Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амӑш сăмах пирĕн базăра пур.
амӑш (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лукашка, вышка ҫинче тӑраканскер, ҫирӗм ҫулсене ҫитнӗ ҫӳлӗ пӳллӗ, маттур каччӑ, шӑп та амӑш сӑнлӑрах хӑй.

Лукашка, стоявший на вышке, был высокий, красивый малый лет двадцати, очень похожий на мать.

VI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Тӑрать ҫав, амӑш.

— Стоит, мать.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫаплах ачасене вӗрентет, амӑш.

— Все ребят учит, мать.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗнле, амӑш, санӑн шкултах-и? — ыйтать килнӗскерӗ.

— Что твой-то, мать, в школе? — спрашивает пришедшая.

V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах ҫамрӑк офицерсене Слива, этепсӗрле те ҫивӗч мелсемпе усӑ курса, — вӗсене унӑн амӑш сӗчӗпеленех кӗнӗ хохол юморӗ уйрӑммӑнах ҫийӗнчӗклӗ те витерӳллӗ тӑватчӗ, — самаях вирлӗн тустаратчӗ те пӑскӑртатчӗ.

Но молодых офицеров Слива жучил и подтягивал, употребляя бесцеремонные, хлесткие приемы, которым его врожденный хохлацкий юмор придавал особую едкость.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аннеҫӗм! — каллех трубалатса кӑшкӑрчӗ вӑл амӑш хӑлхинчен.

Мамаша! — опять затрубил он матери на ухо.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Амӑш сӗчӗсӗр пуҫне, вӗсем урӑх апата пӗлмесчӗҫ.

Кроме молока матери, они еще не знали другой пищи.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Тути ҫинче амӑш сӗчӗ типмен, вӗрентме пӑхать, сысна ҫури.

— Свиненок всякий, еще на губах молоко не обсохло, в указчики лезет.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пӗр ӑсӗ амӑш ҫуратнӑ чухнехи, тепри — вӗренсе илни, виҫҫӗмӗшӗ — лайӑх пурнӑҫран килекенни.

Один ум, с каким мать родила, другой от учения, а третий от хорошей жизни.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мӗншӗн тесен… тути ҫинче амӑш сӗчӗ типеймен-ха.

— А оттого… матернее молоко на губах еще не обсохло.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Каллех амӑш йӗни илтӗнсе кайрӗ.

Снова раздался вопль матери.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ку ытла усал ҫын, амӑш хырӑмӗнчи ачасем те ун усал ӗҫӗнчен куҫҫуль тӑкнӑ.

— Это такой злодей, что даже дети в утробе матери и те плакали от его злодеяний.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Амӑш сасси Верочкӑна темӗнле урӑхла туйӑнчӗ.

Странен показался Верочке голос матери.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Разметнов сӗтел хушшинчен васкаса тухрӗ, амӑш енне ҫурӑмпа ҫаврӑнса, ваткӑллӑ пиншакне тӑхӑнчӗ, ҫӗлӗкне чӑмӑртаса лутӑркарӗ.

Размётнов решительно поднялся из-за стола, повернувшись к матери спиной, надел ватник, скомкал в руках папаху.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӑна, шуйттана, сӳпӗлтие, катемпи вырӑнне кураксене хӑратма пахчана илсе кайса, шак хытса тӑмаллах тӑратса хурас пулать, эсир авӑ ӑна ман пата бригадӑна персе чикрӗр, чикана амӑш ҫумне янӑ пек йышӑнтартӑр!

Его, черта, балабона, на бахчу становить в неподвижность, замест чучела грачей пужать, а вы мне его вперли в бригаду, навязали, как на цыгана матерю!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Вӑт шутласа пӑх-ха, вӑт чӗрчун, ҫанталӑк аптраман пулсан унтах ҫӳретчӗҫ-ха, ҫук вӗт, витене килех васканӑ, амӑш чунӗ темерӗн.

Куҫарса пулӑш

Амур // Любовь Мартьянова. Тантӑш, 2015.12.10, 50(4464)№

Хӗрарӑмсем ҫапла тупӑшса чупни нумайӑшне кулӑшла пек туйӑнчӗ, ку намӑс япала текенсем те пулчӗҫ, анчах пайтахӑшӗсем, Нунчана сума-суса, ун сӗнӗвне кӑшт шӳтлекелесе вырӑна илчӗҫ те, Нинӑн амӑш тупӑшма чӗннипе ирӗксӗрех килӗшмелле пулса тӑчӗ.

Многим показалась смешной эта гонка женщин, были люди, которые отнеслись к этому как к позорному скандалу, но большинство, уважая Нунчу, взглянуло на ее предложение с серьезной шутливостью и заставило Нину принять вызов матери.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Амӑш кирлӗ ӑна.

Ему мать нужна.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пахчара учитель те, амӑш те ҫук иккен.

Ни учителя, ни матери на усадьбе уже не было.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр Санька ҫеҫ ҫак ҫӑмӑл та пӗчӗк, чӑрсӑр куҫлӑ хӗрарӑм амӑш вырӑнӗнче пулмаллипе ниепле те килӗшмерӗ.

И только Санька никак не мог свыкнуться с мыслью, что эта маленькая, легкая, с черными озорными глазами женщина должна заменить ему мать.

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех