Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытма сăмах пирĕн базăра пур.
тытма (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем сарлака, аслӑ, ҫуркунне шывпа тулакан, симӗс курӑкпа витӗннӗ улӑхсем пулчӗҫ, унта вӗтӗ ҫӳҫесемпе хӑвасем сырса илнӗ вырӑнсем, пӗчӗк кӳлӗсем, юханшывсем, шыв кукрашкисем темӗн чухлех пулчӗҫ, — чӑннипех те вырӑссен вырӑнӗсем, вырӑс ҫынӗсем юратакан вырӑнсем пулчӗҫ, пирӗн авалхи юмахсенчи улӑп-паттӑрсем шурӑ акӑшсемпе кайӑк-кӑвакалӗсем тытма ҫӳренӗ евӗрлӗ вырӑнсем пулчӗҫ.

То были раздольные, пространные, поемные, травянистые луга, со множеством небольших лужаек, озёрец, ручейков, заводей, заросших по концам ивняком и лозами, прямо русские, русским людом любимые места, подобные тем, куда езживали богатыри наших древних былин стрелять белых лебедей и серых утиц.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

— Мӗнле-ха, Тулӑна каймашкӑн лав тытма хушатӑр-и? — каллех сырӑнчӗ Ермолай.

— Что ж? лошадей нанять в Тулу прикажете? — пристал ко мне Ермолай.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Сывлӑхӗ начар пирки вӑл, ӗлӗкхи пек, пӑрусемпе пысӑк такасене тытма пӑрахнӑ ӗнтӗ, тихалӑ кӗсресенчен инҫетренех пӑрӑнса иртет, ӳкнӗ выльӑх ӳчӗ-тирӗпе кӑна пурӑнкалать; ҫӗнӗ какай ӑна сайра-хутра ҫеҫ тивкеленӗ; ҫуркунне кӑна, мулкач ами тӗлне пырса тухсан, унӑн ҫурисене туртса илнӗ, е мужиксен пӳтек картисене кӗркеленӗ.

По слабости здоровья она уже не охотилась на телят и крупных баранов, как прежде, и уже далеко обходила лошадей с жеребятами, а питалась одною падалью; свежее мясо ей приходилось кушать очень редко, только весной, когда она, набредя на зайчиху, отнимала у нее детей или забиралась к мужикам в хлев, где были ягнята.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Йытӑ вӗрнине илтсен, тилӗ, паллах ӗнтӗ, мулкач хыҫҫӑн хӑвалама ҫавӑнтах чарӑннӑ та, яланхи пекех шӑшисем тытма пуҫланӑ.

Услыхав собаку, лисичка, конечно, сейчас же бросила охоту за русаком и занялась повседневной охотой на мышей.

X // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫав сасӑра ӑнланмалла мар тата пирӗн хӑлха тытма пултарайман уйрӑмлӑх пур, ҫавӑнпа та эпир ҫӑхансем калаҫнине ӑнланма пултараймастпӑр, хӑлха илтмен ҫынсем пек ҫеҫ тавҫӑрса илме пултаратпӑр.

Есть непонятные и не уловимые нашим ухом оттенки в этом основном звуке, и оттого мы не можем понять разговор воронов, а только догадываемся, как глухонемые.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫапла эпир Мускав ҫывӑхӗнчи тайгана ноябрь уйӑхӗнче кӑнтӑрла вунпӗр сехетрен тата икӗ сехетрен пуҫласа каҫчен пакшасем тытма ҫӳретпӗр, ҫав сехетсенче пакшасем хыр икеллисем ҫиеҫҫӗ, туратсем ҫинче ярӑнаҫҫӗ лайӑхрах апат шыраса пӗр йывӑҫ ҫинчен тепӗр йывӑҫ ҫине сиксе лараҫҫӗ.

Так мы в «подмосковной тайге» ходим за белками в ноябре до одиннадцати дня и от двух до вечера: в эти часы белки шелушат шишки на елках, качают веточки, роняют посорку, в поисках лучшей нищи перебегают от дерева к дереву.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Кӗркунне кӳршӗри хурӑн ҫулҫисем ҫав шӑтӑка тӑкӑнса тулнӑ, ҫӳлтен пакша чӑрӑш икелли хупписене пӑрахса купаланӑ, акӑ ӗнтӗ халӗ эпӗ пакшине тытма килтӗм.

Осенью лист соседних берез завалил его, сверху белка насыпала много шелухи от шишек, и вот теперь я пришел за пушниной.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Ҫул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлманах пӗрерӗн-пӗрерӗн чӑрӑш вӑрманне пакшасем тытма кӗретпӗр.

При первом рассвете выходим по одному в разные стороны в ельник за белками.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Партизан кашкӑр тытма сунара сысна ҫури илсе кайни ҫинчен каласа кӑтартрӗ; вӑл пит хӑрушӑ сунар иккен.

Партизан рассказал случай из очень опасной охоты на волков с поросенком.

Тӗлӗнмелле ещӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 117-120 с.

— Ку сан сивӗ шывран пулнӑ, — терӗ фельдшер, — пулӑ тытма пӑрахас пулать.

— Это у тебя от холодной воды, — сказал фельдшер, — тебе надо бросить рыбу ловить.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Акӑ пӗрре асанне, Домна Ивановна, хӑйӗн ывӑлӗн хӗрӗпе, Зинӑпа пирӗн Вертушинкӑна раксем тытма килчӗҫ.

И вот однажды бабушка Домна Ивановна со внучкой своей Зиночкой собрались к нам на Вертушину за раками.

Раксем мӗн ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 109-111 с.

Ӑшӑ ҫумӑр ҫуса иртсен, Петя пулӑ тытма шутларӗ: пӗвенӗн ӑшӑхрах вырӑнне вӑл карассем тытма маратасем лартса тухрӗ.

После того как пролил теплый дождь, Петя занялся рыбой: он поставил в торфяном пруду сети на карасей.

Чӗрӗ каҫ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 92 с.

Анчах эпӗ ун пек ҫамрӑк ӑсан чӗпписене илместӗп — нимӗне те кирлӗ мар вӗсем, мӗншӗн тесен эпӗ сывлӑм вӑйлӑ ӳкнӗ ирхине лайӑх-лайӑх вӗҫекен, пысӑкланса ҫитнӗ ӑсан чӗппине йытӑпа кирек хӑҫан та тытма пултаратӑп.

Но я таких маленьких тетеревят не брал — незачем это: с собакой я всегда могу поймать в росу и хорошо летающего, окрепшего тетеревенка.

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Хӑй ӑсансем тӗлӗнчех явкаланать; анчах урапа алтса, ӑсана тытма май пуррине тавҫӑрса илеймест.

Ну, вот, прямо же над самыми тетеревами ходит, а догадаться не может копнуть ногой и схватить.

Юр айӗнчи вӗҫен кайӑксем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 61–63 с.

Юлашкинчен вӑл сӑмсине темиҫе хутчен шыва чиксе мӗнрен те пулсан ҫыртса тытма хӑтланчӗ, анчах унта юшкӑн кӑна пулнӑ.

Несколько раз в последнем отчаянии он пробовал клюнуть носом воду, но там ему показывалась земля, и он только время терял.

Шӑркалчӑ чӗпписем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 55–57 с.

Шурлӑха кӑвакал тытма тухсан, майӗпен, вӑрттӑн пӑхкаласа пыратӑн.

Когда входишь в болото за утками, начинаешь тихонько скрадывать.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Сергей Федорович, хӑйӗн Тайга ятлӑ йыттине, нимӗҫ овчаркине, пӑлансене тытма вӗрентнӗскере, илсе, тусем хушшине кайнӑ.

Сергей Федорович взял свою Тайгу, немецкую овчарку, приученную к оленям, и отправился в горы.

Чӳлмек ҫурални // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 35–38 с.

Ман карчӑк хӗпӗртенипе ним тума та пӗлмест, ачасене часрах шапасем тытма хӑвалать.

Тут уж жена себя не помнит от радости, велит ребятам бежать скорее за лягушками.

Тӑрнашка // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 27–28 с.

Пӗррехинче эпӗ ирех пулӑ тытма кайрӑм та ҫаран ылтӑн мар, вӑл симӗс пулнине асӑрхарӑм.

Однажды я рано встал удить рыбу и заметил, что луг был не золотой, а зелёный.

Ылтӑн ҫаран! // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Чимӗр-ха акӗ, аслӑ шкула кӗмешкӗн экзамен тытма сире те вӑхӑт ҫитӗ.

Подождите, и для вас настанет время для сдачи экзамена на поступление в высшую школу.

Ачасемпе кӑвакал чӗппи // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 15–16 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех