Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ку тӳперен хӗвелтухӑҫ енне пӑхса тӑма та пит меллӗ — инҫетри сӑрт-тусен катрашкаллӑ ҫурӑмӗсем палӑраҫҫӗ, унта Клисурӑ ҫарӗн «йӗркисем» вырнаҫа-вырнаҫа тухнӑ.

С высоты открывался широкий вид на восток — на волнообразные голые холмы, по которым там и сям мелькали дальние дозоры, составлявшие «цепь» клисурской армии.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Икӗ тӗрӗк килсе кӗчӗ, иккӗшӗ те хӗҫпе те пӑшалпа, ҫурӑмӗсем ҫине сунар хутаҫҫисем ҫакса янӑ.

На пороге стояли два вооруженных турка с охотничьими сумками за спиной.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӗтел хушшинчисен ҫурӑмӗсем ҫине тар пӗрчисем тапса тухнӑ.

На спинах выступили капельки пота.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Лао-шуань ҫаврӑнса пӑхрӗ, анчах лешсен ҫурӑмӗсем кӑна курӑнаҫҫӗ.

Теперь старому Хуа видны были одни только спины.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Вӗсен ҫурӑмӗсем те хыҫӗсем кӑна курӑнаҫҫӗ.

Наружу торчат одни спины да зады.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лашасен ҫурӑмӗсем ҫийӗн пушӑ явӑнса илсе шартлатрӗ.

Над лошадиными спинами взвился и щелкнул кнут.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫыннисем те, малтан ҫав шава хӑйсем пуҫарса янӑскерсем, кулӑшла та мӗскӗн: вӗсем тусанлӑ, ҫӗтӗк-ҫатӑк, вӗлтӗркке, — вӗсен хӑйсен ҫурӑмӗсем ҫинче выртакан йывӑр тавар айӗнче ӳпӗннӗ кӗлеткисем, шӑрӑхпа шӑв-шавра, пӗлӗт пек тусан ӑшӗнче унталла та кунталла васкаса чупса ҫӳреҫҫӗ; вӗсем, таврари хӑйсене хупласа тӑракан темӗн ҫӳлӗш тимӗрсемпе, тавар куписемпе, кӗмсӗртетекен вагонсемпе, хӑйсем тунӑ япаласемпе танлаштарсан, пӗтӗмпех ҫухалса каяҫҫӗ.

И сами люди, первоначально родившие этот шум, смешны и жалки: их фигурки, пыльные, оборванные, юркие, согнутые под тяжестью товаров, лежащих на их спинах, суетливо бегают то туда, то сюда в тучах пыли, в море зноя и звуков, они ничтожны по сравнению с окружающими их железными колоссами, грудами товаров, гремящими вагонами и всем, что они создали.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Гранит ҫыранпа хуптӗрленнӗ тинӗс хумӗсем хӑйсен ҫурӑмӗсем ҫийӗпе шӑвакан темӗн йывӑрӑш кимӗсемпе пусӑрӑннӑ, вӗсем кимӗсен аяккисене, ҫырана пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ-ҫапӑнаҫҫӗ те, кӑпӑкланса, тӗрлӗ ҫӳп-ҫаппа вараланса, ӳпкелешнӗ пек шавлаҫҫӗ.

Закованные в гранит волны моря подавлены громадными тяжестями, скользящими по их хребтам, бьются о борта судов, о берега, бьются и ропщут, вспененные, загрязненные разным хламом.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӗсем ҫине пӑхсан, чӑн-чӑн пулӑҫсем темелле ӗнтӗ: ҫурӑмӗсем ҫинче — кутамкка, аллисенче — вӑлтасем, ӑман банки.

Вид у них был, как у заправских рыбаков: за плечами — котомки, в руках — удочки, банка с червяками.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем пӗр-пӗринпе алӑран-алла тытӑнса хастарлӑн пычӗҫ, анчах ҫакна куҫҫуль юхтармасӑр пӑхма пулмарӗ, — ҫак пӗчӗкҫӗскерсем ҫурӑмӗсем ҫине кутамккасем ҫакса кайнине курсан ирӗксӗрех куҫҫуль тӑкӑнчӗ!

Они шли, взявшись за руки, бодро, но это было невозможно, невозможно видеть без слёз, как они идут, такие маленькие и уже с мешками за спиной!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй сыватнӑ ачасен тертпе, хуйхӑпа каллех ҫурӑмӗсем пӗкӗрӗлнӗ, ҫакна вӑл тин ҫеҫ асӑрхать.

И он заметил, что от работы и горя у них опять сгорбились спины.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ту ҫинче ылтӑн пӗлӗтсем капланчӗҫ, вӗсем сывлӑшри тусен ҫӗнӗ ушкӑнӗ пек курӑнаҫҫӗ, хапха умӗнче пысӑк площадь сарӑлса выртать; ун хыҫӗнчи пасар халӑхпа вӗркет, паян вырсарникун: ҫара ураллӑ осетин ачасем, ҫурӑмӗсем хыҫне караслӑ пыл тултарнӑ хутаҫҫисене ҫакнӑ та ман тавра явӑнса ҫӳреҫҫӗ, эпӗ вӗсене хӑваласа ятӑм; шухӑшӑм вӗсем ҫинче марччӗ манӑн, ырӑ штабс-капитан пӑшӑрханнине эпӗ хам чӗре патнех иле пуҫларӑм.

Золотые облака громоздились на горах, как новый ряд воздушных гор; перед воротами расстилалась широкая площадь; за нею базар кипел народом, потому что было воскресенье; босые мальчики-осетины, неся за плечами котомки с сотовым медом, вертелись вокруг меня; я их прогнал: мне было не до них, я начинал разделять беспокойство доброго штабс-капитана.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Мана вӗсем курмаҫҫӗ, эпӗ уҫса пӑрахнӑ алӑк хӳттинче, вӗсен ҫурӑмӗсем хыҫӗнче тӑратӑп.

Они не видят меня, я стою в углу за распахнутой дверью, у них за спиной.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

6. Хӑй вара ҫав икӗ яш ачана ҫурт тӑррине ертсе улӑхнӑ та унта сарса хунӑ йӗтӗн ҫурӑмӗсем хушшине пытарнӑ.

6. А сама отвела их на кровлю и скрыла их в снопах льна, разложенных у нее на кровле.

Нав 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.