Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

наркӑмӑш сăмах пирĕн базăра пур.
наркӑмӑш (тĕпĕ: наркӑмӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Апат-ҫимӗҫ тупасса кӗтсе, тутӑ пулнипе киленесси ҫинчен ӗмӗтленсе, вӗсем наркӑмӑш тулнӑ сывлӑша ҫӑтаҫҫӗ те, тӗксӗм чун тӗпӗнче вӗсен ҫивӗч шухӑшӗсем, чее туйӑм-сисӗмпе усал ӗҫ тӑвас ӗмӗчӗсем ҫуралаҫҫӗ.

В ожидании пищи, в мечтах о наслаждении быть сытыми, они глотают насыщенный ядами воздух, и в темных глубинах их душ рождаются острые мысли, хитрые чувства, преступные желания.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Уйӑн вӑй-халлӑ кӗлеткине пурнӑҫа ӑнланса ҫитерейменни, ун пирки шухӑшланӑ шухӑшӗ ҫаплах тутӑхнӑ наркӑмӑш пек каскалать, ҫиет иккен; ҫитменнине, вӑл ырӑ чӗреллӗ ҫуралнӑ.

Всё та же ржавчина недоумения пред жизнью и яд дум о ней разъедали могучую фигуру, рожденную, к ее несчастью, с чутким сердцем.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Манран наркӑмӑш шӑрши ҫапать.

Ядовитый дух от меня исходит.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ҫавӑнпа та вӗсем, вӑрӑм каҫсенче, наркӑмӑш пек йӳҫӗ шурлӑхра вӑрманӑн кичем шавне итлесе, тарӑн шухӑша кайса салхуллӑн ларнӑ.

И потому они сидели и думали в длинные ночи, под глухой шум леса, в ядовитом смраде болота.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Асаилӳ вӑл — телейсӗрсене хӗртекен инкек, — иртнӗ ҫулсен чулӗсене те чӗртсе тӑратать, тахҫан ӗҫнӗ наркӑмӑш ҫине те пыл тумламӗ ярса парать…

Память, этот бич несчастных, оживляет даже камни прошлого и даже в яд, выпитый некогда, подливает капли меда…

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Петя унта наркӑмӑш тесе шутлать.

Петя был уверен — яда.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ кӑштах астивсе пӑхрӑм та, хамӑрӑн ача ҫуртӗнчи повар Петя пичче пекех: — А, наркӑмӑш пекех! — тесе хутӑм.

Я попробовал и сказал, как наш детдомовский повар, дядя Петя: — А, отрава!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Наркӑмӑш ӗҫнӗ пулас вӑл», тенӗ самантран вара вӑхӑт сисӗнми хӑвӑртлӑхпа улшӑнма пуҫларӗ, ҫак сӑмахсене вара эпӗ хам ӑшӑмра кӑна темиҫе хутчен те каларӑм.

С той минуты, как я услышал: «Мне кажется, она отравилась», — все стало меняться быстрее, чем это можно было заметить, и эти слова время от времени страшно повторялись где-то в глубине души.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Наркӑмӑш ӗҫнӗ пулас вӑл…

Мне кажется, она отравилась…

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӑй мана, тутлӑ наркӑмӑш парса; экран ҫутипе, юпитерсен ялтӑравӗпе, аппаратсен юррипе ҫавӑрни ҫинчен кӑшкӑрам-и?

Крикнуть ему, что он сам дал мне эту сладкую отраву и приворожил к экрану, журчанию аппарата, свету юпитеров?

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Наркӑмӑш! — тет кӑштах тӑрсан.

— Отрава!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑш чухне, ҫакӑн пек шӑршласа пӑхнӑ хыҫҫӑнах «наркӑмӑш» та темест, «ҫӑва» тет, шӳрпене тӳрех тӑкса ярать вара.

Случается, что, понюхав пар, он говорит не «отрава», а «могила» и выплескивает суп в кусты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Наркӑмӑш ку, — тет.

Отрава.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл — пыл хурчӗсемшӗн чӑн наркӑмӑш.

Куҫарса пулӑш

Пыл хуртне мӗн пулчӗ-ши? // Надежда КУДРЯШОВА, Юрий МИХАЙЛОВ. Хресчен сасси, 2019.07.17, 26(2765)№

Наркӑмӑш йышши япала.

— Ядовитая, вот какая.

10-мӗш сыпӑк. Йытӑ улани инкек пулассине систерет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

1992-1994 ҫулсенчи орфографи словарӗ чӑваш чӗлхине, чӑваш халӑхӗн пуласлӑхне вӗлерекен наркӑмӑш.

Словарь орфографии 1992-1994 годов - яд, убивающий чувашский язык, будущее чувашского народа.

Тӳнтерле орфографи пирки тӳр сӑмах // Л.Е. Андреев-Лесник. https://chuvash.org/content/4820-%D0%A2% ... D1%85.html

Ҫак идеологи, искусствӑ чаршавӗпе витӗнсе, этемӗн чи тискер инстинкчӗсене сисӗнмелле мар вӑрттӑн чӗртсе, ҫамрӑксен юнне наркӑмӑш сӑрхӑнтарса кӗртесшӗн.

Куҫарса пулӑш

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Кин… мана наркӑмӑш парса вӗлересшӗн.

Куҫарса пулӑш

Кинӗпе тата ывӑлӗпе хутшӑнасшӑн мар // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.09.29, 38 (6131) №

«Хӑш чухне йӑл кулӑра наркӑмӑш пытанать»,- тет кун пек чухне.

Куҫарса пулӑш

Ӑмӑр сӑн-пит наци палли-ши? // Елена ФЕДОРОВА. «Канаш», 21(1370)№, 2016.05.27

Кайран, тухтӑрсем ӳт-пӳне касса пӑхсан, апат хуранӗн шыҫҫине пӗлмен наркӑмӑш шӗвекӗ ҫунтарса янине ҫирӗплетрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех