Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыҫӗнче (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйӗн куҫӗсене хӑй шанасшӑн мар: кермен чӳречисен хыҫӗнче, Кремль хӳмисен тулашӗнче, йӑмӑх хӗрлӗ ир пуҫланнӑ.

Он не верит своим глазам: за окнами дворца, за зубчатой Кремлевской стеной, горит жаркий багровый день.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Арбатра, пӗр хапха хыҫӗнче, эпӗ, Устя Бирюкова, хӑравҫӑн лӑпчӑнса тӑратӑп.

А в одной из подворотен Арбата, притаившись, не смея шелохнуться, стою я, Устя Бирюкова.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей Восстани площачӗн хыҫӗнче пысӑк ҫӗнӗ ҫуртра пурӑнать.

Расщепей жил в большом новом доме за площадью Восстания.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах вӑл аякка кайман иккен, кӗҫех алӑк хыҫӗнче темскер мӑкӑртатма пуҫларӗ.

Но я услышала, как он что-то говорил за дверью.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ун хыҫӗнче пӗр ҫулталӑка яхӑн пӑс мӑлатукӗ ҫапса, халтлатса тӑчӗ, электричество моторӗсем сӗрлерӗҫ.

Почти год бил и сипел за ними паровой молот, жужжали электрические моторы.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хупнӑ алӑк хыҫӗнче йӑшӑлтатни, пӗр-пӗринпе каварлашни, пулас кулӑшӑн малтанах хӗпӗртесе кулни илтӗнет.

Слышала, как за закрытой дверью перешептываются, взвизгивают от восторга, сговариваясь и предвкушая.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте ӑна юратмасть, куҫ хыҫӗнче ӑна Сӗрмекупӑс Уҫҫи тет, е Камертон Пирамидонович, тесе тӑрӑхлать.

Отец не любил настройщика, называл его заочно Скрипичным Ключом или Камертоном Пирамидоновичем.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сарай хыҫӗнче, таса мар шыв кӑларса тӑракан ҫӗрте, никам та ҫук.

Я выбрал тихое место — за сараем, рядом с помойной ямой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пасар хыҫӗнче, Песчинкӑра.

— На Песчинке, за Базарной площадью.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ӗнтӗ вӑл Покровск монастырӗ хыҫӗнче, ҫырман тепӗр енче унӑн хӗрес евӗрлӗ ӗмӗлки ҫаран тӑрӑх чупать.

Вот он был уже за Покровским монастырем, черная крестообразная тень, бежала за ним по лугам на той стороне реки.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Монастырь хыҫӗнче — ҫаран, ҫил вӗрнипе вӑл тинӗс пекех хӑйӗн тӗсне улӑштарать, пӗрре ем-ешӗл, тепре сарӑ сӑнлӑ пулать.

за монастырем — луга, то светло-зеленые, то желтые, под ветром менявшие цвета, как море.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Портрет хыҫӗнче — ҫыру, хӑвӑрах пӗлетӗр, эпӗ пӑхмасӑр калама вӗреннӗ ҫыру пур.

А за портретом хранилось письмо, которое я, разумеется, знал наизусть.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лутра кӗлетсем хӗл каҫиччен татах та ытларах чалӑшса кайнӑ, хӳмесем шӑтса, ванса пӗтнӗ, ҫав шӑтӑксем витӗр урапапа тухса ҫӳреме пулать, Сковородниковсен хыҫӗнче шӑршлӑ шӑмӑсем, чӗрнесем, тир татӑкӗсем купаланса выртаҫҫӗ.

Низенькие амбары еще больше покосились за зиму, в заборе образовались такие дыры, через которые можно было въехать на телеге, за Сковородниковыми была навалена гора вонючих костей, копыт и обрезков шкур.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ ҫак сӑмах хыҫӗнче кирлӗ-кирлӗ мар пусса илнӗ пӗчӗкҫӗ пахча, пахча варринче темиҫе ватӑ улмуҫҫи ҫеҫ пытанса тӑнине пӗлсен, тарӑхса кайрӑм.

Как я был разочарован, узнав, что под этим словом скрывается просто маленький заросший огород, посреди которого стояло несколько старых яблонь!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫаксене аса илсен, Энск присутствинче, тӗксӗм залра, ҫӳлӗ барьер хыҫӗнче ларакан чиновниксем манӑн сӑмахсене пурпӗрех ӗненмен пулӗччӗҫ тесе шухӑшлатӑп эпӗ халӗ.

Теперь, вспоминая об этом, я начинаю думать, что моему рассказу все равно не поверили бы чиновники, сидевшие в энском присутствии за высокими барьерами в полутемных залах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав самантра йывӑҫ тӗми хыҫӗнче такам кӑштӑртатрӗ.

В эту минуту кто-то шевельнулся за кустом.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ пӗр тачка хӗрарӑм хыҫӗнче тӑраттӑм, вӑл хӑйне тӗрлӗрен тӗксӗмпе эрешлесе пӗтернӗччӗ, платйин капӑрӗ фижмӑсем тӑхӑннӑ вӑхӑта аса илтерет, путӑкла ула-чӑла ӳчӗ хура тафтаран тунӑ мушкӑсен телейлӗ ӗмӗрӗнчен пек.

Я стоял сзади одной толстой дамы, осененной розовыми перьями; пышность ее платья напоминала времена фижм, а пестрота ее негладкой кожи — счастливую эпоху мушек из черной тафты.

Майӑн 22-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпӗ ҫыран хӗрринчи пӗр пысӑк чул хыҫӗнче пытанса пӑхса тӑратӑп.

Я наблюдал за его движениями, спрятавшись за выдавшеюся скалою берега.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫӗрпӳрт ӑшчиккине ҫапнӑ хӑмасем хыҫӗнче, хӑйӑр тӑкса шӑшисем чиклеткелесе чупрӗҫ.

За досками, которыми была обшита землянка, осыпая сухой песок, попискивали мыши.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Акӑ, ун хыҫӗнче, инҫетре,.

Вот, за ней, вдали.

7 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех