Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗмӗрте (тĕпĕ: ӗмӗрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗмӗрте ун чухлӗ ҫырма тӳр килмен, пӗр-икӗ сехет пулӗ хамӑн служба ҫинчен ҫырса лартӑм.

Сроду так много не припадало писать, часа два сидел, описывал все свое прохождение.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӗмӗрте тӗрмере-мӗнре ларса курман, ҫавӑнпа та кунтан вилӗмрен те хытӑ хӑратӑп.

Сроду не сидел и боюсь тюрьмы хуже смерти.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хам ӗмӗрте ытлашшипех ҫапӑҫса куртӑм, пӗтӗм хал пӗтрӗ.

Навоевался за свой век предостаточно и уморился душой страшно.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сакӑрвуннӑ ҫинче пыратӑп, ӗмӗрте ӗҫлӗ ҫынра ларман, кунта, ав, ватлӑх кунсенче ҫапла пулса тухрӗ…

Восьмой десяток мне, сроду в должности не ходил, а тут вот на старости годов пришлось…

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хытхурийӗ питӗ те йӗплӗ пулчӗ, Сережка Петров шкул ачи вара, хӑйне урӑх ӗмӗрте ҫуралнӑ пек шутласа, Парнас тӳпине хӑпарма ӗмӗтленнӗ шухӑшне ним хӗрхенӳсӗрех таткаларӗ те пӑрахрӗ.

Тернии оказались очень колкими, и школьник Сережка Петров, решив, что он родился не в тот век, прервал свой путь к вершинам Парнаса.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Турӑҫӑм, ӗмӗрте ун пеккине курманччӗ!

Господи, я сроду такой страсти не видала!

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑҫта та пулин, мур пӗлет-и, тен, хӗлле ӗмӗрте ҫул пулман вырӑна ҫитсе тӑрӑнӑп.

Попрусь я черт те куда, где, может, зимой и дороги сроду не бывает.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сана Гришка ӗмӗрте пӗрре пӳрнепе тӗкӗнсе курман, эсӗ ҫапах ӳпкелешетӗн.

Тебя Гришка за всю жизню пальцем не тронул, и то ты недовольная.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

А эсӗ, Дунька, пӗл: ӗмӗрте ӗҫ тухмасть сан кунпа!

А ты, Дунька, так и знай: сроду не бывать этому делу!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юнашар утса пыраҫҫӗ, эсрел ҫурисем, ун ҫине ӗмӗрте ӳсӗр-пӳсӗрсене курман пек куҫӗсене чарса пӑхаҫҫӗ.

Идут рядом, вылупились на него, враженяты, как скажи, сроду они пьяных не видали.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Санпа пӗрле тепӗр талӑк пурӑнас пулсан, ӑш ӗмӗрте тек пулӑ йышӑнми пулать…

С тобой тут ежели еще сутки пожить, так потом всю жисть душа не будет рыбы принимать…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ хам ӗмӗрте нумай курса тӳссе ирттертӗм, ман ватлӑхра та пулин ӑшӑма вырттарсчӗ хуть.

Я уже всякое видел и пережил за свои годы, и мне хочется, чтоб хоть под старость душа на место встала.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗмӗрте темен те курмалла пулнӑ; хӑш чух ӗҫсе ӳсӗрӗлнӗ Матвея хупахрап сӗтӗрсе килмелле пулнӑ, вӑл вӑрҫнине, хӗненине тӳсмелле пулнӑ, йӗнӗ чух куҫҫулне ҫынсенчен пытармалла пулнӑ, ирпе ирех тӑрса вут хутмалла, ачасене тӑрантармалла, вӗсен валли тумтир ҫӗлемелле, выҫлӑ-тутлӑ пурӑнмалла пулнӑ, типпе кӗрсен ҫылӑхран ӳкӗнмелле, чун ҫинчен шухӑшламалла пулнӑ.

Случалось тащить из кабака озверевшего Матвея, терпеть его брань и побои, да скрывать свои слезы от добрых людей, а поутру топить избу, кормить ребятишек, шить им одежду, питаться впроголодь, да когда придет пост, сокрушаться о грехах и быть в постоянном страхе за свою душу, за ее вечное мучение на том свете.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Ӗмӗрте ҫын япалипе усӑ курман!

Сроду чужим не пользовались!

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк чух хам та хӗрсем хыҫҫӑн пайтах чупнӑ, анчах ӗмӗрте сан пек хыпаланса курман.

Я сам в молодых годах за девками притоптывал, но сроду так не поспешал, как ты.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӗлӗм ӗмӗрте туртман, эрехне тасине ӗҫетпӗр, мӗн пӗчӗкрен кулач ҫисе ӳсетпӗр.

Спокон веков не курим, водку пьем натурально, хлеб с махоньких едим пшеничный.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ Григорие пурнӑҫра ун ҫунатти айӗнче кашни ҫынах ӑшӑнма пултаракан чӑнлӑх ӗмӗрте те пулман пек туйӑнчӗ, ҫавӑнпа та вӑл, виҫесӗр тарӑхнӑскер, кашни ҫыннӑн хӑйӗн чӑнлӑхӗ, хӑйне уйрӑм йӑранӗ тесе шухӑшларӗ.

Теперь ему уже казалось, что извечно не было в ней такой правды, под крылом которой мог бы посогреться всякий, и, до края озлобленный, он думал: у каждого своя правда, своя борозда.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗмӗрте пулман!

Сроду нет!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн вӑл гебрид, эпӗ хам ӗмӗрте те курман.

Какойся гебрид, я его и в жизни не видал.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хам ӗмӗрте эпӗ ҫынӑнне пӗр пӑта та илмен.

За всю жизнь я чужого гвоздя не взял и не возьму.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех