Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсран (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑсран тайӑлнӑскер!

Сумасшедший!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нина, ӑсран тайӑлнӑн, капла куҫкӗрет аван мар хӑтланнӑран (те йӗкӗтрен сивӗтес тесе юри тӑвать-ха) Динӑра сасартӑк тӑвӑл капланса хӑпарчӗ:

Дина никогда не видела раньше Нину в таком состоянии (а может специально делает, чтобы отвести парня), поэтому Дина вдруг неожиданно вспылила:

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

 — Ку ӗнтӗ чӑн-чӑнах ӑсран кайни пулать…

 — Это было чистое безумие…

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Куҫҫуль тухать, чӑтмалла мар вӗри, ӑсран та кайӑн, ҫапах сӗнеп:

Слеза из глаз у самого — жара с ума сводила, но я ему — на самовар:

Ҫулла дачӑра Владимир Маяковский курнӑ тӗлӗнмелле мыскара // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 73–77 с.

Базар площадӗнче хуйхӑпа ӑсран кайнӑ ватӑ еврей пӗр аялти кӗпе вӗҫҫӗн ҫеҫ чупса ҫӳренӗ.

По базарной площади бегал в нижнем белье старый еврей, потерявший от горя рассудок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Майра ӑна ӑсран каяс пек пӑхса тӑчӗ-тӑчӗ те: — Укҫа, — терӗ.

Майра глядела-глядела на него как на сумашедшего, а потом коротко бросила: — Деньги давай.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Лаша Шерккейӗ ӑсран тайӑлман пуль-ҫке, хуҫи килте ҫуккине пӗле тӑркачӑ ҫаплах иртӗхсе хӑтланни ыр кӑмӑлтан тӑвас тенӗ ӗҫ мар ӗнтӗ», — терӗҫ ҫынсем.

«Шерккей-Лошадь, видать, совсем умом тронулся: знать, что хозяина нет дома, и творить такое неправедное дело», — говорили люди.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑсран кӑна кайӑн: уншӑн ӑна никам та паттӑр темен.

И, что удивительно, его за это героем так никто и не признал.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑсран кайӑн ҫав, ӑҫтан ҫаплах ӑсталанса ҫитрӗҫ-ши картла выляма!

И где только навострились так хлестаться?!

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав укҫах, сӑмахран, ҫынна ӑсран ярасса ҫитерет.

Взять хоть эти деньги — да они кого хочешь сведут с ума!

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ахӑлтатнине илтекен ҫынсем кӑн-кан пӑхкаларӗҫ, «Шерккей ӑсран тайӑлнӑ иккен», — тесе, аяккинелле пӑрӑнчӗҫ, пӗр Элентей кӑна тетӗш патне тӳррӗн утса пычӗ.

Люди настороженно смотрели на него — никак рехнулся, бедняжка! — и в испуге, подталкивая друг друга, отходили от Шерккея подальше, один Элендей подошел вплотную к брату, зло спросил:

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальччен кун пек ӑрӑмҫа курман-илтмен ҫамрӑксем Кантюкӑн асамлӑ сӑмахӗсене ӑсран каяс пек тӗмсӗлсе итлеҫҫӗ.

Не видевшие до сего дня ничего подобного парни глядят во все глаза, ловят каждое слово Кандюка, пытаются понять замысловатую речь.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— тинкеререх пӑхатӑп пек те хайхискере, йытӑ та мар пулчӗ, чипер арҫын пулчӗ тӑчӗ, ӑсран кӑна кӑйӑн ҫав!

— собака эта прямо на глазах превратилась в мужика, с ума сойти.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чим-ха, вӑкӑр мӗкӗрни мар ку, кирек мӗн каласан та, ҫын сасси, темле ӑсран каясса ҫитнӗ арҫын ҫавӑн пек кӑшкӑрать пулинех.

И тут он отчетливо разобрал, что никакой это не бычий рев, а самый что ни на есть человеческий вопль, похоже, кричал и выл какой-то сумасшедший мужик.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑкӑ пӗр старике йӑтса тухрӗҫ, — вӑл йӗп-йӗпе, ырхан пулнӑ, унӑн ҫӳҫесем пӗр-пӗрин ҫумне ҫыпӑҫса ларнӑ, хӑй ӑсран тухса кайнӑ ҫын тӗслӗ пулнӑ.

Вытащили старика; мокрый, худой, со слипшимися волосами, он походил на безумного.

22. Ҫӑлӑнӑҫ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑй хурсах чӑмӑртанӑ пулсан ӗнтӗ, Михаля ӑсран кайнӑ пек кӑшкӑрса янӑ пулӗччӗ.

Пожал несильно, иначе бы Михаля завизжал, как недорезанный поросенок.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан, ытла хӑрушӑ пулнипе, ӑсран кайнӑ пек куҫӗсене чарса пӑрахса, чарӑнса тӑчӗ.

Он остановился с широко раскрытыми, безумными от ужаса глазами.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫук! калас килмест манӑн! — ӑсран кайнӑн кӑшкӑрса, чиксӗр кулянса ыткӑнчӗ Тёма, хӑйне калаттарнӑ директор патнелле.

Нет! не хочу! — с безумным воплем бесконечной тоски бросился Тёма к вырвавшему у него признание директору.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Анне! — тесе кӑшкӑрса яма ҫеҫ пултарчӗ вӑл, унтан чӗтре-чӗтре, ӑсран кайсах йӗрсе ярса, амӑшӗ патнелле ыткӑнчӗ…

— Мама! — мог только закричать он и бросился, судорожно, безумно рыдая, к матери…

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл темле ӑсран кайса урса ҫитнӗ пекех хӑтланать.

Она приходит в какое-то безумное неистовство!

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех