан пуҫланчӗ пуль симфони, анчах вӑл пуҫланчӗ — чӗмсӗрлӗхрен пӗр систермесӗр тухрӗ, этем ӑсӗнче шухӑш ҫуралнӑ пек ӑрӑмлӑн ҫуралчӗ, унтан сарӑлса-сарӑлса пычӗ, ҫунат туянчӗ, мачча патне ҫити ҫаврӑна пуҫларӗ, зал тулли тулса ларчӗ.
И я не знаю, когда началась симфония, но она началась — незаметно возникая из молчания, таинственно, как возникает мысль в сознании, и скоро разрослась, обрела крылья, кругами пошла к потолку, заполнила собой весь зал.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паллах, ҫак хӑҫан пуласси паян паллӑ мар.
Конечно, трудно предвидеть, когда это будет.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла вара, сана мӗн ҫамрӑкран хӑвна пӗлсе тӑнӑ май, эпӗ шансах тӑратӑп, ҫак ӗҫе эсӗ хӑҫан та пулин пурпӗрех туса пӗтеретӗн.
И, зная тебя с детских лет, я верю, что рано или поздно, но ты решишь эту большую задачу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ хӑҫан вара?
— А когда же ты?

Хӑҫан пулчӗ-ши ку?
Когда это было?

Пӗлетӗн-и, мана кирек хӑҫан та кашни ҫыннӑн хӑйне ӳсӗм ҫулӗ пур пек туйӑнать.
— Ты знаешь, мне всегда казалось, что у каждого человека есть свой характерный возраст.

Кашни ванчӑкӗ ҫумӗнче ун картон хутӗнчен тунӑ ярлӑк, кашни ярлӑкӗ ҫинче хӑҫан тупнине пӗлтерекен дата.
К каждому осколку была привязана ниткой картоночка и на ней обозначена дата находки.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑҫан вара курӑп эп ӑна?
Как я его увижу в таком случае?

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑҫта эс курнӑ мана, хӑҫан?
Где ты видел меня, когда?

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑҫан курнӑҫӑпӑр — паллӑ мар, тет…
И, когда теперь мы увидимся, неизвестно.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кам вӗсенчен тата хӑҫан киле таврӑнӗ-ши?
И когда кто из них вернется домой?

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ ӗнтӗ — курайӑпӑр-ши хӑҫан та пулсан?
А теперь… увидимся ли мы когда-нибудь?

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пыра-киле тӑтӑшах ҫыра пуҫларӑмӑр, черете-мӗне пӑхми пултӑмӑр, хӑҫан аса килет, мӗн ҫинчен май килет — вуласа тухнӑ ҫӗнӗ кӗнеке ҫинчен-и, е тин курнӑ кинокартина ҫинчен-и — ларатӑн та ҫыратӑн.
А потом стали писать все чаще и чаще, не чванясь друг перед другом, писали, когда хочется, писали обо всем — о каждой новой прочитанной книжке, об интересной кинокартине.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр кунхине Розалия Наумовнӑна мӗн-мӗн тумаллине, пӗчӗккине хӑш вӑхӑтра ҫитермеллине, хӑҫан сӗт илме каймаллине пӗтӗмпех каласа, ҫырса хӑварнӑ хыҫҫӑн эпӗ Саня патне «Асторие» кайрӑм, унтах каҫ выртрӑм, тепӗр куна та юлтӑм, мӗншӗн тесен вӑл чӑнах та мансӑр, хӑй пӗччен ҫеҫ, туса пӗтерейместчӗ, номертен урӑх ҫӗре пӑрӑнма та ҫук — кашни пилӗк минутран телефонпа шӑнкӑртаттарсах тӑраҫҫӗ.
На другой день, оставив Розалии Наумовне тысячу наставлений, расписав по часам, когда нужно кормить маленького, когда идти за молоком и так далее, я поехала к Сане в «Асторию» и осталась на ночь и на другой день, потому что он действительно не мог справиться без меня и нельзя было даже отлучиться из номера — каждые пять минут звонили по телефону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑҫан каясшӑн эсир?
Когда вы едете?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика