Шырав
Шырав ĕçĕ:
Васька, шухӑша кайнӑ пек, ҫӗре сурчӗ.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Пусма ҫинче ларакан старик лачлаттарса сурчӗ тепри, ҫиленнипе, чӗтренсе илсе: — Аришка! Йытӑ ами, хӑть санӑн ҫакӑн пек кунсенче намӑса пӗлесчӗ, — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Вӑл ҫӗрелле сурчӗ те пуҫне сулкаласа илчӗ, Сашӑпа Нюра пикенсех ӗнентересшӗн пулнипе килӗшесшӗн пулман пулас.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Григорий сурчӗ те, тарӑхнипе тата ҫилӗ килнипе шурса-кӑвакарса кайса, чӳрече еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.Григорий плюнул и отвернулся к окну, бледный от негодования и злобы.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фомин тарӑхса сурчӗ, чӗлпӗре карӑнтарса туртса, аяккалла чакакан утне тытса чарчӗ.Фомин с ожесточением плюнул, натянул поводья, удерживая попятившегося коня.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сергейӑн хӑнӑхманнипе вӑй килнӗ ури сурчӗ.
12 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Прохор пушшех тарӑхса кайса сурчӗ те екки килмесӗр малалла каласа пачӗ:Прохор сплюнул с еще большим ожесточением, неохотно продолжал:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор тарӑхса сурчӗ, арӑмӗ килмест-и тесе, кӑштах итлесе ларчӗ.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич ҫилӗллӗн урайне сурчӗ, картишне тухса пуртӑпа кӗсмен илчӗ те Дон хӗрринелле лӑкӑштатрӗ.Пантелей Прокофьевич ожесточенно сплюнул, вышел во двор, взял топор и весло и захромал к Дону.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич тарӑхса сурчӗ, карчӑкӗ ҫаплах хӑпмарӗ-ха.Пантелей Прокофьевич с сердцем сплюнул, но старуха не унималась:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑйлӑ янӑратаҫҫӗ, эсрел ҫурисем! — терӗ те ырласа Прохор, ӗҫкӗпе кунта нимӗн те тухманнине туйса, кӳренчӗклӗн чӑртлаттарса сурчӗ.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич вара тарӑхса сурчӗ те урӑх нимӗн те ыйтмарӗ.Пантелей Прокофьевич, сплюнув от досады, прекратил расспросы.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл пӗр минут патне чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан тарӑхса сурчӗ.
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Лешӗ пирусне урипе таптаса сӳнтерчӗ, сурчӗ, вара лашасем патне сулланчӗ.И тот затоптал папироску, сплюнул, развалисто пошел к лошадям.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Вӑт шуйттан! — юр кӗрчӗсем тӑрӑх тапаҫланакан машинӑ хыҫӗнчен пӑхса, Ромкӑ йӗрӗнчӗклӗн сурчӗ.
18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей ҫиллессӗн сурчӗ.
14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Дымшаков сурчӗ те коридор тӑрӑх хуллен утса ҫӳрекен Черкашинӑна хирӗҫ кайрӗ.Дымшаков сплюнул и пошел навстречу Черкашиной, мерявшей небольшими шажками коридор.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Егор ҫиллессӗн сурчӗ те правленирен тухрӗ.
9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Пӑртак самайрах пек, — карчӑк хулпуҫҫи урлӑ виҫӗ хут сурчӗ.— Да вроде отпустила его хворь немного, — старуха три раза плюнула через плечо.
7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Аникей хӑй умне ҫиллессӗн сурчӗ, кӳпшек те йывӑр ӳт-пӳллӗскер пахча хӳми урлӑ йӑраланса каҫрӗ те, хӑрнӑ ҫӗр улми аврисене шӑтӑртаттарса, йӑрансем хушшипе утрӗ.
11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.