Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӳле сăмах пирĕн базăра пур.
йӳле (тĕпĕ: йӳле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӑрахут ҫине тиеннине асӑрхаса тӑнӑ полковник пусма тӑрӑх йӳрӗккӗн утса кайрӗ; ун хыҫӗнчен хаклӑ йышши кӗрӗкне йӳле янӑ кукша чиновник такӑна-такӑна йӑпӑртатса пычӗ.

Полковник, наблюдавший за погрузкой, проворно шел по сходням; следом за ним, спотыкаясь, спешил лысый чиновник в распахнутой дорогой шубе.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хваттерсем тӑрӑх саланӑр та чӗлхӗрсене сахалтарах йӳле ярӑр, атту ку чухнехи саманара вӗсем Киева мар, шӑпах ҫар сучӗсемпе штраф сотнисене илсе ҫитереҫҫӗ.

Расходись по квартирам да языками поменьше орудуйте, а то по нынешним временам они не до Киева доводят, а аккурат до полевых судов да до штрафных сотен.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куратӑп-ха, ыт-ахальтен чӗлхине йӳле ямасть вӑл…

Я так гляжу, что неспроста она крылья распущает…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсен маттурлӑхӗпе мухтаннӑ пек, каччӑсем те, купӑсҫӑ пекех, тумтирӗсене йӳле янӑ, вӗсем юрланинчен ытла тӗлли-паллисӗр кӑшкӑркалаҫҫӗ, сивӗ пулсан та, хӗрсем туфлипе ҫӳхе чӑлха тӑхӑннӑ, шӑнасран хӑранӑ пек, хӑйсем ывӑнма пӗлмесӗр ташласа-сиксе пыраҫҫӗ.

Парни, как и гармонист, шли тоже нараспашку, словно щеголяли своей удалью, и не столько подпевали, сколько невпопад выкрикивали; девушки на таком морозе форсили в туфельках, тонких чулках и, словно боясь озябнуть, неустанно выбивали каблучками дробную чечетку.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна ҫатансӑр урапа ҫинче тӑрса пыракан, кӗпине йӳле янӑ ҫын вилес пек хӑваланӑ.

Стоя во весь рост на дрожках, ее отчаянно погонял мужик в неподпоясанной рубахе.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫара пуҫ та пальтоне йӳле янӑскер, вӑл ҫурхи ӑшӑ кунпа, тӗпсӗр кӑвак пӗлӗт ӳпӗннӗ ҫул ҫинчи кӳлленчӗксемпе, ҫул хӗрринчи тӗмӗсем ҫинче кайӑксем чӗвӗлтетнипе савӑнса, ҫурма сасӑпа юрлакаласа утнӑ.

Шла и напевала что-то вполголоса, простоволосая, в пальто нараспашку, беспричинно радуясь наступившему теплу, весенним лужицам на дороге с бездонной синевой опрокинутого неба, птичьему пересвисту в придорожных кустах.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Фуфайкине йӳле янӑ мужик хаваслӑн шӑхӑркалать, лашине ерипен антарас тесе, тилхепине хытӑ туртса лартнӑ.

Мужик в распахнутом ватнике весело посвистывал, туго натянув вожжи, чтобы не давать лошади полной воли.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗпине йӳле та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ, шурӑ ҫӳҫлӗ казак, ҫӗлӗкне каялла каҫӑртса лартнӑскер, ӑна хыҫалтан пырса ыталарӗ, тутипе Аксиньйӑн кӗре ӳтлӗ ҫаврака мӑйне сӗртӗнчӗ.

Рослый беловолосый казак в распоясанной рубахе и сбившейся на затылок папахе сзади обнял ее, коснулся губами смуглой точеной шеи.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӑвак ҫӗлӗкне вӑл ӗнси ҫине лартнӑ, шинель аркисене йӳле янӑ.

Серой смушки папаха его была сбита на затылок, шинель распахнута настежь.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вара вӑйӗпе ҫамрӑклӑхӗ хӗрӳллӗн тапса тӑракан казак, сурӑх тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӗрӗк пиншакне йӳле ярса, ӑшшӑн ейӗлсе кулчӗ.

И пышущий силой и молодостью старовер, распахивая овчинный полушубок, тепло улыбался:

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах сарӑ кӗрӗкне йӳле янӑ хӗрлӗармеец, Андрюшка патне айккинчен вирхӗнсе ҫитрӗ те, хаяррӑн ятлаҫса илсе, вирлӗн кӑна хӗҫӗпе сулса ячӗ:

Но на Андрюшку сбоку налетел красноармеец в распахнутой желтой дубленке, сплеча рубанул его, крикнув:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малти, сӑхманне йӳле янӑ старик, ҫӗлӗксӗрех.

Передний, старик в зипуне нараспашку, без шапки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ватка пиншакне йӳле янӑ Иван Алексеевич ҫыру сӗтелӗ хушшинче ларать.

Иван Алексеевич в распахнутой ватной теплушке сидел за письменным столом.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ватӑ хӑтине курсан, Пантелей Прокофьевичӑн урисем лӑнчӑрах кайрӗҫ: Гришака мучин йӳле янӑ кӗрӗкӗ айӗнчен турккӑ вӑрҫишӗн панӑ мӗнпур хӗресӗсемпе регалийӗсем курӑнаҫҫӗ, авалхи мундирӑн тӑратмалла ҫӗленӗ ҫухи ҫумӗнче хӗрлӗ петлицӑсем хӗмленсе ҫуталаҫҫӗ, пӗҫҫисем тӗлӗнче ватӑ ҫыннӑнни пек усӑнса тӑракан лампаслӑ шӑлаварӗн вӗҫӗсене типтерлӗн шурӑ чӑлха ӑшне ҫавӑрса чикнӗ, пуҫӗнчи кокардӑллӑ карттусне ӑвӑс тӗслӗ пысӑк хӑлхи таран антарса лартнӑ.

Пантелея Прокофьевича с ног шибануло при взгляде на свата: под распахнутой шубой у того виднелись все кресты и регалии за турецкую войну, красные петлички вызывающе сияли на стоячем воротнике старинного мундира, старчески обвисшие шаровары с лампасами были аккуратно заправлены в белые чулки, а на голове по самые восковые крупные уши надвинут картуз с кокардой.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвак кӗпине йӳле янӑ, кивелсе шупкалнӑ хӗрлӗ кӑшӑллӑ казак карттусӗ тӑхӑннӑ.

В синей распоясанной рубахе и в казачьей фуражке с розовым от старости околышем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуринчен малта, ҫарран, хура пуставран ҫӗлетнӗ шалпар галифепе, сӑран пиншакне йӳле ярса, Подтелков утса килет.

Впереди шел Подтелков, босой, в широких галифе черного сукна и распахнутой кожаной куртке.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хушӑран вӑл чарӑнса тӑчӗ, атӑ тӗпне ҫыпӑҫнӑ ҫӑра пылчӑка хырса пӑрахрӗ те унтан каллех тӳрленсе кӗре кӗлеткине йывӑррӑн та ӗшенчӗклӗн ҫӗклесе утрӗ, йӳле янӑ пиншакӑн йӗпе сӑранне кӑшӑртаттарса пычӗ.

Изредка он останавливался, счищал с каблуков комья приставшей грязи; выпрямляясь, тяжко и устало нес свое грузное тело, скрипел мокрой кожей распахнутой куртки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫул айккипе Корниловски полк командирӗ капитан Неженцевпа Преображенски гвардейски полк командирӗ пулнӑ подполковник Кутепов иртсе пыраҫҫӗ; Кутеповӗ шинельне йӳле янӑ, пуҫӗнчи карттусне нӑкӑ-нӑкӑ ӗнси хыҫнелле шутарса лартнӑ.

Сбоку от дороги прошли командир Корниловского полка капитан Неженцев и бывший командир Преображенского гвардейского полка полковник Кутепов, в распахнутой шинели и сбитой на крутой затылок фуражке.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна унӑн тӗлӗнмелле ҫинҫелсе юлнӑ мӑйӗ ҫине, йӳле янӑ кӗпе ҫухавийӗ айӗнчи путса кӗнӗ ҫӳхе кӑкӑрӗ ҫине шӑммипе тирӗ ҫеҫ тӑрса юлнӑ хыткан алли ҫине пӑхрӗ, нихҫан тутанса курман вӗри юратупа хӗрхенӳ туйӑмӗ чунне пӑлхантарса янипе, малтанхи хут ӑна типшерсе сарӑхнӑ ҫамкинчен лӑпкӑн, ҫепӗҫҫӗн чуп туса илчӗ.

Анна глядела на его странно тонкую шею, на впалую, бестелесную грудь, видневшуюся в распахнутый ворот рубашки, на костистые руки; волнуемая глубокой неиспытанной раньше любовью и жалостью, в первый раз просто и нежно поцеловала его сухой желтый лоб.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро ҫӗлӗксӗрех, йӳле янӑ гимнастерка вӗҫҫӗн картишне чупса тухрӗ те хапхана уҫса ячӗ.

Петро без папахи в распоясанной гимнастерке, растворял ворота.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех