Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсран (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пачах ӑсран тухнӑ!

Совсем спятил с ума!

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эсир ӑсран тухнӑ!

Вы с ума сошли!

XI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Часрах тӑчӗ те, ӑсран кайса, каллех ҫул ҫине чӑн малта ӗрӗхсе пыракан лаша ури айне упаленсе тухрӗ.

Но сейчас же поднялся и, обезумев, выкарабкался опять на дорогу, как раз под ноги коню, скакавшему впереди всех.

V сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Эпӗ ӑна пӑхӑнмаллине ӑнланса, ром ӗҫсе ӑсран кайнӑ, чирлӗ пират ларакан ҫӗре ертсе кӗтӗм.

Я понял, что должен подчиниться, и провел его в зал, где сидел наш больной пират, одурманенный ромом.

III сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Эсӗ, ватӑ ухмах, ӑсран тухмарӑн пулӗ-ҫке… — чашкӑрса илчӗ вӑл.

— Ты, старый дурень, с ума, что ли, спятил… — прошипела она.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Апла пулсассӑн, — тенӗ Бобров, — сан сӑмахху, Яков Тарасович, тӗрӗсех: ӑсран тухнӑ вӑл…

— Стало быть, — сказал Бобров, — твоя правда, Яков Тарасович: не в уме он…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Малтан хӑйсене хӑйсем аристократла хӑтланкаларӗҫ, ман ҫине пӑхса чӑхлатса ларчӗҫ, кайран — хӑйсемех ӑсран кайиччен ӗҫсе супрӗҫ…

Сначала играли аристократов и всё фыркали на меня, но потом все вдребезги напились…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах эс ӑслӑрах пулнӑ пулсан, тен, вӑл ӑсран тайӑлман та пулӗччӗ…

Кабы умнее была — может, он бы не свихнулся!..

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Тӑсӑку пур, мӗн калама, анчах ӑсран ытлашши мар…

— Потому что ты большая, а не очень умная…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан каярах хреснашшӗ ун ҫинчен суту-илӳ тӗнчинче — Фома ӑсран тайӑлнӑ, ахӑрнех ӑна опека тутарма тивет пуль, тесе сӑмах сарсан, вӑл тарӑхса кайнӑ, ҫав вӑхӑтрах хӑраса ӳкнӗ.

И совсем возмутило, испугало его, когда он узнал, что крестный пустил в торговый мир слух о том, что он, Фома, — не в своем уме и что над ним, может быть, придется учредить опеку.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ ман ҫакӑн пек тӑвас килет: хулана таврӑнатӑп та, сан пирки — ӑсран кайнӑ ҫын, тесе евит тӑватӑп, вара сана урмӑшнисен ҫуртне хупса лартатпӑр.

Теперь я так хочу — приеду в город и буду хлопотать, чтобы признали тебя умалишенным и посадили в сумасшедший дом.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку самах… ӑсран!

Это слова… от ума!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗнле, ӑсран кайнӑ хӗрарӑм майлӑрах… — ассӑн сывласа каланӑ Ефим.

Вроде как не в своем уме женщина… — вздыхая, сказал Ефим.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлместӗп, тен, Анат Сӑрмӑшпа Тури Сӑрмӑш шкулӗнче ҫеҫ пуль Кронид Евграфович евӗрри, анчах та ӑсран кӑптӑртаттарса кӑларман вӗт-ха эпир ҫав ҫынна, акӑ, вал пур, ҫӳрет пирӗн хушшӑмӑрта, кун ҫутипе, хӗвел ӑшшипе савӑнать, чӑрмантарать ярт-ярт пусса утма, кансӗрлет… — чарӑнчӗ Андрей Васильевич урай варрине, шухӑша путнӑ лек пулса тӑчӗ, каллех Кузьма Афанасьевичпа ҫумлӑн пырса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эсир ӑсран тухрӑр!

— Вы с ума сошли!

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑйлӑ та чиперскер, ӑсран та катӑк марскер, — Игнат — кирек мӗнле ӗҫре те, кирек хӑҫан та ӑнӑҫу куракан ҫынсенчен пӗри пулнӑ.

Сильный, красивый и неглупый, Игнат был одним из тех людей, которым всегда и во всем сопутствует удача.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Картина ӳкернӗ вӑхӑтра ҫынсем пӑхнине юратманнипе ӑна ӑсран катӑкрах тетчӗҫ.

Говорили, что он чудаковат: не любит, чтобы смотрели, как рисует.

8. Художник пулма шутлатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпӗ, пушанса юлнӑскер, ӑсран кайса, чӗререн хурланса, тӳрех урайне тӗшӗрӗлсе ӳкрӗм…

В отчаянии я бросилась на пол и долго лежала так, немая, опустошённая…

Ҫула тухма хатӗрленни // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Мирца ӑсран тухнӑ пек ӗсӗклесе Спартакӑн сивӗ ӳтне ыталарӗ.

Мирца, словно обезумев, рыдала и обнимала холодное тело Спартака.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ӑсран ан кӑларсам мана!

Не своди меня с ума!

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех