Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса сăмах пирĕн базăра пур.
аса (тĕпĕ: аса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫав каҫ Хӗрлӗ площадьре, тирпейлӗн пӗркенӗ Ленин мавзолейӗ умӗнче, манпа Игоре каланӑ сӑмахсене эпе кайран та чылайччен аса илсе, ӑсласа ҫӳрерӗм.

Но я долго перебирала в памяти то, что он говорил мне и Игорю в тот день на Красной площади, у бережно укрытого Мавзолея Ленина.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ Ромкӑн манпа сывпуллашнӑ чух каланӑ ӑшӑ, кулӑшла сӑмахӗсене татах аса илтӗм: «Пул!»

Я вспоминала теплое, забавное Ромкино прощанье: «Будь!»

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Амед ӑҫта-ши халь? — аса илтӗм эп.

«А где сейчас Амед? — подумала я.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан карма ҫӑвар пек юрласа ячӗ: «Карчӑк карчӑк — карчамас, пӗр сӑмах та шарламасть. Аса илет — йӑл кулать, каласассӑн — ял кулать!»

И запел во все горло: — «Я с миленочком сидела. Он молчит, и я молчу. Я подумала, сказала: «Будь здоров! Домой хочу».

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак кунсенче час-часах эп Александр Дмитриевич сӑмахӗсене аса илетӗп:

В эти дни я очень много думала о Расщепее, вспоминая его слова:

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Маччаран ҫутатнӑ тарават пӳлӗме, хайхи хам ӗлӗкрен пӗлекен пӗчӗк каютӑна лексен, эпӗ Расщепейпе пӗрле юлашки хут ишсе ҫӳренине аса илтӗм.

И когда теперь попала в знакомую маленькую каюту, освещенную лампочкой в потолке, я вспомнила наше плавание с Расщепеем.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сехет хушши калаҫрӑмӑр пуль эпир, сӑмах май Петя «Пушкинне» те аса илтӗмӗр, Саша та Петя ӗҫӗ кӑмӑла каять терӗ.

Мы разговаривали, наверно, целый час, — между прочим, о Петином «Пушкине», и Саша сказала, что ей тоже кажется, что хорошо.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Алхасса мӗн те пулин тусан, епле улталаса тӳрре тухас-ши теттӗмӗр те, сире курсанах, е сирӗн ҫинчен аса илсенех ирӗксӗр тӗрӗссине калатӑн.

Бывало, натворишь что-нибудь и только соберешься соврать, а встретишь вас или только вспомнишь о вас — и невольно говоришь правду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир тенкел ҫине лартӑмӑр, Катя пуҫне алли ҫине таянтарса итлет, итлеме лайӑх пултӑр тесе, вӑл кирек хӑҫан та нумайччен итлесшӗн пулнӑ чух ҫапла ларма юратнине аса илтӗм эпӗ.

Мы сидели на скамейке, Катя слушала меня, подставив руку под голову, и я вспомнил, как она всегда любила долго устраиваться, чтобы было удобнее слушать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир Кораблев ҫинчен калаҫма тытӑнтӑмӑр, анчах та Валя лӑп та шӑп ҫак самантра тилӗ ҫурисене темле эмел памаллине аса илчӗ.

Мы стали говорить о Кораблёве, но в это время Валя вспомнил, что ему нужно дать лисенятам какое-то лекарство.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Володьӑна алӑк патӗнче тӑратса хӑварнине аса илтӗм.

Я спохватился, что оставил Володю у ворот.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ҫурт мана инҫетренех Мускаври зоопаркӑн тасах мар лабораторине аса илтерчӗ, унта тахҫан ӗлӗк Валя Жуков мана хӑйӗн чӗрчунӗсене кӑтартнӑччӗ.

Этот дом ещё издалека чрезвычайно напомнил мне грязновато-зелёную лабораторию Московского зоопарка, в которой Валя Жуков некогда показывал нам своих грызунов.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Володя ҫавӑн пек чирпех Скоттӑн юлташӗ Эванс вилни ҫинчен аса илчӗ.

И Володя припомнил, что от такой же болезни умер Эванс, спутник капитана Скотта.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ? — сасартӑк тем аса илнӗ пек пулчӗ тухтӑр.

А ты? — вдруг спохватился доктор.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук, халӗ ак, аса илнӗ чухне ҫав тери интереслӗ, — малалла каларӗ вӑл, — темӗнле ырӑ пулчӗ ун чухне! — Малтанхи вӑрман заводне тунӑ чухне хаҫатра дата вырӑнне пичетлерӗҫ: вӑрман заводне ӗҫе яричен ҫавӑн чухлӗ кун юлнӑ, терӗҫ.

— Нет, теперь, когда вспоминаешь, очень интересно, — продолжал он, — это было здорово! — Когда первый лесозавод строили — в газете вместо даты печатали: столько-то дней до пуска лесозавода.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫурҫӗрти пӗр летчикӗн: «Ҫурҫӗре вӗҫесси — ҫил-тӑмана тӳссе ирттересси, шыв вӗретесси» — текен формулине аса илтӗм.

Я вспомнил формулу одного из полярных лётчиков: «Что значит лететь на Север? — Пурговать и греть воду».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ ҫаплах аса илетӗп-ха.

Но я продолжал вспоминать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак брошюрӑна вуланӑ май, эпӗ Нансен ҫул ҫӳрени ҫине капитан паллӑ туса тухнисене, унӑн 1911 ҫулхи ҫурҫӗр полюсне кайма тухнӑ экспедици ҫинчен ҫырнӑ докладной ҫыруне аса илтӗм.

Читая эту брошюру, я вспомнил пометки капитана на путешествии Нансена и его докладную записку об экспедиции к Северному полюсу в 1911 году.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак сценӑна аса илсенех манӑн пуҫӑм ҫаврӑнма тытӑнать.

У меня кружилась голова, когда я вспоминал об этой сцене.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл манпа юнашар тӑчӗ, эпӗ ун ҫине пӑхса унпа калаҫрӑм, — халӗ акӑ вӑл инҫетре-инҫетре чухне ҫаксене аса илме мӗн тери йывӑр!

Она стояла рядом со мной, и я смотрел на неё и говорил с ней, — как это трудно было вообразить теперь, когда она была так далеко…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех