Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑспа (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Африкӑри ҫак улӑп-йывӑҫа курман ҫын вӑл мӗнлерех пысӑккине ӑспа та шухӑшласа илеймест.

Кто не видел этих африканских деревьев-гигантов, тот не может себе представить, насколько они велики.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ытти тӗнчесенче пурнӑҫ пулни тӗнче уҫлӑхӗнче шухӑш ҫӗнтерессине пӗлтерет, тӗнче уҫлӑхӗн тӗрлӗ кӗтессисенче материн аслӑ форми аталанса пынине тата ӑспа шухӑш ҫӗнтерессине пӗлтерет.

Нет, само существование жизни было залогом конечной победы мысли над вселенной, залогом того, что в разных уголках мирового пространства идет великий процесс эволюции, становления высшей формы материи и творческая работа познания…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Унтанпа вара вӑл пӗрмаях фактсем суйласа тем тӗрлӗ те шухӑшласа пӑхнӑ, хальхи вӑхӑтра пулакан процессенчен пуҫласа тахҫан авал сӑртсем пулма пуҫланӑ эпохӑна ӑспа куҫса темӗн тӗрлӗ те шухӑшласа пӑхнӑ.

С тех пор он непрерывно подбирал факты и размышлял, постепенно переходя от этих явлений современности к гораздо более крупным во времени и пространстве горообразовательным процессам прошлого.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Унтан та пысӑк инҫелӗхри ӑспа виҫсе илме ҫук пысӑк океанра, этем тӗнчи туйма пултарайман сивӗлӗхре тата та пысӑкрах карапсем евӗр уйрӑм галактикӑсем куҫаҫҫӗ, пӗр-пӗрне хӑйсен ҫутипе ҫутатаҫҫӗ.

А в еще более огромном пространстве отдельные галактики также подобны еще большим кораблям, светящим друг другу своими огнями в неизмеримом океане тьмы и холода.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Сайра тӗлте кӑна кӑшт ҫеҫ палӑракан вӗтӗ-вӗтӗ пӑнчӑсем курӑнкалаҫҫӗ, вӗсем ӑспа та виҫсе илме ҫук инҫелӗхре; ҫутти те куҫрах пӗтсе-сӳнсе каять.

Едва уловимые светлые точки, такие слабые, что их свет умирал в глазу, почти не вызывая зрительного ощущения, редко-редко встречались в неизмеримой глубине.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ак сирӗн пӑлхаратийӗр ӑспа шухӑшлать…

Вон ваше благородие, умом думает, не то что ты…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑвашӑн юрри те хӑй пек, тавҫӑруллӑ ӑспа хывӑннӑ.

Ведь чувашская песня — она тоже с умом сложена, да еще с каким!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах вӑл паян — ун пекки юлашки вӑхӑтра сахал пулкаланӑ — питӗ ҫивӗч ӑспа хавхаланса калаҫма тытӑнчӗ.

Но на него — что случалось за последнее время редко — нашло вдохновение остроумия.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Мӗнле ӑспа шухӑшланӑ-ха эсир арҫынна линчлама вӑй ҫитеретпӗр тесе?

С чего это вы вообразили, будто у вас хватит духу линчевать мужчину?

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫакӑнтан усалтарах та ҫивӗчрех ӑспа урӑх майлӑ тума шухӑшласа та кӑлараяс ҫук ӗнтӗ.

Злее и остроумнее невозможно было ничего придумать.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӑспа пурӑнӑн-и?

— Будешь мудрым?

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Аскӑнлӑх лачаки мана тарӑнран та тарӑна ҫӑтса пынине ӑспа ӑнланса илсен эпӗ хӗрсене курайми пулса ҫитрӗм.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Тата вун-вун ҫул чӑтмалли витесене мӗншӗн сӳтнине ӑспа ӑнланма хӗн.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӗрентекен часах Ҫинукпа Кирюк ӑспа та, хӑйсене тыткалассипе те, тӑнпа та ыттисенчен ик-виҫ картлашка ҫӳлерех тӑнине туйса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кӑна ӑспа кӑна ҫырнӑ, ӑна ҫырнӑ ҫӗре фантази нимӗн чухлӗ те хутшӑнман.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Унтан чылай укҫа илнӗ хыҫҫӑн вӑл кӗске вӑхӑтрах йӑлт улшӑнса кайнӑ: аталанакан ӑспа таланта курайми пулнӑ.

Сделавши значительный заем у него, этот человек в непродолжительное время изменился совершенно: стал гонителем, преследователем развивающегося ума и таланта.

Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Вӑл ӗнтӗ ҫулсемпе те, ӑспа та ҫамрӑк мар: вӑл самӑрланма пуҫларӗ.

Уже он начинал достигать поры степенности ума и лет: стал толстеть и видимо раздаваться в ширину.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Кунта мӑка ӑспа ватӑлӑхри вӑйсӑр талантсӑрлӑх ҫеҫ курӑнать, ҫак талантсӑрлӑх ӑҫти-ҫук ремесла хушшине тӑрас вырӑнне хӑйӗн ирӗкӗпех искусство ӗретне вырнаҫнӑ, ҫак талантсӑрлӑх яланхи пекех искусствӑна хӑйӗн ремеслипе пӑсса пӑрахнӑ.

Но здесь было видно просто тупоумие, бессильная, дряхлая бездарность, которая самоуправно стала в ряды искусств, тогда как ей место было среди низких ремесл, бездарность, которая была верна однакож своему призванию и внесла в самое искусство свое ремесло.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

— Тепӗр ҫиленнӗ ухмах чи ӑслӑ ҫын та шухӑшласа кӑларайманнине тума пултарать, Халлӗхе тилхепене пирӗн алӑран туртса илмен вӗт-ха, ӑспа тытса пырас пулать, атту кун пек пӑлханнӑ вӑхӑтра хӑв та сисеймӗн, кӑларса ывӑтӗҫ.

— Другой обозленный дурак может такое выкинуть, что и самому что ни на есть умному не придумать, Пока волоки из наших рук не вырвали, надо с умом править, а то на таком раскате, не ровен час, не заметишь, как и вылетишь.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн вӗсемпе ҫыхланса алла варалама кирлӗ мар, ӗҫе пӗлсе те ӑспа майлаштарас пулсан, коммунистсене хӗрарӑмсемех шалҫасемпе хӗнесе вӗлерсе пӗтереҫҫӗ.

Нам об них и руки поганить нечего, их бабы кольями побьют, ежели дело умело и с умом поставить.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех