Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсран (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑл унта ҫавсенчен пӗри хӑйне юраттӑр тесе ҫеҫ кайнӑ: вӑл Спартака ӑсран тухас пек юратать…

Но она там только для того, чтобы добиться любви одного из них; она безумно влюблена в Спартака…

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Лӑплансам, ӑсран кайнӑскер…

— Успокойся, глупенькая…

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Юрать-ха радиопа каларӗҫ, ӑсран тухаттӑм вӗт, — терӗ анне.

А мама говорит: — Хорошо, что по радио сказали. А то бы совсем голову потеряла.

Эпӗ тупӑнни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫак тумтирсем пӗрле пӑтрашса тӑни Иван Ивановича тӗлӗнсе пӑхмаллах илентерчӗ; ҫав вӑхӑтрах хӗвел ҫути те тӗллӗн-паллӑн курӑнакан кӑвак та симӗс ҫанӑсем ҫине е ылттӑн ука ҫине ӳкет, е шпагӑн шӗвӗр вӗҫӗнче вылянса йӑлкӑшать те, леш, ялсем тӑрӑх кӑтартса куҫса ҫӳрекен ҫапкаланчӑксен вертепӗ евӗрлӗ ӑсран каймалла йӑлтӑртатать.

Все, мешаясь вместе, составляло для Ивана Ивановича очень занимательное зрелище, между тем как лучи солнца, охватывая местами синий или зеленый рукав, красный обшлаг или часть золотой парчи, или играя на шпажном шпице, делали его чем-то необыкновенным, похожим на тот вертеп, который развозят по хуторам кочующие пройдохи.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Акӑ мӗншӗн тӑрӑшатӑп эпӗ, ӗненсем мана, тӑванӑм, ку — ӑсран кайни пулмасть, шӑпах ӑс хӑй вырӑнӗнче иккенне кӑтартса парать.

Вот чего я хочу, и уверяю тебя, брат, что это вовсе не свидетельствует о сумасшествии, а, наоборот, может быть доказательством возвращения разума.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эсӗ ӑсран кайнӑ хӗрарӑм…

Ты совсем сумасшедшая женщина…

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пурне те тивӗҫлӗ телей — ӑсран тайӑлнисен, хаврӑпа ӳсӗрӗлнисен аташӑвӗ.

Всеобщее счастье — бред сумасшедших, пьяных хаврой.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑсран тайӑлни!

Одержимость!

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пирӗн хуласем пушанса юлнӑ чунсемпе, ӑсран тайӑлнисемпе каллех тулса ларччӑр-и?

Чтобы снова наполнять наши города опустошёнными душами и сумасшедшими?

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Вӑл ӑсран тайӑлнӑ!

— Он сошёл с ума!

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Иха ӑсран тайӑлчех тейӗн.

Иха совсем одурела.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Земзе несӗлӗсем хӳтлӗх тӗллевӗпе мӗн пур пӗлӳпе усӑ кураҫҫӗ: тӑшманӗсене ӑсран кӑларса пӗтереҫҫӗ, вӗсем ҫине урса тилӗрекен буйвол кӗтӗвӗсене кӑлара-кӑлара яраҫҫӗ, вӗсене ҫиҫӗмле вӗҫекен бумерангсемпе касаҫҫӗ те чикеҫҫӗ.

Потомки Земзе употребили для защиты всё знание: поражали врагов безумием, насылали на них стада взбесившихся буйволов, рассекали их летящими, как молния, бумерангами.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Ӑсран тухнӑ кӗтӳҫе чакӑлта ҫине сӗтӗрсе каятпӑр та вӗри кӳлле пӑрахатпӑр, — хӑй мӗлке пулса тӑтӑрах».

«Отведём безумного пастуха на скалу и бросим его в горячее озеро, — пусть сам станет тенью».

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпӗ ӑсран тайӑлмастӑп-ши тесе шухӑшлаттӑмччӗ.

Я думала, что схожу с ума.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусевӑн айван пекрех, чее куҫӗсем кулӑпа ҫиҫкелеҫҫӗ, анчах таҫта ӑсран тайӑлнилӗх те пытарӑннӑ.

Хитрые, простоватые глазки Гусева посмеивались, но где-то пряталась в них сумасшедшинка.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑсран тайӑлтӑн-им?

Куҫарса пулӑш

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось тӳрӗ ҫак йӗрсен «эрешмен картине» ҫӑткӑннӑн сӑнать; акӑ вӗсем — Марсӑн астрономсене ӑсран кӑларакан, вӗҫӗмсӗр улшӑнса тӑракан, геометри тӗлӗшӗнчен тӗрӗс, ӑнланма ҫук каналӗсем.

Лось жадно вглядывался в эту сеть линий: — вот они, сводящие с ума астрономов, постоянно меняющиеся, геометрически правильные, непостигаемые каналы Марса.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑсран тайӑлнӑ ҫак хулара Скайльс хӑйӗн лӑпкӑ хӑюлӑхӗпе тем те пӗре те кӗтет.

Со спокойным мужеством Скайльс ожидал всего в этом безумном городе.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Иртнӗ ҫӗрле ӑсран кайнӑ тимӗр шапа Тортилла Карабас Барабаса ылтӑн ҫӑраҫҫи ҫинчен пӗтӗмӗшпех каласа пачӗ… терӗ.

— Сегодня ночью выжившая из ума черепаха Тортила рассказала Карабасу Барабасу всё про золотой ключик…

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ирхи ӑс каҫхи ӑсран пин хут уҫӑмлӑрах, тенӗ-и-ха?

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех